Turks ruilmiddel werkt niet echt

vandikhout stuurde via de submit de volgende column in:

Hoewel Turken in hun land weinig of geen schulden hebben zoals hypotheken, Wehkamp en noem maar op, lijdt een aantal van hen zwaar onder haar nieuwe bezitting: vakantiewoningen. Door het destijds toenemende toerisme zagen tien jaar geleden veel Turkse, maar ook buitenlandse bouwondernemingen de bomen tot aan de hemel groeien, maar hadden veelal geen kapitaal om 'tweede woningen' te bouwen, bestemd voor de kapitaalkrachtige buitenlanders. Aan veel eigenaren van waardeloze agrarische grond werd door de bouwbedrijven een voorstel gedaan: in ruil voor jouw grond krijg jij de helft (of minder) van een door mij te realiseren appartementengebouw. Budgettair neutraal, oftewel de portemonnees blijven gesloten en wanneer de bouw voltooid was, telt het (doorgaans luxe) complex twee eigenaren: de voormalige grondbezitter en het bouwbedrijf. De handel kan beginnen.

Echter, zeker in deze crisistijd is de verkoop van vakantiewoningen vrijwel tot stilstand gekomen, na een opleving toen de aandelenmarkt ineen stortte. Wie nog wat (zwart) geld had kocht in Turkije een of meerdere appartementen als belegging. Echter, dit lijkt mooier dan het is.

Want intussen werd in Ankare een wet aangenomen waarin staat dat elk groot woningengebouw een huismeester in vaste dienst dient te hebben. Alleen in Alanya en omgeving staan 14.000 woningen leeg. In Nederland goed voor een gemeente als Rheden. Van veel gebouwen zijn alleen de penthouses verkocht en de rest staat leeg, in afwachting van betere tijden. Maar ja, wie betaalt de huismeester, de onroerendgoedbelasting en onder meer de verplichte aarbevingverzekering? Dat zijn de eigenaren die hun onroerend goed maar niet verkocht zien en dus geen geld daarvoor hebben.

Ook een huiseigenarenvereniging werd wettelijk verplicht met daarbovenop een notarieel goedgekeurd jaarverslag van de eveneens verplichte vergadering van de vereniging. We hebben het hier over vakantiewoningen... Minimaal twee eigenaren moeten jaarlijks vergaderen en de notulen laten bevestigen. Wie hieraan niet voldoet is de klos.

Alleen in mijn directe omgeving ken ik vijf Turkse eigenaren van appartementen die niet in staat zijn aan de financiële verplichtingen te voldoen. Het zijn eigenaren van beton, meer is het niet. Want pas wanneer een appartement verkocht is, worden daarin een keuken en de airco's geplaatst. Het oude STER-spotje 'Dan verkoop je toch gewoon de boot?' doet hier wel degelijk opgeld. Op het ene moment rijdt een voormalig 'landheer' in een dikke Mercedes en het andere moment is de wagen noodgedwongen verkocht. Totdat weer een appartement is verkocht. Een dag later staat er weer een Mercedes voor de deur. Want ja, als je niets bent en je laat ook nog eens zien dat je niets hebt... Ik begrijp nu waarom al heel lang geleden geld in de rest van de wereld de plaats heeft ingenomen van ruilmiddelen...