De wedstrijd had op kerstavond gespeeld moeten worden

Eigenlijk had de wedstrijd op kerstavond gespeeld moeten worden. Op deze laatste dag voor het vreetweekend slaat de stress altijd in zijn aller-hevigste vorm toe. ‘Shit, we zijn de Moskovische tulband nog vergeten. Even snel naar de bakker!’
‘Gadver, we moeten nog kruiden en vulsel voor de kalkoen hebben. Kan ik weer in de rij bij de slager gaan staan.’
‘Tjezus, waarom wacht je nu uitgerekend tot vandaag met het halen van de kerstboom, kan ik vanavond nog de boel staan te versieren?’
Nou ja, zo kan ik nog wel honderdduizendeneen uitspraken verzinnen die bijdragen tot de stressdag voor kerst. Waar het om gaat is dat je die bewuste avond rustig thuis wilt blijven, misschien naar de kerk of anders lekker rustig voor de tv. Die avond hoort sfeervol zijn, van alle hectiek gespeend en alles moet wijken voor een vredig samenzijn. Als je die avond dan voor de tv zou zitten dan had je dus deze wedstrijd willen zien

Ik heb het natuurlijk over WHC versus Ajax. Amateurs contra gelouterde profs. Heb ik persoonlijk helemaal niets op tegen en de fans natuurlijk ook niet. Als de mannen er zin in hebben valt er namelijk heel veel te zien en te genieten.
En er viel die woensdagavond véél te genieten! Veertien, pardon, vijftien doelpunten in één wedstrijd maak je in het voetbal niet vaak mee. Recordscore in het vaderlandse bekertoernooi, zes goals van Suarez. Ik bedoel, zelfs de meest gelauwerde pessimist ziet toch de lol van dit huzarenstukje in.
Ik ben Ajaxfan, dat had u al begrepen. Of u het er nu mee eens bent of niet, ik heb genoten!
Ik durf eerlijk te zeggen dat ik vaak genoeg niet van Ajax geniet; vanwege het spel of de instelling van de spelers of verzin zelf maar een reden. Die avond echter kon ik niets anders concluderen dan dat ik een Ajax heb gezien dat tot de laatste minuut doelpunten probeerde te maken. Dát wilde ik graag zien en dát heb ik gezien; gretigheid, instelling. Dus niet stoppen bij twee- nul maar gewoon de hele wedstrijd doorgaan.
Nu zult u zeggen: ‘Ja, tegen amateurs kunnen ze het wel.’ U heeft natuurlijk ten dele gelijk maar deze uitspraak snijdt niet altíjd hout. Onze professionals willen nog wel eens verzaken tegen de mindere goden van het voetbalveld. Willen dan met één doelpunt tevreden zijn en niet het “sterkste” elftal opstellen om zo hun sterren te sparen. Dit vind ik dus bullshit! Vanuit trainersopzicht valt misschien nog iets voor die stellingen te zeggen maar ik ben aanhanger van het beginsel dat iedere wedstrijd er één is. Iedere maal speelt dús alleman ook gewoon mee. Die avond was Martin Jol het daarin met mij eens (waar een belletje naar het stadion al niet voor kan zorgen). Na afloop scheen hij zowaar in een Jol(ige) buit te zijn geraakt.

Bekervoetbal is sowieso iets leuks vind ik. Hele volksstammen willen het bekertoernooi afdoen als een aanhangseltje van het vaderlandse eredivisievoetbal. Ze zeggen dat als je een serieuze competitie wilt hebben dat je dan eerst al de amateurclubs maar niet moet laten meedoen. Ben ik het dus niet mee eens. Je ziet dat de hoger spelende clubs het vaak lastig tegen hen hebben. Vaak ook gaat het echter wel makkelijk, zoals afgelopen woensdagavond, maar leut is er altijd wel. De amateurclubsupporters hebben lol als de profs op hun bek gaan of slecht spelen en ze hebben nog steeds lol als hun clubje met veel doelpunten om de oren wordt geslagen. Voor hen staat er niets op het spel namelijk en is het een eer als ze tegen een eredivisionist mogen spelen. Ziehier de spelvreugde die je wel eens in het professionele voetbal mist. "Vergeet trouwens ook niet dat de winnaar van deze competitie rechtstreeks toegang tot Europees voetbal heeft en nog een wedstrijd om de supercup mag spelen. Dus kom bij mij niet aan dat het een tweederangstoernooitje is dat er bij wordt gedaan omdat het nu eenmaal ingeroosterd staat en dat het nergens om gaat. Nee, het grote geld speelt een grote rol in dit hele gebeuren. Maar ik heb voor mezelf wel een oplossing bedacht hoor, lees de volgende en laatste alinea maar.

WHC – Ajax dus, zoals ik al zei heb ik genoten. Zesmaal Suarez, tweemaal Pantelić, tweemaal Bakircioglu, tweemaal Aissati en eenmaal de Zeeuw. Het was dat de mannen af en toe wat slordig met de geboden kansen omsprongen anders waren er nog meer records gesneuveld. Ook als er geen buitenspelregel, wat ik overigens een draak van een regel vind, was geweest hadden we er meer gezien.
Er hing een goede sfeer in het stadion waarbij de wave niet geschuwd werd. Zelfs de treffer van WHC werd met gejuich ontvangen door de Ajaxfans. Soms kan voetbal ook gewoon verbroedering zijn en vervagen de supportersgrenzen. Voor mijn part had PSV, Feyenoord of eender welke andere eredivisieclub op dat veld in Zwolle mogen staan. De vergeten gedachte achter sport, in dit geval dan even voetbal, is verbroedering. Verbroedering brengt vrede, brengt rust, brengt evenwicht. Zeker in die eerste fase van het bekertoernooi is die gedachte vaak nog sterk aanwezig. Eenmaal aangekomen bij de eindwedstrijden wordt de sfeer grimmiger.
Mijn kerstgedachte voor dit jaar was dan ook: Laten we het bekertoernooi spelen tot alle amateurclubs geëlimineerd zijn. Daarna verdelen we de opbrengsten over de clubs die hebben meegedaan. Ze spelen dus (meestal) tot aan zeg maar de kerst, en dan wordt er een gezellige avond voor al die clubs georganiseerd met een etentje of iets dergelijks. Het lijkt mij perfect.

In ieder geval: voor een ieders gemoedsrust en de échte kerstgedachte had de wedstrijd dus op kerstavond gespeeld moeten worden.