Ballen

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, dan weten de lezers gelijk wat ze aan deze column hebben. Ik poneer de volgende stelling: ‘Er is véél te weinig snooker op de Nederlandse televisie!’ Dit naar aanleiding van het gisteren begonnen WK in de Crucible te Sheffield.
Als ik snooker wil volgen ben ik te allen tijde op buitenlandse zenders als Eurosport of BBC aangewezen. Zoals de Engelsen zeggen: ‘That sucks!’
U zult nu meteen van de daken schreeuwen: ‘Wat maakt dat uit, dan kijk je toch gewoon BBC of  Eurosport. Of zet anders een betaalkanaal op je teevee.’
Dat is natuurlijk flauwekul. Betalen voor iets wat je net zo goed op de reguliere zenders uit kunt zenden. Ik heb die kanalen toch niet voor niks.
Het is allemaal een kwestie van een beetje goede wil bij de programmamakers. Niet altijd makkelijk willen scoren door alleen grote populaire sporten uit te zenden. RTL kan bijvoorbeeld wél een halve avond darts uitzenden maar die andere grote Engelse sport snooker wordt totaal overgeslagen.
Waarom zien we toch altijd dezelfde sporten de revue passeren? Voetbal waar een immens blok op de buis voor gereserveerd is. Schaatsen waar eveneens buitensporig veel zendtijd aan besteed wordt. Wielrennen dat tijdens het seizoen hele middagen gecoverd wordt.
Ik wil meer van anders en op dít moment wil ik live snooker op teevee!

Snooker, oorspronkelijk voortgekomen uit croquet en in Engeland razend populair maar in Nederland absoluut onderbelicht wat verslaggeving betreft. Als de wereldkampioenschappen zijn geweest, vind je maar een zeer klein berichtje in de krant terug. Laat staan dat er een reportage of uitzending aan gewijd wordt. Dat kan er dus bij mij niet in. Bij zo’n groot evenement, en dat is het echt, zou er toch ruimte voor een passend verslag gemaakt kunnen, herstel, moeten worden. Snooker verdient het om ruim gecoverd te worden.

Ik heb zelf ook wel eens achter zo’n tafel gestaan en ik kan jullie vertellen dat het verdomde moeilijk is om een bal überhaupt zodanig te laten ketsen dat de andere in de pocket verdwijnt. Het vergt heel veel jaren oefening om ver te komen. De techniek die de professionals tentoonspreidden is dan ook fabelachtig en mag soms gerust buitenaards worden genoemd.
En wat een mooi kijkspelletje is het. In de zaal heerst de absolute rust, maar aan op de tafels is er een zenuwslopende strijd aan de gang.
Tactische stoten worden afgewisseld met fabelachtige pots waarna er ook nog eens mooi “over” wordt gehouden. Geweldige snookers worden gecombineerd met adembenemend defensief spel. En zeg eens eerlijk, wie kijkt er nu niet graag naar scheidsrecht(st)er Michaëla Tabb?
Fantastische momenten heb ik bij het snooker voor de buis beleefd. De snelste en de een na snelste maximumbreak (147) van Ronnie O’Sullivan.
Als Tony Drago meedoet is er altijd spektakel; de man snookert zo snel als zijn schaduw.
De onvergetelijke gevechten van de Joop Zoetemelk van het snooker Jimmy White met Stephen Hendry.
Het winnen van de wereldtitel in 1985 op de laatste zwarte bal door Dennis Taylor. Ik beet mijn nagels tot aan de knokkels kapot van spanning. Werkelijk onbetaalbare televisie!

Kijk, eigenlijk is dit natuurlijk een column om een sport, waar ik van houd, meer bekendheid te geven. En natuurlijk is het dan begrijpelijk dat ik er meer van wil zien. Daarom breek ik hier een keu voor meer snooker op de Nederlandse televisie.
Vanaf gisteren 17 april tot 3 mei vinden, zoals gezegd, de wereldkampioenschappen weer plaats. Wie gaat er winnen in het, van tradities doordrenkte, Crucible theater in Sheffield? Zal John Higgins zijn titel prolongeren? Krijgt “Rocket” Ronnie weer de geest en schiet met zijn raketten de anderen van de tafel? Wordt het nu eindelijk het jaar van Stephen Maguire? Of of… zal het een verrassing worden zoals de achtste titel voor Stephen hendry?
Zelf heb ik op de een of andere manier een zwak voor Peter Ebdon. Waarom? Geen idee maar iets in de manier van spelen van de ietwat kalende snookeraar werkt aanstekelijk bij mij. Misschien is het zijn gedrevenheid.
Ik gun het Steve Davis trouwens ook nog wel een keer. Het zal nooit gebeuren, dat weet ik maar je mag toch je dromen hebben nietwaar.

Dus heren sportprogrammeurs, wees er snel bij en grijpt uw kans! Heb de ballen eens en laat die gekleurde balletjes eens flink klikken op de Nederlandse buis. U kunt mij nu ongelooflijk gelukkig maken door een paar avondjes door te zakken op het groene laken. Bij voorkeur mét het originele Engelse commentaar van John Virgo en Dennis Taylor please!