Drugs, de Dood en het Meisje (1)

(Een kleine worsteling met de zin van het leven)

Lucy zit aan het einde van de magische mysterie tour. Aan het einde van de magische mysterie reis zullen we allemaal samen zijn. We zullen elkaar zijn. We zullen allemaal vliegen.
We zullen uiteindelijk allemaal diamantjes in onze ogen hebben. Of hebben gehad, want soms doven ze…

In het geval van Lucy O' Donnel was er een onontwarbare storing in haar immuumsysteem voor nodig om het einde van haar reis aan te kondigen. Het kan de ultieme levensles zijn je einde tegemoet te rijden. De Lucy, die zo uit Wonderland zou kunnen zijn weggelopen, leerde ons, via een liedje, juist dat je moet leven voor je doodgaat.

Het leven gaat weer eens over de dood, want de dood is in het nieuws. De dood komt steeds vaker voor. Het is niet anders. Het staat vast: ‘dood zullen we gaan. Alleen het leven is nog onzeker’.

Lucy's schoolvriendje vond Lucy lief. Lucy was ook lief. Ze had een onweerstaanbare twinkeling in haar ogen, en als ze danste, zweefden vele kleuren met haar mee. Omdat haar vriendje Julian een tekening moest maken en aan niks anders kon denken dan Lucy, maakte hij maar een tekening van haar. En hij gaf die tekening aan pappa. Het is vanwege die tekening dat we haar nu voor eeuwig in de lucht zullen zien zweven met sterretjes in haar ogen.

In een andere klas, op een andere school,  waren leerlingen vlijtig bezig om er achter te komen wat een bepaald liedje betekende. Wat kon het betekenen behalve dat het over het leven ging? Ging het liedje over drugs? Of gaan liedjes alleen over drugs als je dat eenmaal in je hoofd hebt? Als je eenmaal gefixeerd bent geraakt op LSD denk je bij Lucy in the Sky with Diamonds direct en alleen aan drugs. Je denkt dan dat je door een kaleidoscopische bril kijkt, en de wereld ziet dansen.

Je kunt ook enorm in beslag genomen worden door de kinderen in je leven en menen dat het liedje over een kindertekening gaat waar een zoontje mee van school is gekomen. Het is maar net wat je verkiest. Je gaat zelf over hoe je het begrijpt. Vandaag gaat het liedje over de dood, want Lucy O' Donnel is dood. De dood komt steeds vaker voor, Naarmate je ouder wordt en de stervenden steeds jonger worden, lijkt de dood relatief steeds vaker voor te komen.

John Lennon vond dat hij het liedje over Lucy helemaal niet goed ingezongen had. Hij was er met zijn aandacht niet bij, die dag. Hij was met zijn hoofd in de wolken (stevig aan de LSD). Daar had hij achteraf enorm de pee over in. In het geheel van liedjes was het niemand opgevallen dat hij dat specifieke liedje niet optimaal had ingezongen omdat het allemaal het beste was wat ze tot die tijd gemaakt hadden. Iedereen was met stomheid geslagen over de kwaliteit van hun werk. Over de vele verrassingen die aan de goede verstaander en luisteraar werden geserveerd. Iedereen had zich eerder bezig gehouden met de betekenis, dan met de zang. Maar hij was er zelf niet gelukkig mee geweest.

See how they fly like Lucy in the sky *

Dezer dagen is er over de werkjes van de Beatles, als het ware, een nieuw laagje vruchtengelei gegaan. Alles is helderder en kleurrijker dan ooit tevoren. We kunnen alle details zien liggen- horen de sterretjes in de hemel stralen, bij wijze van spreken. Dankzij de techniek. John Lennon is weer helemaal tot leven gewekt, en Lucy is nooit weggeweest. Zie hoe ze vliegen. Misschien gaat het over drugs, misschien gaat het over een klein schattig meisje met sterretjes in haar ogen op een kindertekening. Misschien wel beide…

Nadat John Lennon hoorde dat Beatles- liedjes werden geanalyseerd op school schreef hij 'Ik ben de Walrus" met het idee om eens lekker ondoorgrondelijk te zijn. Net als God’s wegen, zeg maar. Zowel muzikaal als tekstueel stapelde hij het een op het ander en zorgde ervoor dat je ook qua ritme flink op het verkeerde been kwam te staan. Daar kunnen we nog steeds pret om hebben, want dat nummer zit nog in ons hoofd, en we weten nu dat het tekstueel opzettelijke nonsens is. Ook Lucy keerde terug in het liedje "Ik ben de Walrus". Misschien vond hij dat hij nog wat goed te maken had.

Fijn voor ons dat John de drugs heeft genomen, dan hoeven wij dat niet meer te doen. Via de liedjes kunnen we meegenieten van zijn levenservaringen. Via een aantal nummers zien we door hetzelfde kijkglas. En daarom weten we dat Lucy heeft bestaan. En dat ze echt was. Zie over het gehele universum en kijk haar vliegen met de zon in haar ogen.

En weg is ze...

I am here as you are here as you are me
and we are all together. Hallo, Vaarwel. Vraag me niet om een analyse, want je moet weten dat de fantasie zo groot is als het universum. Aan het einde van de magische mysterie reis zullen we allemaal samen zijn. We zullen allemaal vliegen. Leef nu, sterf later. En vraag je niet te vaak af waar ’t allemaal goed voor is.

Anders (psychotherapeut te Rekken)

*: Lucy Vodden-O' Donnell, de vrouw die de Beatles inspireerde tot 'Lucy in the Sky With Diamonds', overleed vorige week disndag op 46-jarige leeftijd. Lucy Vodden, een jeugdvriendinnetje van Julian Lennon, stierf na een lang ziekbed aan de auto-immuum ziekte 'lupus'.