Arnhemse meisjes (21)
De Arnhemse mannen zaten in hun rijke villa's, onder de kerstbomen lagen de cadeaus hoog opgetast, en ze deden zich te goed aan vette ganzen, die werden opgediend door dienstmeisjes met witte schortjes en kant dat frivool opbloesemde uit hun goed gevulde decolletés en zwarte rokjes tot halverwege de bilspleet. Netkousen, die ook.En de rijke mannen petsten ze op de billen (de dienstmeisjes) en prikten er met vorken in (de ganzen). En zo hoort een Arnhemse kerst gevierd te worden.
Maar niemand had oog voor het zielige, koude en geile meisje dat in de sneeuw zat te schreien. Het was zo koud, en ze was zo geil! En de tranen bevroren op haar wangen, maar niemand die haar zag, of het moest zijn omdat ze op haar benen gingen staan.
"Hé, kun je niet uitkijken!", snauwden ze dan. En op zijn plat Arnhems klinkt dat heel akelig.
Het meisje was die avond door haar vriend het huis uitgesmeten. "Weg jij!" had hij gezegd, en vergeleken met de afgelopen maanden zwijgen, was dat al best een heel gesprek geweest. En zo verging 't het meisje nou altijd, ze werd altijd door haar vriendjes weggestuurd.
Ze had wel een idee hoe dat zou kunnen komen. Ze had nogal last van zweetvoeten en of het nu warm en broeierig was of juist bitterkoud zoals nu, haar zweetvoeten stonken een uur in de wind. Kun je nagaan hoe het bij windstilte zijn moest!
Het arme geile koude meisjes voelde hoe weer een traan op haar wang bevroor. Zou ze één sokje uittrekken om haar gezicht mee droog te poetsen? Toen weer een deftige man over haar struikelde, en haar toesnauwde of ze niet ergens anders in de sneeuw kon gaan zitten, deed ze het. Met haar linkersokje wreef ze over haar wang.
Ai, dat was inderdaad een gemeen luchtje! Sodeknetter, Saddam Hoessein zou er alle Koerden mee hebben kunnen uitroeien! Het meisje viel even flauw en ze kreeg een fantastisch visioen. Onder een kerstboom lag een scala aan dildo's, tarzans en Japanse knikkers uitgestald, zo rijk en overdadig en zo levensecht als dat er allemaal uitzag!
Maar al na een half minuutje kwam het meisje bij. Zou ze nog een sokje... Nee, ze moest het bewaren, ze zou nog koude zweetvoetjes krijgen! Maar toen een rijke heer met de ijzeren punt van zijn laars van kangaroeleer keihard tegen haar scheen schopte en ze weer bittere tranen schreide, die weer aan haar wangen vastvroren, nam ze toch het rechtersokje en veegde haar wangen ermee droog.
Weer veroorzaakte de dampen dat ze even flauwviel, en dit keer zag ze een warme sauna, met veertien gespierde negers, die - hun sixpacks glimmend van massageolie en zweet - met hun piemel zaten te spelen. O, o, o wat een heerlijk visioen!
Maar ook dit keer duurde de bedwelming niet al te lang. Het meisje voelde dat haar niet veel tijd op dit ondermaanse gegund was. "What the heck," dacht ze en ze trok nu haar onderbroekje uit om de tranen mee te deppen die ze schreide omdat ze nu met blote voeten en blote bips in de sneeuw lag. Nog niet had ze haar slipje tegen haar gezicht gehouden, of ze viel weer flauw. Een nieuw visoen verscheen: David Beckham en Brad Pitt die haar sandwichten.
"Neem me, neem me, vlug, voor de bedwelming is uitgewerkt!" zei het meisjes smekend.
"Kom maar," zeiden David en Brad uitnodigend, "kom maar!" En terwijl het geile koude meisje daar op kerstavond haar laatste hoogtepunt beleefde, vloog haar zieltje op naar God onze lieve Heer.
En toen de rijke Arnhemmers haar de volgende dag zagen liggen, zo met haar sokjes en haar onderbroekje tegen haar gezicht aangedrukt, zeiden ze: "Wat ruikt het hier merkwaardig. Misschien toch even bellen met Stadsreiniging." En geen van die rijke heren wist hoe heerlijk die laatste uren van dit meisje geweest waren.
Maar ja, ze was wel dood.
