Ergernissen! (3)
Ik heb het al eerder over verkeersirritaties gehad. Eén voertuig ontbrak in deze lijst: de brommer! Dit vervoersmiddel vormt voor mij dan ook een aparte categorie van irritatie. Ik erger me namelijk altijd aan dit onding. Of het nu bij mij in de buurt is of niet. Rijdend of stilstaand. Solex of scooter. Ze mogen wat mij betreft allemaal bij het vuilnis.Er zijn verschillende soorten brommers (in volgorde van oplopende irritatie):
5. De normale brommer: bereden door een naar drank danwel zweet stinkende oudere man/vrouw. Ze vallen pas op als ze langs je heen kachelen. De stank van de berijder en brommer vormen hier de grootste irritatie.
4. De doorgezakte brommer: bereden door een te veel wegende mens. Doorgaans een vrouw. Hier erger ik me meer aan de berijder dan aan het voertuig. Ga fietsen! Of lopen! Maar beweeg! Zo blijven die kilo's eraan groeien.
3. De pizzabrommer: bereden door jonge kerels met een verbeten gezicht. Rijden altijd te hard. En toeteren te vaak. Makkelijk herkenbaar aan de felgekleurde box op de bagagedrager. Bevinden zich ook vaak op plekken waar ze niet horen te zijn, op de verkeerde weghelft of op de stoep. Ze dwarszitten heeft geen zin want ze weten altijd een uitweg.
2. De opgevoerde brommer: bereden door jong volk. Goed herkenbaar aan de berijder met de helm half op het hoofd. Welke bij het aanzien van een ordehandhaver erg snel volledig op het hoofd wordt geschoven. Kondigt zijn aanwezigheid reeds op kilometers afstand aan door de ontiegelijke teringherrie. Ik vraag me altijd af of deze berijders überhaupt een gevoel van schaamte kennen.
1. De wheelie-makende brommer: tevens bereden door jong volk. Dit keer helemaal zonder helm. Makkelijk herkenbaar aan het staccato geluid van de motor. Bevinden zich doorgaans op een lange rechte weg of leeg fietspad. Dit volstrekt nutteloze gebruik van de brommer roept regelrechte agressie bij mij op. En de sterke wens om ze keihard op het asfalt te zien stuiteren. Bij voorkeur met botbreuken.
