7. De Leider en De Volggers
Uit enkele verloren gewaande geschriften van de ziener Nostradamus blijkt dat er zich in Nederland een Korte samenvatting van het voorgaande (zesde) deel: Ondanks de spelfout, is Ben de Leider zeer tevreden met de verkiezingsposter die hij ten kantore van reclame- en conceptbureau 'Anticoncepti' in zijn handen heeft. Het pand is omsingeld door de CIA, de Mossad en de TafkaKGB, doch vanuit het raam ziet Ben dat een onopvallende AIVD-er met plaksnor buiten op straat hem waarschuwt voor gevaar van binnenuit: Ursula Dobbelsteen, die achter Ben staat met een broodmes.
Spannend!! nu deel 7 :
"Ursula! Ik had het kunnen weten, ware het dat ik het niet wist! Ik ben namelijk niet paranoïde, ik herhaal: ik ben niet paranoïde, ik herhaal: ik lijd enkel aan de ziekte van dr. Rene Reverse-Angle. Maar laat ik niet afdwalen, thans de vraag der vragen:
U staat op het punt om met een mes van achteren in uw nek gestoken te worden, wat doet u?
A: U keert zich om, slaat het mes uit de handen van uw opponent, en slaat op de vlucht
B: U praat het uit
C: Stofzuigen
D: iets anders, namelijk..
Ben ging voor antwoord A, draaide zich om, sloeg het broodmes uit Ursula's rechterhand, waar hij zich bij verwondde. Ben de Leider giechelde een kort ogenblik wat ongemakkelijk, om er daarna als een haas met vrolijke passen er vandoor te gaan. "Je wordt immers niet elke dag bijna vermoord", analyseerde Ben zijn gedrag kalm, terwijl hij de trap afstofte, herstel: afstoof. "Welnu, noem het een Pavlov-reactie, maar het lijkt mij zeer logisch dat ik dit pand onmiddellijk verlaat!"
Ben de Leider rende de straat op, waar een geblindeerde auto met piepende banden precies voor zijn neus remde. "Piepende banden, wat een cliché", verzuchtte Ben terwijl het portier van de auto driftig openzwaaide. Het was de AIVD-er met de plaksnor: "Stap snel in! Ik breng je in veiligheid!"
"Ja, ja, veiligheid, het zal wel. Heb je ook snoepjes, of delen de kinderlokkers vandaag de dag alleen nog maar XyliFresh 100 en andere verantwoorde suikervrije shit uit?"
De AIVD-er sleurde Ben de Leider ongeduldig de auto in, en trapte vervolgens het gaspedaal diep in. Ben haastte zich om het portier achter zich dicht te trekken, aangezien hij niet graag met 185 kilometer per uur de wagen uitgeslingerd werd.
"Wie ben je, waar gaan we naar toe, en waarom?" vroeg Ben de Leider aan zijn chauffeur, terwijl hij trots was op zijn geniale vraag. De ramen waren namelijk niet alleen van buiten geblindeerd, maar ook van binnen, op de linkergedeelte van de voorruit na dan, om vrij parkeren op het eerste de beste auto-kerkhof te voorkomen.
"Ik help je" zei de AIVD-er, "Ik ben Theo de Volggers, en ben niet van de AIVD. Ik sta wel aan uw kant. Ik wil u helpen met uw staatsgreep. Het is nu eventjes gevaarlijk, dat leg ik later wel uit. Ik breng u nu eerst naar een veilige plaats. Voor uw eigen bestwil is het beter dat u dat niet weet, daarom dien ik wat maatregelen te nemen." Een zwart stalen gordijn kwam vanuit de bodem, rechts van de handrem, omhoog, en scheidde Ben van zijn chauffeur. Ben zat nu volkomen geïsoleerd in de auto, hij kon niet meer zien waar ze zich bevonden. Ongeveer gelijktijdig hoorde hij een klik, ook zijn portier was nu op slot.
"Gezellig!", zuchtte Ben de Leider. Hij probeerde te slapen. Het lukte niet.
Na een klein uur rijden werd Ben de Leider ongeduldig. Hij tikte op het stalen gordijn links van hem, dat nog wel geluid toeliet, aangezien hij De Volggers al een uur lang hoorde hoesten, rochelen en niesen. "Zeg luister eens, meneer Theo de Volggers, waar breng je me naar toe?"
De vermeende AIVD-er snoot zijn neus, en beantwoordde Bens vraag. "U gaat naar een gevangenis, daar overnacht u, en dan wordt u aan het begin van de avond naar de Nova-studio gebracht, voor dat interview met Jeroen Pauw."
Ben de Leider zuchtte diep. "In wat voor belachelijk avontuur ben ik in verzeild geraakt? Vanmorgen las ik nog nietsvermoedend een of ander vaag epistel van Nostradamus, vervolgens word ik geschaduwd op straat, daarna bijna vermoord door een secretaresse van een ingehuurd reclamebureau, en thans zit ik in een geblindeerde auto van een verkouden kinderlokker. De Leider ontvoerd door De Volggers, ik kan het echt niet meer volgen.."
"-Ik wel, meneer de Leider", antwoordde de hoestende chauffeur.
"Jij wel? Nou vertel dan maar, in alafabetische volgorde, te beginnen bij de letter 'B' van 'Ben de Leider', 'begrijpelijk', en van 'bondig en kort'.
"- Vertelt u dan nog eerst even wat u vanaf vanochtend heeft meegemaakt. Ik zat toen nog in Duinkerken, noodweer was het daar. Daarom ben ik nu ook zo verkouden. Maar ik zal de ogenschijnlijk bizarre gebeurtenissen van vandaag voor u ordenen.
"Ik heb de zaken al voor je geordend, drol!", schreeuwde Ben de Leider woest; "Wat ik zei: vanmorgen las ik nog nietsvermoedend een of ander vaag epistel van Nostradamus, vervolgens word ik geschaduwd op straat, daarna bijna vermoord door een secretaresse van een ingehuurd reclamebureau, en thans zit ik in een geblindeerde auto van jou, een verkouden kinderlokker! Is dat duidelijk? Ben ik soms Winston Churchill, die in zijn veel te langdradige autobiografie maar door bleef zaniken over bloed, zweet, tranen, de Tweede Wereldoorlog, en meer van die randzaken? Neen, ik ben Ben de Leider! Kernachtig tot en met! Altijd in staat om de hoofdlijnen te onderscheiden van de zijlijnen en de middenstip! Recht op het doel af! Net als m'n ome Teun, die naast zijn goedlopende winkel in tweedehands witgoed een begenadigd rechtsbenige linksbuiten van Excelsior was, een club van keurige Rotterdamse middenstanders, 's zaterdags voetballen, 's zondags in de kerk, en de rest van de week hard werken, geen gezeur, gezeik, of bla-bla-bla. De enige verwarring die er heerste was in de bol wol van tante Pietje! Maar waar was ik gebleven? "
-" Ehm. Dat u zo kort en bondig was?", klonk het aan de andere kant van het zwart stalen gordijn.
"Juist ja! Nou leg jij mij nu maar eens uit wat de bedoeling van dit alles is."
-"Prima, meneer de Leider. Ik schiet zo eerst even de eerste de beste McDrive in, daarna leg ik u alles uit.
Hoewel Ben de Leider hongerig en tamelijk geïnteresseerd was in Theo de Volggers' verklaring, overwoog hij om bij aankomst bij de McDrive te ontsnappen, of dat in ieder geval te proberen.
"Volgens mij heeft Theo de Volggers andere plannen dan me te helpen met mijn staatsgreep" dacht Ben de Leider. Hij drukte het dashboardkastje voor hem zachtjes open. Hij zag wat wegenkaarten van de Benelux opgestapeld liggen, een open zak zoute drop en een stuk touw. Ben slikte geschrokken, en aaide over zijn keel. "Ik geloof dat ik er nu wél een touw aan vast kan knopen..!"
