Necrofilie
Vroeger bestonden er nog geen lijkschouwers, ik vraag me daarom ook af of er niet een zieke geest tussen al die straatarme die het eens een keer geprobeerd heeft om een dood persoon (wat geen probleem moest zijn in die tijd) te analyseren. Vast wel, of zouden we tegenwoordig er zo barbaars zijn geworden dat het door sommige zieke personen als ultiem genot word beschouwd?
Ik walg nog steeds van de gedachte om mezelf (even als voorbeeld) te verenigen met een persoon die niet de opmerkingen 'ik heb hoofdpijn' of 'wist je dat dat pijn doet?' zachtjes in m'n oor fluistert. Vrouwen blijven immers uiterst vreemde gestalten die zich overal uit kunnen lullen zonder duidelijk te zeggen dat iemand anders voor je was. Misschien is dat het idee van 'mensen' die aan necrofilie doen, geen gezeur van de tegenpartij en tevens geen inbreng (wat daar leuk aan is mag de doorgewinterde geestzieke mij uitleggen). Je moet toch wel een serieuze tik hebben gehad wil je het leuk vinden eens lekker van de bal te gaan met iemand die al reeds aan het verpotten is.
Dat iemand homoseksueel is kan ik best begrijpen, veel mannen vinden het schitterend als 2 vrouwen met elkaar bezig zijn. Dus dat is geen probleem verder. Alleen lijkt het wel of we om de zoveel tijd een hype hebben. Nu het massaal met kinderen geëxperimenteerd wordt (als je de media mag geloven), denk ik dat we over een paar jaar de eerste berichten van een massale opgraving van bruut verkrachte doden te horen zullen krijgen. Commerciële zenders lijken te kicken op zulk nieuws, zelfs Piet Paulisma kijkt altijd alsof hij het al jaren doet.
Ik ga stoppen met fantaseren over vreemde gewoonten, anders zou ik zelf nog de neiging gaan krijgen om de kat van de buren op te graven..
Groeten en slaap zacht 
Elect
