Game Of The Year 2011 - 7: Xenoblade Chronicles
Het JRPG-genre heeft zich niet goed kunnen manifesteren op de huidige generatie consoles. De hoogtijdagen van het glorieuze PS2-tijdperk - dat tientallen JRPG-klassiekers zag - is niet langer zichtbaar in de achteruitkijkspiegel. Het is dan ook toepasselijk dat de beste JRPG van deze generatie op de console uitkwam die eigenlijk in de vorige hoort.
Van de synopsis zal de wereld geen vlam vatten: Een jongeman komt in het bezit van een magisch zwaard. Hij gaat op avontuur om wraak te nemen, maar al snel wordt de wereld redden zijn uiteindelijke taak. Zo typisch dat je er bijna depressief van zou worden.
Het verhaal is echter onverwacht goed. Het is zoals JRPG's betaamt melodramatisch, maar ook vaak ingetogen en hartverwarmend. Het zit zowel vol cliches als verrassende twists, een mix die er voor zorgt dat je nooit echt weet wat er gaat komen. De enthousiaste Britse stemmen geven het geheel kleur, al liggen ze er soms te dik bovenop. De personages zijn ook gepassioneerd en sympathiek, maar niet heel memorabel (met uitzondering van de schattige maar stoere Riki).
Het is de rest van de game die zoveel indruk heeft gemaakt. Xenoblade stuwt het genre eindelijk weer een beetje naar voren, een genre dat sinds Final Fantasy XII heeft stilgestaan. Die game combineerde een grote levende MMO-wereld met de epiek van een singleplayer-game.
Monolith Soft presteert hetzelfde fenomenale kunstje. Het zet (letterlijk) een kolossale wereld neer van ongekende schaal waar zelfs Skyrim van zou moeten blozen. Een wereld met een rijke geschiedenis die rijp voor avontuur is. De omgevingen mogen dan wel in lage resolutie worden weergeven, de hoge ambities van dit spel maken dat meer dan goed.
Honderden side-quests, geheime locaties, verstopte zeldzame vijanden, gems craften, relaties opbouwen met zowel je party als de NPC's, het herbouwen van een vernietigde stad, de zeer uitgebreide endgame content - het is allemaal optioneel. Lang niet alle vijanden zijn agressief en de rest is meestal te ontwijken. Xenoblade is dan ook geobsedeerd met het de speler niet in de weg staan.
Je kunt je persoonlijke avontuur dus zo diep en lang maken als je zelf wilt. Meer spelen is in ieder geval geen straf dankzij het innovatieve vechtsysteem. Het is een actie-RPG waar je positionering tegenover de vijand heel belangrijk is, net als het over en weer laten gaan van de aggro. Het is een slim systeem dat vers blijft als je maar van personage blijft wisselen.
Xenoblade Chronicles is zowel toegankelijk als uitzonderlijk diep. Het leent van klassiekers en zelfs MMO's, maar is niet bang zelf innovatieve mechanieken te introduceren. Het is een echt avontuur waarin je jezelf helemaal kunt verliezen, zoals we al lange tijd niet meer hebben gezien. Boven alles is het een game die aantoont dat er nog heel veel leven zit in een verdwaald genre; de Japanse role-playing game.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De komende anderhalf week maakt de FOK!-crew bekend wat wij de beste games van het jaar vonden. Voor de user-GotY-lijst kun je hier terecht.
Crew GotY-lijst tot nu toe:
Game of the Year 2011 - 7: Xenoblade Chronicles
Game of the Year 2011 - 8: Battlefield 3
Game of the Year 2011 - 9: Uncharted 3
Game of the Year 2011 - 10: Batman: Arkham City
