Atelier Ayesha Plus: the Alchemist of Dusk
Voor de fans van de Atelier-serie zal deze game geen verrassing zijn. Het is eigenlijk Atelier Ayesha: the Alchemist of Dusk van de PlayStation 3 met extra’s. Deze game kwam vorig jaar al uit in Japan, maar is nu pas verkrijgbaar in Nederland. Je kan op elk moment kiezen of je de personages Engels wilt laten spreken of Japans. Als je kiest voor Engels dan worden niet alle dialogen gesproken en dan mis je het over-the-top Japanse gekir, maar je hebt in ieder geval een keus.
Roleplaying of Avontuur
De Atelier-serie zijn jrpg’s, oftewel roleplaying games op z’n Japans. Ik heb veel ervaring met westerse rpg’s en ben redelijk nieuw in jrpg’s. Een van de opvallendste aspecten van Atelier Ayesha was voor mij het levelling-systeem. Wanneer je een level omhoog gaat, dan kun je niet je skillpoints toekennen aan een categorie die jij zelf bepaalt, het spel doet dit voor jou. Het zelf kunnen kiezen vind ik een basisgegeven aan een rpg en het gemis daarvan is wel jammer.
In de gesprekken kun je ook niet kiezen wat je zegt. Je kan dus niet je eigen accent aanbrengen in je personage. Voor mij is Atelier Ayesha dan ook meer een adventure dan een rpg, maar het maakt niet echt uit hoe je iets noemt. Het gaat erom of het spel leuk is of niet.
Verhaal
Je speelt als Ayesha, spreek uit “Aai-sja”, een meisje dat apotheker is in een afgelegen gebied. De wereld is vol met ruïnes waar niemand van weet wat daarmee aan de hand is. Waar komen de mensen vandaan, wie heeft de ruïnes nagelaten en wat voor krachten zijn er nog in deze wereld? Je zusje Nio is verdwenen op een van deze plekken en jij gaat naar haar op zoek. Daarvoor moet je jezelf trainen in alchemie. Ayesha is een meisje dat zich nogal kinds gedraagt en snel ergens bang voor is, maar ze overwint telkens weer haar angsten en gaat de confrontatie aan. Dat is een mooie boodschap.
Alchemie
Je kan producten maken in een grote ‘toverketel’. Om iets te maken heb je een recept nodig, een hoog genoeg niveau in alchemie en de benodigde klassen van ingrediënten. Een vuurkool valt bijvoorbeeld in de klasse ‘brandstof’, maar ook in de klasse ‘kruit’.
Telkens als je iets maakt, krijg je een hogere alchemie-skill. Terwijl je rondreist in de wereld kun je grondstoffen vinden die je gebruikt in je recepten. Uiteraard kun je ze ook kopen en verkopen.
Gameplay
Het spel geeft je drie jaar (in game-tijd) om het hele spel uit te spelen. Alles draait om tijd. De meeste quests die je krijgt, moeten binnen een bepaalde tijd worden gedaan. De tijdsdruk is niet erg hoog, maar wel aanwezig. Zo kun je sommige producten alleen op de Bazaar kopen. De Bazaar is elke maand op bepaalde dagen, dus dan moet je wel in de buurt zijn. Als je te ver weg bent op de wereldkaart, dan is de Bazaar al afgelopen voordat jij bent aangekomen.
In Atelier Ayesha wordt veel gepraat. Dat heb je in het begin nodig om in het spel te komen en te weten wat de bediening is. Maar ook na de tutorial zijn er veel lange gesprekken, die je te allen tijde kan overslaan. Het zal weleens voorkomen dat je een stuk opnieuw moet spelen en dan is dit een uitkomst. Voor alles wat je meemaakt krijg je memory punten. Hiermee kun je jouw avonturen opschrijven in je dagboek. Daar krijg je extra bonussen voor, zoals extra mana en meer snelheid.
Gevechten
Je kunt op je reizen maximaal twee reisgenoten meenemen. Zij kunnen je helpen bij je vele gevechten. Alle gevechten zijn ‘turn based’. Aanvallen van achteren en van dichtbij geven meer schade. Je kunt ook aanvallen van je partners combineren met je eigen aanvallen. Een van de geinige aspecten van het spel is dat grote wezens soms heel weinig schade doen en hele kleine je absurd snel afslachten.
Voor meisjes en jongens
Dit spel richt zich op een vernuftige manier op meisjes en jongens. De meisjes kunnen hun lol op met de vele gesprekken, het dagboekje, de schattige beesten die je soms tegenkomt en de prachtige kleding met veel steampunk-invloeden.
De jongens worden door Koei Tecmo, de makers van Dead or Alive, tegemoet gekomen door de dames optioneel te laten rondlopen in niemendalletjes en de schunnige opmerkingen die voorbij komen. Zo is een van je vriendinnen af en toe wel erg amicaal naar je toe (kuch, kuch). De meisjes dragen allemaal een grote onderbroek, die bij elke aanval zichtbaar is. Er zijn ook sterke mannen om naar te kijken, alleen zie je niet hun onderbroek.
Aankleding
De muziek is lief en leuk. Je hoort de hele tijd wel een of andere zoete melodie, die een rustgevende sfeer creëert.
De tekeningen zijn mooi en passend. Je kan de camera niet om de personages heen draaien, maar alleen een beetje in en uit zoomen. Er zijn veel onzichtbare muren, dus je voelt je enigszins beperkt in die zin.
De touchpad van de Vita gebruik je alleen om de game op te slaan. Hier kon meer gebruik van worden gemaakt, maar anderzijds heeft het spel weinig knoppen nodig.
Conclusie
Atelier Ayesha speelt lekker weg en geeft je een goed gevoel. Telkens als ik het spel onderschatte en slecht voorbereid een gevecht aanging, dan stierf ik genadeloos. Zo hoort het ook. Je kan vrij rondlopen en overal quests oppakken of je gewoon aan de verhaallijn houden. Er zijn achievements om je uit te dagen, kleding om te verzamelen en recepten die je kunt aanpassen. Dit spel is degelijk, verslavend en leuk met mooie muziek en heel veel gameplay. Daarentegen zijn er geen duizelingwekkende graphics, veel onzichtbare muren en weinig ‘echte’ rpg-elementen.
- Goeie muziek
- Leuk verhaal
- Prachtige steampunk-kleding
- Koei Tecmo-seksisme
- Skillpoints automatisch verdeeld
- Geen keuzemogelijkheid in gesprekken
- Koei Tecmo-seksisme