PlayStation Vita

De PlayStation Portable ging in 2005 de concurrentie aan met Nintendo's oppermachtige en alom aanwezige handheld. Met meer dan 70 miljoen verkochte exemplaren in zeven jaar tijd kun je inmiddels toch wel van een succes spreken. Ondanks dat het nog steeds niet half zo goed verkocht als de Nintendo DS wist geen andere handheld tot dan toe zo'n goede strijd te bieden. De PSP heeft inmiddels zijn tijd wel gehad, het maakt binnenkort plaats voor de PlayStation Vita.

War has changed...en de game-industrie ook. De popularisering van smartphones en bijbehorende goedkope apps hebben een onweerlegbaar effect gehad op de markt. Handhelds zijn in principe gemaakt voor korte speelsessies, ideaal voor als je onderweg bent en even wat afleiding nodig hebt. Als iemand tegenwoordig zin krijgt om even snel een game te spelen in de trein zul je nu vaak zien dat de smartphone, niet een PSP of DS, uit de zak wordt gehaald.

Het liefst neem je maar één machine mee op reis, en dan zal de smartphone het, door zijn multifunctionaliteit, altijd van een gespecialiseerde game-handheld winnen. Bovendien zijn games op de smartphone doorgaans veel goedkoper; 70 cent per gemiddelde app is geen grote investering. Natuurlijk zijn het meestal oppervlakkigere games, maar er zijn inmiddels genoeg apps die zeker genoeg plezier bieden om je tijdens die ene werkpauze te vermaken.

Toch zijn er ook altijd gamers geweest die eigenlijk vooral thuis met hun handhelds spelen. Wat is immers fijner dan in een warm bed, of beter nog, op het toilet te gamen? Het zijn gamers die ook diepere ervaringen, die niet voor hun console onderdoen, van hun handheld verlangen. Ze zijn dan ook bereid om een hoger prijskaartje in ruil voor (meer) diepgang te bekostigen.

De PlayStation Vita lijkt gemaakt te zijn voor die specifieke gamer. Dat was de PSP ook al, die bijvoorbeeld de console-ervaring van God of War succesvol omgoot naar het handheld-formaat. Het was een stevige machine die zich vooral aan de hand van betere graphics van de DS wilde onderscheiden. De PS Vita herhaalt datzelfde trucje, en doet er nog een schepje bovenop.

Dankzij een quad-processor en een krachtige grafische kaart komt de kwaliteit van de graphics beangstigend dicht bij wat je van de PS3 gewend bent. Toch zet de PS Vita niet alles in op alleen ruige PK, Sony heeft zich op alle mogelijke manieren proberen in te dekken. Met behulp van aanraakschermen (voor- en achterkant), snelheidsmeter, gyroscoop, ingebouwde microfoon en twee camera's (wederom voor- en achterkant) zijn games en apps die je respectievelijk van de DS en smartphones gewend bent ook mogelijk op de Vita

‘Casual'-games worden dus niet door het apparaat uitgesloten. Al die features lijken minigame-collecties zoals Little Deviants en touchscreen-sensaties als Fruit Ninja te verwelkomen. Dat wil niet zeggen dat hardcore games, zoals Uncharted: Golden Abyss, er geen gebruik van maken. De implementatie van motion en touchscreen controls in de hardcore games die wij hebben gespeeld had overigens wisselend succes.

Of de Vita (en de 3DS) het gaan redden in de storm van de smartphone-revolutie is moeilijk te voorspellen. Het is aan ons, de gamers, om te bepalen of een hardcore handheld de tijd en het geld waard is. Om je te helpen bij die keuze ga ik in de volgende pagina's een diepere blik op Sony's handheld werpen.

Pagina 2: Hardware en Interface
Pagina 3: Applicaties, software, andere voor- en nadelen en de conclusie.