Professor Layton en de Melodie van het Spook

Exclusief voor Nintendo DS

Het vierde deel uit de Professor Layton-reeks gaat terug naar waar het begon. Layton ontmoet Luke voor de eerste keer in deze game die het verhaal vertelt van een vreemd spookachtig monster dat het stadje Misthallery terroriseert. Samen gaan ze op onderzoek uit.

Professor Layton is één van die franchises die Nintendo in zo'n beetje elke taal vertaalt. De games zijn namelijk erg populair bij het 'gewone' volk en niet iedereen is even sterk in het oplossen van puzzels en raadsels in het Engels. Door deze vertalingen, maar ook door rare mensen bij de verschillende afdelingen van Nintendo zelf, heet de game overal anders. De Nederlandse naam is bijvoorbeeld Professor Layton en de Melodie van het Spook. De gespeelde versie is de Amerikaanse versie, en deze heet Professor Layton and the Last Specter. In Engeland, qua taal toch wel redelijk gelijk met Amerika, heet de game Professor Layton and the Specter's Call. Drie landen, drie verschillende namen, en dan hebben we het nog niet eens over de Japanse, Franse, Duitse of Italiaanse naam gehad. Let hier in ieder geval op als je de game koopt of besluit hem te importeren.

Een ander verschil tussen de Nederlandse en Amerikaanse versie is het ontbreken van de bonusgame London Life. Nintendo heeft voor Europa besloten dat het vertalen van deze bonus niet de moeite waard is en veel te veel geld kost. London Life onvertaald laten is voor Nintendo daarnaast ook geen optie in deze franchise. Vanuit een bedrijfsstandpunt is dit volledig te begrijpen, maar de vraag is of wij echt iets missen en of de hoofdgame nog genoeg is om ons tevreden te houden na vier delen.

Het antwoord op de laatste vraag lees je verderop in de review, we gaan eerst London Life bekijken. London Life is een heel simpele RPG-achtige game waarin jij in Londen gaat wonen. Je komt per trein aan, huurt een kamer en zoekt werk. De opzet is enorm simpel en komt in het kort neer op het heen en weer lopen tussen personages om opdrachten te vervullen. Het lijkt qua opzet misschien nog wel het meest op Animal Crossing.

Gedurende het avontuur kom je allerlei figuren tegen die je eerder al zag in andere Professor Layton-games. Uiteraard komt Layton zelf ook een kijkje nemen en vanaf dat moment begint de game echt. Dit is de eerste Professor Layton-game waarin je nu eens zelf de hoofdrol speelt en niet enkel puzzels oplost. Wat dat betreft is London Life erg leuk. Het jammere is alleen dat het qua diepgang een beetje achterblijft. Desalniettemin een leuke bonus en prima afwisseling van de standaard Layton-gameplay!

De eerste sidekick
De Melodie van het Spook begint met Layton die een brief krijgt van een oude vriend die om zijn hulp vraagt. Dat is niet anders dan in voorgaande delen dus. Wat wel anders is, is dat Luke nu eens niet je sidekick is, maar dat je een leuke jonge dame genaamd Emmy als hulp hebt. Emmy is een fan van Layton en ze praat heel erg veel. Omdat Layton zelf niet zo'n prater is, levert dit erg leuke conversaties op. Emmy is wat dat betreft ook een veel leuker personage dan Luke die eigenlijk maar een vervelende wijsneus is. 

Samen met Emmy ga je op reis naar Misthallery waar ze last hebben van een monster dat de stad terroriseert en tot puin slaat. Aan Layton is het de taak om uit te zoeken waar het monster vandaan komt en hoe dit probleem opgelost kan worden. Tijdens het avontuur krijgt Layton hulp van een orakel die weet waar het monster gaat verschijnen. Wie is dit orakel en hoe kan het dat hij (of zij) weet waar het monster zal toeslaan?

Same old?
De opzet is ook dit keer weer hetzelfde. Je loopt door de stad op zoek naar aanwijzingen over het probleem en ondervraagt onderweg een hoop mensen of ze er iets vanaf weten. Het verhaal ontvouwt zich in de tussentijd tot een vreemd geheel waarbij je jezelf soms afvraagt wat de makers gebruikt hebben.

De puzzels en raadsels in de game, die vaak op willekeurige momenten aangeboden worden, zijn dit keer erg sterk. In tegenstelling tot het voorgaande deel was er geen enkele puzzel waarbij ik dacht 'dat klopt niet!'. Wel zijn er genoeg puzzels die heel moeilijk zijn, of juist zo makkelijk dat je het antwoord ook niet ziet... Soms weet je niet of je nou te moeilijk denkt of niet. Dat maakt ook de vierde Layton een erg leuke game om te spelen.

Het feit dat er dit keer drie hoofdpersonages zijn, Layton, Luke én Emmy, zorgt voor grappige conversaties. Ze hebben allemaal hun eigen karakter en geven op alles hun eigen kijk. In de hotelkamer waar je met Emmy overnacht (aparte bedden helaas) staat bijvoorbeeld een plant. Als je daar op klikt zegt Emmy dat het een leuke plant is. Klik je nog een keer zegt Layton dat planten gezond zijn voor mensen. Vervolgens geeft Luke bij de laatste klik het commentaar dat planten gezond zijn omdat ze zorgen voor het omzetten van koolstofdioxide naar zuurstof. Zo is er op elke lokatie wel een conversatie tussen de personages wat het geheel erg fris houdt.

Minigames
Naast de puzzels kent een Professor Layton-game ook altijd wat minigames. Dit keer mag je gaan spelen met treintjes, vissen laten zwemmen of een stuk voor een poppentheater regiseren. Van elke minigame zijn er meerdere levels te spelen en als je ze allemaal kunt vinden en uitspelen, word je groots beloond. Persoonlijk zoek ik het echter niet om daar tijd in te stoppen. Een leveltje of twee, drie per minigame vind ik altijd wel genoeg. Het is wel leuk voor de freaks die gaan voor 100% in een game, zij hebben ook nu weer flink wat content naast de hoofdgame om mee te spelen!

Conclusie
Het gegeven cijfer is voor de Amerikaanse versie van de game. Het ontbreken van London Life kost de Nederlandse versie die eind deze week in de winkels ligt een punt aftrek. Je houdt dan dus een zeven over met de mededeling dat de hoofdgame het beste deel tot nu toe is, ook al doet het niet echt iets nieuws.

Fans van de serie kunnen de game zonder twijfel aanschaffen, mensen die nog geen enkele Layton hebben gespeeld kunnen de game zonder achtergrondkennis direct spelen. Het is een geweldige serie en ik kijk alvast uit naar het vijfde deel dat volgend jaar in de winkels ligt voor Nintendo 3DS! Om met de woorden van Layton af te sluiten: I love the thrill of a good solution!