Demon's Souls

Er is al veel geschreven over Demon's Souls. Natuurlijk komt dat vooral door het feit dat dit spel in Japan en Amerika al ruim een half jaar uit is. Wij Europeanen mogen nu dan ook eindelijk aan de gang met dit spel. Is het het wachten waard geweest?

Demon's Souls is een actie-RPG. Dus na het opstarten van het spel kom je in het te verwachten "maak je eigen karakter'' scherm. Na je naam, je klasse en je uiterlijk wat te hebben aangepast kun je beginnen. Elke klasse krijgt zijn eigen wapen of accessoire aan het begin van het spel. Een tovenaar krijgt bijvoorbeeld een toverstaf, een royalty een mana-ring die je manareserves langzaam weer laat aanvullen en een soldaat een speer. Prima, niets wereldschokkend, laat het spel maar beginnen. Als het eerste laadscherm klaar is, begin je met je tutorial. Hierin wordt vrij duidelijk uitgelegd hoe je de bewegingen in het spel kan maken. Rennen, aanvallen pareren, toveren, van alles komt aan bod. Echt moeilijk wordt het niet. Totdat je de zoveelste portaal binnenstapt. De letters die je, met wat pech, erg vaak zal zien staan op je scherm: "You have died".

Maar in plaats van opnieuw te moeten beginnen, kom je in een andere wereld terecht. Blijkbaar was dit trauma nodig, want hier begint het spel pas echt. De andere wereld is 'de Nexus', een poort tussen leven en dood. Hier leer je dat jij de uitverkorene bent om de wereld alsnog te redden van het kwade dat op dit moment de wereld buiten de Nexus teistert. Een demon, 'the old one' genaamd, is een machtige demon, die de wereld de zijne wil maken. Jij moet hem stoppen door de zielen van demonen te verkrijgen en die te gebruiken om zelf ook sterker te worden, zodat je hem kan verslaan. En je raadt het al, die zielen liggen niet in de reclameschappen van de plaatselijke supermarkt. Je mag de zielen gaan claimen bij de demonen zelf, door ze te vernietigen.

Om de demonen te zoeken staan er een paar stenen, die je, als je zo'n steen aanraakt, naar een gedeelte van de wereld der levenden brengen. Maar helaas, eerst kan je maar een steen aanraken. Deze zet je in een gebied rondom een kasteel, dat duidelijk net een aanval heeft doorstaan. Je begint bij een grote poort en je wordt meteen getrakteerd op een scène met de waakhond van het kasteel. Nou ja, hond, een draak in dit geval. Het beest vliegt weg, en jij zult de trappen moeten beklimmen om daarna een doorgang te vinden om bij het kasteel zelf te geraken. Iets zegt me dat we die draak nog eens gaan zien...

Hier vallen al meteen een paar dingen op: de cut-scènes zien er prima uit. Maar ook ingame is er weinig op de engine aan te merken. Nee, dit is niet een grafisch hoogtepunt zoals een God of War III, maar de engine kan de sinistere sfeer goed in beeld brengen. De omgeving ligt in puin, brandjes zijn er ontstaan en ook bijna al die rommel kun je kapotslaan, waarbij de splinters om je oren vliegen.
Het geluid is prima. Knetterend houtvuur, jammerende overlevenden, kraaien die bij de lijken rondvliegen. Het brengt je verder in de sfeer die het spel moet uitstralen. Een onheilspellende sfeer van een wereld die langzamerhand overgenomen wordt door demonen.

Wat een minpunt is, is de intelligentie van de vijanden. Of beter gezegd, het ontbreken hiervan. Elke vijand heeft een bepaalde radius om zich heen. Kom je daarin, en staat er niets tussen jou en je vijand, dan ben je gegarandeerd gespot en rent hij op je af. Ren je sneller dan hem of kun je achter een muurtje vluchten, dan draait de luiaard zich om en loopt rustig terug naar zijn plek. Een ideaal moment om hem dan in de rug aan te vallen. In deze tijd, waar er processorkracht genoeg is om de vijanden ook slimmer te laten reageren, is dit teleurstellend te noemen.

De gameplay is eenvoudig. Je hebt een levensbalk, met daarin ook getoond een staminabalk, zodat je ook je uithoudingsvermogen ziet. Dat vermogen bepaalt hoe lang je kan rennen, slaan en verdedigen. Daaronder heb je een manabalk, wat gebruikt wordt om toverspreuken uit te voeren. Natuurlijk zijn er items die de balken weer op gezond niveau kunnen brengen, en die zul je nodig hebben. Want er wachten veel valkuilen en vooral veel sterke vijanden op je, die maar al te graag zorgen dat jij dood gaat. Zombies, honden, draken, skeletten en vuurwormen zijn de simpelere vijanden, hoe verder je komt, hoe diverser en ook sterker de vijanden worden. Natuurlijk vallen vooral de demonen op. Deze lijken soms onmogelijk, maar uiteindelijk hebben ze allemaal wel ergens een zwakke plek. Maar dan nog is het oppassen, want soms kun je maar een of twee klappen incasseren van bepaalde vijanden en dan is het afgelopen. Ook de vallen zijn soms erg ingenieus opgezet, maar soms juist eenvoudig, dat je er gewoon, letterlijk, intrapt. Het blijft dus opletten geblazen!