Star Ocean: The Last Hope
Ten eerste, Star Ocean is vanaf heden een 360-exclusive. Microsoft is zo’n beetje de sinds de release van de Xbox 360 bezig om alle franchises ‘op te kopen’ en Sony verliest zo’n beetje al haar exclusives. Maar goed, zolang je maar het geld hebt, kun je alles krijgen (zie Cristiano Ronaldo maar weer). Star Ocean: The Last Hope is echter na de overstap naar de Xbox 360 gewoon helemaal zichzelf gebleven. De typische Star Ocean-elementen die we kennen uit voorgaande games kunnen we ook in de 360-versie verwachten en dat geeft veel vertrouwen. Natuurlijk hebben we nu wel met een ander verhaal te maken. De Derde Wereldoorlog is uitgebroken en dat heeft heel wat dingen kapot gemaakt. Dat is nogal te zacht uitgedrukt, want de aarde is helemaal naar de tering. De wereldleiders beseffen dat en richten al hun aandacht op het vinden van andere, leefbare planeten. Drie ruimteschepen worden naar de planeet Aeos gestuurd, waar ‘we’ waarschijnlijk kunnen leven. Alleen komt er een komeetje langs en die vernietigd één van de drie schepen. Het andere ruimteschip is overigens neergestort. Even apeldoorn bellen dus. Maar niet heus! Want onze hoofdpersonage Edge Maverick zit in het derde ruimteschip en die heeft de planeet Aeos wél bereikt. Een blonde, lekkere, Japanse jongen die de aandacht geniet van meisjes, zijn de kenmerken van onze held. Naast Edge heb je ook nog Reimi, een vriendin van Edge die volgens mij een oogje op hem heeft. Voel je de romantiek in het verhaal al aankomen?
Eenmaal begonnen met het spel, besef je, als je de eerdere Star Ocean games hebt gespeeld, dat de gameplay vrijwel hetzelfde is als eerdere Star Ocean games. Wel moet je nog steeds button bashen en persoonlijk vind ik dat wat minder passen bij een RPG. Zolang je maar wat knoppen indrukt, krijg je veel combo’s en zo kun je je vijand verslaan. Klinkt eentonig, maar gelukkig heeft Square Enix een vermakelijke toevoeging geïmplementeerd: de blindside! Om de blindside zo perfect mogelijk uit te voeren, heb je een beetje concentratie en timing nodig. Je drukt op de knop om je op te laden, en laat ‘m pas los wanneer de vijand jou wil aanvallen. Het gevolg: een heerlijke backstab in de rug van de vijand. Boem dood. Dankzij deze toevoeging is mijn mening over de eentonigheid van het battlesysteem veranderd en is het een vermakelijk battlesysteem geworden. Wat een nieuwe feature wel niet kan doen.
Mijn collega Nebo had het er al over in de preview van deze game, de gameplay buiten de gevechten voelt nog steeds niet goed aan. Dat je de hele tijd bezig bent om met een NPC te kunnen praten of iets oppakken, is niet begrijpelijk. Mocht je dus een keer behoorlijk pissig zijn, dan weet je in ieder geval wat je niet moet doen.
Star Ocean bestaat niet uit simpelweg poppetjes en eindbaasjes verslaan, maar ook uit het verzamelen van items (waarvoor je beloont kunt worden), het reizen van planeet naar planeet (denk aan Mass Effect, net als in ME is het reizen van planeet naar planeet behoorlijk verfrissend) en ook nog diverse quests waar je uren mee bezig kunt zijn. Grafisch gezien ziet de game er serieus top uit, geluidstechnisch gezien is het een dikke zeven waard.
Helaas kan Star Ocean zich niet onderscheiden van andere RPG’s, ik vind het nog steeds een ‘zoveelste RPG’ en heeft niet iets unieks. Tegenwoordig zijn er zoveel RPG’s beschikbaar voor de Xbox 360, denk maar aan Lost Odyssey, Blue Dragon, Eternal Sonata en nog veel meer. En van geen énkele RPG (ik heb alleen Blue Dragon niet echt gespeeld) heb ik het idee gehad dat ik een unieke RPG aan het spelen was. Elk heeft zijn eigen verhaal, dat is het verschil. Maar voor de JRPG liefhebber is het aanbod wel een godsgeschenk.
