Prince of Persia
<\/center>Naast de prachtige combo’s kun je natuurlijk ook verdedigen. Dit gebeurt met de rechter schouderknop. Weet je de verdediging goed te timen dan sla je de vijandelijke aanval af en kun je de vijand counteren. Soms is het blokkeren van een aanval echter moeilijk uit te voeren, omdat je vinger uit haast gemakkelijk van de trigger af kan schieten. Sla jij de vijand te vroeg, dan kan hij jou counteren. Elke vijand voelt als een waardige tegenstander, precies wat Ubisoft wilde bereiken.
Weet je uiteindelijk het einde te bereiken van een level, dan kan Elika de duisternis van het level verwijderen. Plotseling verdwijnt de zwarte smurrie, komen er prachtige kleuren naar voren en lijkt de wereld weer vredig en mooi. Je krijgt zowaar het gevoel alsof je een verschil hebt gemaakt voor de wereld. Door het level verschijnen vervolgens zogeheten Light Seeds die je moet verzamelen om nieuwe krachten te unlocken en zo voortgang te boeken.
Een van de grote minpunten is volgens velen het feit dat je niet dood kan gaan. Ik zal eerlijk bekennen dat ik hier eerst ook heel erg tegenop zag. Nu weet ik echter beter. Tijdens het vechten heeft de vijand je soms op de grond gewerkt. Op zo’n moment verschijnt er een knop in beeld die ingedrukt moet worden om de genadeklap te ontwijken. Waarom zou je die indrukken als je toch niet dood kan hoor ik je vragen? Als Elika je te hulp moet schieten omdat jij de genadeklap niet ontwijkt, krijgt je vijand een groot deel van zijn of haar leven terug. Geen pretje als je dat er net vakkundig afgeramd hebt. Zo blijft de spanning bij gevechten toch aanwezig. Bij het klimmen en klauteren heeft het niet dood kunnen gaan twee kanten. Ik merkte dat ik meerdere malen de linker schouderknop indrukte om een verkeerde sprong ongedaan te maken. Ik had hier vooral last van wanneer ik mezelf in een situatie had verwikkeld waar ik tussen een paar muurtjes vast zat zonder vooruitzicht op een veilige afloop. Ik liep dan nogal te kloten met heen en weer springen en langs de muur glijden. De tijd kan helaas niet terug gespoeld worden om zo’n klein foutje op te lossen en Elika moet de prins redden. Vervolgens wordt je terug geplaatst op de plek waar je voor het laatst vaste grond onder je voeten had. Dit kan soms erg frustrerend zijn als je een serie aan gevaarlijke sprongen en bewegingen moet maken. Het voelt dus eigenlijk net zo vervelend aan als doodgaan. Het niet dood kunnen gaan geeft bovendien een soepeler lopend verhaal. Bruce Willis ging in Die Hard toch ook niet een paar keer dood alvorens hij afrekende met de slechteriken?
<\/center>Over de graphics hoeft weinig gezegd te worden. Prince of Persia ziet er werkelijk prachtig uit. Je gaat van de nieuwe stijl houden en je zult meerdere keren even stil staan op hoge punten om van het uitzicht te genieten. Stil staan en draaien die camera! De animaties tijdens het klimmen en vechten zijn schitterend en lopen naadloos in elkaar over. De prachtige beelden worden bovendien begeleid door schitterend gecomponeerde muziek. Spannende muziek als je in gevecht bent, rustgevende muziek wanneer je door een level loopt dat je zojuist hebt verlost van de schaduw. Een praatje met Elika maken is overigens geen probleem. Naarmate het spel vordert wordt er steeds meer geflirt tussen de prins en Elika en maakt de prins een hoop flauwe grapjes. Persoonlijk vind ik die grapjes vaak flauw en niet passen bij de prins. De stemacteur die zijn stem inspreekt is overigens dezelfde kerel die Nathan uit Uncharted inspreekt. Al met al weet Ubisoft het Perzische sfeertje uit Prince of Persia: Sands of Time weer op te roepen. Door de nieuwe grafische stijl is dit weliswaar op een andere manier, maar voor veel spelers die dit sfeertje in Warrior Within en Two Thrones mistte, komt dit als geroepen. Als je niet direct alle light seeds zoekt, maar enkel genoeg om verder te kunnen, dan ben je in zo\\\'n tien uurtjes door deze Prince of Persia heen. Die hards kunnen daar met gemak een uurtje of vijf bij optellen. Lang genoeg dus voor een adventure als Prince of Persia.
