Final Fantasy III

Final Fantasy beschikt over alle klassieke elementen die je mag verwachten in een Final Fantasy-game: een world map, random encounters en turn-based gevechten.

Over de wereldkaart kan de speler zich vrij bewegen en steden en dungeons bezoeken. Het verhaal stuurt je wel in een bepaalde richting, maar of en wanneer deze opgevolgd worden wordt helemaal aan de speler overgelaten. In de vertrouwde Final Fantasy-traditie wordt je wandeltocht regelmatig onderbroken door vijanden. Deze ontmoetingen vinden plaats via zogenaamde random encounters, dat wil zeggen dat je vijanden op de wereldkaart niet ziet rondlopen en gevechten dus onverwachts plaatsvinden. Na een ontmoeting met een vijand wordt overgeschakeld naar een vechtmodus waarbij de vier personages uit je party en de vijanden beurtelings op elkaar inhakken. Daarnaast kun je ook magie- en statuseffecten gebruiken om de vijand schade toe te brengen. Leuk is dat je sommige statuseffecten als Mini of Toad ook buiten de gevechten om moet gebruiken om bepaalde plekken op de wereldkaart te kunnen benaderen. Zo kun je een bepaald ondergronds meer alleen maar oversteken door al je personages in kikkers te veranderen. Helaas zitten er weinig side-quests in dit spel. Je zult dus of de main quest volgen, of bezig zijn met levellen om je personages krachtiger te maken. En dan met name hun jobs naar een hoger niveau tillen.



<\/center>

Het hart, en tevens de grootste frustratie van Final Fantasy III, wordt veroorzaakt door het job system die het fundament van het vechtsysteem vormt. Dit systeem houdt in dat de hoofdrolspelers kunnen wisselen van klasse, waarbij elke klasse zijn eigen vaardigheden en sterktes en zwaktes heeft. Zo is een White Mage bijvoorbeeld gespecialiseerd in geneeskrachtige magie, een Black Mage in aanvallende spreuken en een Ranger in lange-afstand aanvallen met pijl en boog. Zo kun je van elk personage een specialist maken en deze al naar gelang de situatie inzetten. In Final Fantasy III introduceerde Square voor het eerst het job system, en in latere delen werd het verder verfijnd. Dit was na het ervaren van het job system in deel drie geen overbodige luxe.

Gedurende het spel krijg je de mogelijkheid om uit steeds meer klassen te kiezen, en elke klasse heeft zijn eigen level. Wanneer je een nieuwe klasse kiest begin je op nul en zul je moeten levellen om bijbehorende vaardigheden te kunnen gebruiken. Het veranderen van klasse resulteert in eerste instantie dus in een flinke deuk in de slagkracht van je personages. Ook is niet duidelijk welke voor- en nadelen elke klasse met zich meebrengt en hoe deze zich verder zal ontwikkelen. Je hebt continu een zeurende twijfel in je achterhoofd of je wel de goede keuze hebt gemaakt, en of een andere combinatie van klasse op de lange duur niet beter zal uitwerken.



<\/center>

Een ander nadeel is dat je aangeleerde vaardigheden niet kunt meenemen van de ene klasse naar de andere. Om bepaalde vaardigheden te kunnen gebruiken zal je dus echt in de bijbehorende klasse moeten blijven gebruiken. Dit zou niet zo\\\'n probleem zijn als je snel van klasse zou kunnen wisselen. Maar hier wordt je als speler voor bestraft. Bij het wisselen van klasse hebben de personages een aantal gevechten nodig om zich aan hun nieuwe rol aan te passen; tot die tijd zijn al hun statistieken een stuk lager. Even wisselen van klasse bij een eindbaas is er dus niet bij. De verkeerde combinatie van klassen bij een eindbaas levert in het meest gunstige geval een heel lang en saai gevecht op, en in het meest ongunstige geval een Game Over waarna je vanaf je vorige save punt kunt starten. Overigens moet worden opgemerkt dat je in een dungeon niet kunt saven, maar alleen de quicksave optie kunt gebruiken (waarna de DS zichzelf uitschakelt).

Het job system zoals bedacht door Square is een goede toevoeging gebleken aan de Final Fantasy reeks, maar deze eerste stap kan soms erg frustrerend zijn en mist de in latere delen toegepaste verfijningen.



<\/center>