Lights Out (Dark Fall II)

Het verhaal van Lights Out begint als je wakker wordt uit een nachtmerrie omdat er op je deur geklopt wordt. Er staat echter niemand voor de deur. Na wat rondgekeken te hebben in je kamer kom je erachter dat je een cartograaf bent, en dat je ingehuurd bent om de grillige kust rond het havenplaatsje Trewarthan in kaart te brengen. Al snel blijkt echter dat degene die jou ingehuurd heeft, je onder valse voorwendselen naar Trewarthan heeft gelokt. De lichten van de vuurtoren, die op de meeste kaarten niet eens vermeld staat, zijn ineens uitgegaan en men vermoedt dat er bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn. Jij mag het vuile werk opknappen om uit te zoeken wat er aan de hand is.

Lights Out ziet er beter uit dan zijn voorganger (en die zag er al niet slecht uit). Aan elke lokatie is veel aandacht besteed en de kleine details als scheurtjes in een muur, reclameborden en weggegooide frisdrankbekers op de grond maken het af. Het spel speelt zich gedurende verschillende tijden af, en de voorwerpen en de inrichting van de vuurtoren kloppen daar goed mee.

Lights Out is nodebased, dat wil zeggen dat je op één plek staat, daar 90 graden links of rechts kan draaien, of 180 graden. Als je in een bepaalde richting kunt lopen, dan geeft je cursor dat aan in de vorm van een pijltje. Een muisklik en je staat op de volgende plek. Vaak zijn er meerdere voorwerpen die je van dichterbij kunt bekijken, soms kun je iets oppakken of een boek lezen. Onderin beeld staat je inventory. Zie je een cursor in de vorm van een moersleutel dan hoef je alleen het juiste voorwerp te klikken om het te gebruiken.

Net als in The Journal speelt geluid een belangrijke rol om de atmosfeer van het spel te bepalen. Door gefluister, getik, een misthoorn, een viool en andere geluiden wordt een donkere, angstaanjagende sfeer gecreëerd. Toch is Lights Out niet zo griezelig als The Journal, er zitten geen echte kippevel-momenten in.