CD: Caliban - The Awakening
De Duitse band Caliban perst er albums uit alsof ze op de hielen worden gezeten door de duivel. In acht jaar zijn er evenzoveel cd's verschenen (de twee Split Program-cd's meegerekend). The Awakening bevat twaalf metalcore-nummers waarin zanger Andy Dörners helse stem wordt afgewisseld met de engelenstem van gitarist Denis Schmidt. Dit geeft Caliban een kenmerkend en bijzonder geluid. Gecombineerd met snoeiharde gitaar en drums, is dit letterlijk een wakker schuddend album.Duivels & hemels
Die aparte verdeling van de vocalen komt goed over. Het is zowel leuk om naar het duistere gekrijs van Andy te luisteren als naar de koorstem van Denis. De retestrakke metal wordt afgewisseld met meer melodieuze refreinen, zangeffecten en rustige momenten. Dat deze afwisseling van stijlen zo geslaagd is, is te danken aan het feit dat de nummers gewoon goed in elkaar zitten. Het past allemaal erg goed bij elkaar, waardoor de tempowisselingen totaal niet storend zijn. De nummers worden voor het grootste deel overigens in elkaar gezet door gitarist Marc Görtz. Er is natuurlijk ook wel wat aan te merken op het album. Zo is er niet al teveel variatie te bekennen op de plaat. Het ene nummer vloeit welhaast onopgemerkt door in het volgende. Het wisseltrucje van duivelse en hemelse zang wordt ook nog wel eens wat voorspelbaar. Daarbij zijn enkele van die 'rustige momenten' die ik eerder noemde gevuld met irritant toetsengepingel.
Emotioneel & fijngevoelig
Caliban klinkt eigenlijk het lekkerst als ze op volle sterkte door je luidsprekers denderen. De onderbrekingen en geluidseffecten kunnen mij niet zo bekoren. Een aantal van de nummers bevat erg emotionele teksten, die je niet zo snel zou verwachten in dit genre. Er worden onderwerpen behandeld als liefde, haat, de zin van het leven, et cetera. Al deze fijngevoelige woorden worden door Andy met een brute kracht en agressie uitgebraakt. Zijn zang is enorm scherp en woedend. Caliban maakt een lekkere portie duivelse metalcore, met verrassend gevoelige songteksten, die we natuurlijk toch niet echt kunnen verstaan. En dat is misschien maar goed ook.
Label: Roadrunner Records Releasedatum: 28 mei 2007
Waardering:
