CD: Johan - THX JHN

Wat betreft 'trendzettend': vijf jaar geleden baarde het Noordhollandse Johan opzien door een tuinkabouter een prominente plaats in haar clips te geven. Het duurde even, maar sinds een paar jaar zien we het resultaat om ons heen; of ben ik de enige die de opmerkelijke opmars van tuinkabouters in de Nederlandse samenleving bemerkt heeft? Tuinkabouters zijn 'hot'. Je ziet ze overal. Designtuinkabouters. Jan des Bouvries blijkt zelf een tuinkabouter te zijn. Mensen punniken jasjes voor ze. Er zijn tuinkabouterverwenweekenden. Notarissen hebben de eerste tuinkabouters in testamenten moeten vermelden. Columnisten schrijven over kaboutertherapie. Ergo: tuinkabouters zijn niet meer weg te denken uit onze maatschappij.
[cynicalmode]Thanks, Johan[/cynicalmode].

Als er na jaren stilte weer een nieuwe cd van Johan uitgebracht wordt, getiteld THX JHN, dan ben ik natuurlijk razend nieuwsgierig. Wie weet welke trend Johan nu weer voor ons in petto heeft. Nog een rage van kabouterproporties, en ik ga emigreren.



Het is alweer tien jaar geleden toen hun titelloze debuut uitkwam. Vijf jaar daarna kwam Pergola uit, en wederom na vijf jaar is het nu tijd voor THX JHN. Dat levert dus drie albums in tien jaar tijd op. Ze nemen er hun tijd voor, en wat geeft dat, als het een mooi album het resultaat is?

THX JHN was ook het motto waarmee Marta Tura (25) vanuit Antofagasta de la Sierra in Noord-Argentinië onlangs naar Utrecht afreisde om een besloten optreden van haar favoriete band bij te wonen. Haar trip werd vastgelegd en resulteerde in een opzienbarende video van Oceans, de eerste single van THX JHN.

Een andere bijzonderheid is dat dit album ook verkrijgbaar is in twee versies: één cd in een 'gewone' verpakking en één cd in een grote kartonnen uitklaphoes, waarbij de koper er een vinylversie van het album bij krijgt. Tevens krijgen de eerste kopers van compact disc én langspeelplaat een bonus in de vorm van Everything after all, de 'Best of Excelsior' waarmee het label op 4 juni z'n tweede lustrum (in Tivoli, Utrecht) luister bijzet.

Genoeg geluld over de randverschijnselen. Verwacht op THX JHN niets verrassend. Tenminste niet als je de voorafgaande albums van Johan kent. Helaas zitten ze bij mij in verhuisdozen, maar ik zou dit THX JHN tussen beide voorafgaande albums in plaatsen. Sprankelend als het titelloze debuut, maar minder hoekig, verfijnder. Meer liedjes, in die zin is het meer zoals Pergola dus. Minus de tuinkabouters.

Mijn tik met Johan is de slaggitaar. Enige uitleg is op zijn plaats: ik zou een Johan-cd in de beste karaokestijl willen hebben. Waarbij ik alles kan wegdraaien, en alleen de slaggitaar en de zang overhoud. Ik noem dat de fragiliteitstest. Alleen de goede liedjes blijven over. Johan scoort vrij hoog. Wilco, Frank Black en Daryll-Ann scoren overigens doorgaans het hoogst. Denk bij THX JHN eens alles weg, en concentreer je op de magische slaggitaar. Bijvoorbeeld bij mijn favorieten op dit album: Oceans, het trieste haperende drafje op Walking Away, Tonight, kabelend When I'm On My Own, het aanstekelijke Any Other Guy (gitaarvegen geleend van de eerste albums), de intro van Out Of Reach. Waarmee ik pakweg twee derde van het album als favoriet benoem, ik weet het...



Heel erg opbeurend zijn de teksten niet. Eigenlijk vormt dat een mooi contrast met de frisse opgewekte kleur van de muziek, zelfs in Tonight:
I remember isolation, I remember everything....
I was lost, 'till you came my way
Nothing matters since that day

Hoe goed De Greeuw ook zijn best doet, een zwart randje blijft er altijd aan hangen. Ergens aan het eind van het liedje verwacht ik dat het meisje hem dan ook de rug toekeert. Maar ken je dat, als het de hele donkere dag regent, maar je jezelf erop betrapt dat je gehypnotiseerd wordt door het vrolijke tikken van de regendruppels op de veranda? Dat is de sfeer van dit album.

Als ik moet kiezen, vind ik Oceans en Any Other Guy de fijnste nummers. Any Other Guy heeft net die extra schreeuwfactor. Het is dat mijn vriendin het niet begrijpt, en bovendien gehoorgestuurde nachtmerries krijgt, als ik onder douche krijs op mijn a-tonale wijze: AAaaaany Ooooother Guuuuuy...., maar anders....
Oceans doet me staren uit het raam van de trein, de wijde polder in. Ik kan het niet anders zeggen.

THX JHN is een plaat die misschien niet iedereen direct op het eerste gehoor zal bekoren. Het is in eerste instantie een leuk plaatje, en niet meer dan dat. Die je nog eens draait. En nog eens. En nog eens. Je komt telkens een stukje dichter bij 'thuis'. THX JHN zuigt je erin. Geen giga uitschieters, gewoon een fijne licht melancholische gitaarplaat met mooie liedjes voor de einder.

Maar wat is nu de nieuwe trend? Johan maakt om de vijf jaar een mooie cd, en trekt zich voor de rest niets aan van de gekke wereld. Lijkt me een prima idee, ik kijk alweer uit naar over vijf jaar.

Enne.... oh ja: graag gedaan, Johan!



Label: Excelsior Recordings Releasedatum: 22 mei 2006
Waardering:



Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!