Game Review: Super Mario Advance 4
Nintendo heeft het beeld en geluid van dit spel wat opgepoetst, zodat de kleurtjes wat frisser zijn en het scherm in zijn geheel wat helderder is. Verder is de beeldkwaliteit sterk verbeterd. Volgens de makers is het geluid ook verbeterd, maar dat kan ik eerlijk gezegd niet echt horen. Verder zijn er een aantal kleine veranderingen aangebracht. Belangrijkste hiervan is de 'sleep'-functie. Op ieder moment in het spel kun je een toetsencombinatie indrukken, waardoor je GBA in een soort standby-stand gaat. Het spel blijft gewoon bewaard en je kunt op ieder moment weer verder spelen waar je was gebleven door het indrukken van dezelfde toetsencombinatie. Je GBA blijft dan natuurlijk wel nog steeds batterijen verbruiken, maar veel minder dan wanneer je het spel gewoon op pauze zou zetten. Deze functie is echt super handig, aangezien je zo niet afhankelijk bent van /save/-momenten, die zoals gebruikelijk redelijk schaars zijn. Verder kun je ook nog maximaal 2 'replays' opslaan en afspelen om je meest spectaculaire spring-acties nog eens te kunnen bekijken.
Wat niet nieuw is, is dat je kunt kiezen om alleen met Mario of met Mario en Luigi te spelen, en dat ook de originele Mario Bros te spelen is. Deze laatste kun je ook in multiplayer spelen wanneer je je GBA verbindt met die van een medespeler.
Maarreh..is het nog steeds leuk?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik lichtelijk teleurgesteld was, toen bleek dat het gewoon een oud spel in een nieuw jasje was (ik had namelijk niet helemaal goed had gekeken naar de precieze titel). Het komt een beetje makkelijk over van de makers om een spel van 14 jaar oud een beetje op te frissen en dan opnieuw voor de volle mep te verkopen voor de GBA.
Tegelijkertijd is dit niet zomaar een oud spel natuurlijk; Super Mario Bros 3 is een van de best verkochte spellen ooit, en dat komt doordat het nu eenmaal een ontzettend goede platformer is. Het spel was al uitermate verslavend op de NES en is door de 'sleep'-functie en opknapbeurt
alleen maar prettiger in het gebruik geworden. Het spel heeft voor de ervaren speler misschien geen bijzonder lange levensduur, maar het is wel een spel dat een platformer-liefhebber makkelijk meerdere malen kan spelen, omdat Mario titels nu eenmaal vol zitten met verborgen extraatjes. Het blijft jammer dat je tijdens het spel niet vrij kunt bewegen tussen de verschillende werelden (tenzij je een van bovengenoemde verborgen extraatjes hebt weten te vinden...) en levels niet opnieuw kunt spelen wanneer je ze eenmaal hebt gehaald. Het draagt echter wel bij aan het echte nostalgische NES-gevoel.
