Watch Dogs 2

2. Lof en Kritiek

Auto’s

De auto’s rijden een heel stuk beter dan in het voorgaande deel. Daar was op zich weinig voor nodig, maar toch. Alle typen auto’s hebben hun eigen motorgeluid, handling en topsnelheid. Met de juiste bak kun je ook driften, en bochten nemen is in het geheel beter geworden. Helaas volgt de camera jouw auto niet altijd even goed. Na een scherpe bocht blijft de camera weleens achter, zodat deze in een hoek van 90 graden staat. Geen probleem als ik wil inparkeren, maar erg storend als ik mij wil verstoppen in een steegje vanwege boze politieagenten en een rondvliegende helikopter. Snel in de game speel je ook een turboboost vrij, die je kan toepassen op iedere wagen. In Watch Dogs 2 heb je ook de mogelijkheid om veel meer in je omgeving te hacken. Eén van de nieuwe trucjes is om alle auto’s in de buurt tegelijk te hacken zodat ze een kabaal maken dat iedereen afleidt.

Cyberdriver
Een van de beginmissies is Cyberdriver. Dit was een feestje om te mogen spelen. Hieronder kun je de missie bekijken. Natuurlijk zijn er een aantal lichte spoilers, maar het valt mee. Je proeft in ieder geval goed de sfeer van de game. Als je twijfelt om Watch Dogs 2 te halen, dan is dit de ideale gelegenheid tot een voorproefje.

Online
Zoals je mag verwachten is er weer een onlinegedeelte wat je niet aan hoeft te zetten, maar waar velen naar uitkijken. Natuurlijk kun je weer proberen in te breken in een ander zijn spel en deze te hacken. Je kunt nu ook premiejager spelen en in co-op achter anderen aan gaan. Ik werd gehackt en vond de ploert redelijk snel. Helaas vluchtte de snoodaard op een motor. Ik achtervolgde hem met een gestolen busje en tikte hem liefdevol aan. De uitvreter beantwoordde dit gebaar door een granaat onder mijn busje te gooien. Stijlloos.

Emotes
Marcus kan zichzelf nu uiten op verschillende manieren richting NPC’s. Hij kan groeten, flirten, dansen, juichen, kalmeren, maar ook mensen beledigen. Dit geeft je veel meer variatie in de open wereld dan voorheen. Je kunt je voorstellen dat je hier dolle pret mee kunt hebben met andere spelers. Natuurlijk kun je in je eentje ook NPC’s op de kast krijgen door je als een lastpak te gedragen. Het lijkt mij erg interessant om te weten of ze ook jaloers kunnen worden als je flirt met hun vriend of vriendin.

Je vrienden
Je hebt een DedSec crew waar je mee omgaat en die je helpen met je missies. De leider van de groep is Sitara, een dame met erg veel piercings. Zij liet mij meteen denken aan hacker Clara uit de eerste Watch Dogs. Josh is een jong genie, met erg veel kenmerken van een autist. Hij vat veel zaken letterlijk op en heeft moeite met humor. Dan is er Wrench, een mafklapper met constant een masker op zijn knar. Zijn ooglapjes geven steeds zijn emoties weer en hij is hard op weg om een favoriet cosplay-figuur te worden. Wrench heeft de meeste humor, maar heeft ook een licht psychisch gestoorde kant. Hij is dus mijn favoriete persoon uit de hele game. Horatio is een donkere jongeman, net als Marcus. Er is dus meteen een band tussen deze twee ‘brothers’. Iedereen in DedSec is erg jong en ze zijn allemaal fit. Hackers die toevallig geen van allen een buikje hebben. Daarbij spreken ze allemaal een populair straattaaltje dat mij al erg snel ging irriteren. Hackers die populair doen, zoals ‘gewone jongeren’ en dus geen nerdgrappen maken, zoals “There's no place like 127.0.0.1”. Later in het verhaal komt T-bone erbij en dat maakte het allemaal iets dragelijker. Het blijft voor mij weinig geloofwaardig dat mensen die aan een bureau zittend zoveel met computers bezig zijn ook tegelijk zo fit en hip kunnen zijn. Zoveel FOK!kers zijn er niet in de Verenigde Staten…

Gadgets
Na twee uur gamen krijgen we de keuze: doorgaan in de beginlevels of een grote sprong naar voren in het verhaal met meer skill points en gadgets. Uiteraard koos ik voor het laatste. T-bone was het bij de groep gekomen en ik ging erop uit om mijn nieuwe speeltjes uit te testen. Er zijn veel nieuwe skills die je nu hebt, maar deze heb ik amper gebruikt. Ik had nu de beschikking over de drone en de robot uit de trailers en daar was het mij om te doen. Het was erg wennen, want nu zijn er exponentieel veel meer mogelijkheden tot je beschikking om een probleem op te lossen. Je kunt namelijk een gebouw met een drone verkennen en op afstand al wachtwoorden stelen uit de smartphone van een bewaker. Dit geef je dan door aan je robot die een deur voor je opendoet. Zo kom je gemakkelijk ongezien op moeilijk bereikbare plekken. Mochten je speeltjes worden ontdekt, dat kom je er snel achter dat ze niet kogelvrij zijn. Na verloop van tijd (hoe lang hangt ervan af hoeveel skillpoints je erin stopt) kun je weer een nieuwe robot of drone inzetten. Er zitten ongetwijfeld meer leuke gadgets in Watch Dogs, maar dit waren de opvallende toevoegingen. Ubisoft liet weten dat het mogelijk is de game uit te spelen met slechts de hulp van de drone. Knappe hacker die dat lukt.

Kritiek
De filosofie achter het verhaal is een beetje vreemd: een instantie als ctOS weet alles van de burgers en maakt daar handig gebruik van om meer macht en geld te vergaren. De burger kan zich daartegen proberen te verweren door DedSec toegang te geven tot zij haar processorkracht ter beschikking stelt aan DedSec. DedSec belooft op haar beurt niet aan de persoonlijke data van de supporters te komen. (Marcus doet dat wel als hij je op straat tegenkomt, maar dat moet je blijkbaar in een ander licht zien.) De gewone burger is dus overgeleverd aan de goodwill van ctOS en DedSec. Zoals in het verhaal al naar voren kwam is het heel onduidelijk wie er op een hoger niveau bij DedSec aan de touwtjes trekt. Lezers van Orwell’s 1984 hebben dan al een naar onderbuikgevoel…

Je gebruikt een 3D-printer om wapens en gadgets te maken. Jawel, een 3D-printer. Dit is niet erg realistisch in een maatschappij die zo erg lijkt op onze huidige samenleving.
Zoals hierboven reeds vermeld is het beeld van hackers niet erg overtuigend. Daar komt bij dat je (net als in deel 1) een vigilante bent die zelf ook crimineel is. Het is dus een beetje van allebei de kanten. Een boef met een goede inborst, zo moeten we Marcus dus zien. Je kan in theorie het hele spel uitspelen zonder ook maar iemand dood te maken. Het heeft er veel van weg dat er eerst een game is bedacht met spelmechanieken en dat er later pas een verhaal omheen is verzonnen. Het verhaal wringt zich in allerlei bochten om toch plausibel te zijn. Misschien hadden ze dat beter los kunnen laten en meer de draak met zichzelf kunnen steken, zoals Sunset Overdrive, Saints Row en DeathSpank.

Lof
Veel kritiek op Watch Dogs is serieus aangepakt. Het hacken is verbeterd, het autorijden is vooral in races warempel erg leuk, de interface is goed, de muziek is zelfs nog beter (Run the Jewels zit in je telefoon, dus dat is top). Je kan nu echt sluipen en ongezien een missie volbrengen.Het krijgen van volgers is erg leuk gevonden en maakt je voortgang kwantitatief meetbaar. Dat laat je dus meteen weten hoever je bent en wat je nog moet doen. Het idee van de volgers roept natuurlijk vragen op, maar laten we wel wezen: het is een videogame en geen dissertatie over 'de maakbaarheid van de digitale samenleving in conjunctie met de vox populi'. Dus laat je meevoeren, geniet er gewoon van en speel met je eigen stijl. Dat laatste is het duidelijkste verbeterpunt aan Watch Dogs 2. Deel 1 voelde aan als een GTA-kloon, maar deel 2 heeft echt een eigen identiteit, een eigen stijl, een eigen gezicht. Een missie is een 3D-puzzel die je kunt oplossen hoe je wilt, met jouw gadget naar keuze.

Voorlopige conclusie
Watch Dogs 2 is de game die Ubisoft twee jaar terug meteen had moeten lanceren. Het is bijna jammer dat ze dezelfde naam hebben genomen. Je hebt veel meer vrijheid om je eigen stempel op de game te drukken en je eigen keuzes te maken. Natuurlijk, het verhaal kan beter, de personages kunnen wat overtuigender en de filosofie is magertjes, maar als je een degelijke onderhoudende actiegame zoekt, dan is dit er eentje om in de gaten te houden. Ook al heeft het een besmette naam.