[Tour] De Kort: "Kittel vrijwel niet te kloppen als wij ons werk doen"

Ook Koen de Kort had maandag een groot aandeel in de etappezege van Giant-ploeggenoot Marcel Kittel. De Duitser was in de derde etappe veel te sterk in de massasprint in Londen.

"Dit went echt nooit. Sowieso went de Tour niet, want in mijn vierde keer is het nog steeds speciaal. Winnen is echter iets waar je nooit aan went, ook al win je alles", legt De Kort uit tegenover de NOS. "Het was echt heel lastig vandaag, zeker toen we via de radio hoorden dat het was geen regenen in Londen. Alle klassementsrenners hadden het schijnbaar ook gehoord, want het was ineens dringen vooraan het peloton", aldus de wegkapitein van Giant-Shimano.

Het voorin zitten van de klassementsmannen had twee zijden: "Dat mannen als Contador en Mollema voorin reden maakte het wel lastig. Aan de ene kant is het fijn, want zij rijden ook mee op kop en dus kunnen wij dan even profiteren. Aan de andere kant is het wel heel erg druk voorin. Als je rond de veertigste plek zit, wat voor ons normaal gesproken prima is, kan het in die chaos door een val ineens zomaar afgelopen zijn."

Onderweg moest het plan van De Kort en zijn ploeggenoten een beetje aangepast worden: "We wilden rond drie kilometer van de streep vooraan komen, maar we moesten door de chaos iets vroeger beginnen. Het was zo druk en zo hectisch, maar omdat iedereen zich sterk en goed voelde hebben we de kop toen maar wat eerder genomen."

"Met zo'n 1800 meter te gaan was ik even bang dat het fout zou gaan. John (Degenkolb) reed al vroeg op kop en ik zat het voor mijzelf al uit te tellen: Ik hoopte dat hij het in elk geval tot vlak voor de voorlaatste bocht zou halen. John was echter zo sterk vandaag, hoe lang hij op kop gereden heeft...ongelooflijk. Het is niet voor niks een van de beste renners ter wereld", sprak De Kort vol lof over Degenkolb.

"Door het werk van John kon ik op precies het goede moment beginnen met mijn deel. Er kwam nog een renner van Lotto voor Greipel onderdoor, wie het was kon ik even niet zien, en daar kon ik bij in het wiel duiken om nog heel even 'uit te rusten'. Zo kon ik ook mooi even wachten op Tom (Veelers), die Marcel bij zich had, waarna ik aan kon gaan tot de laatste bocht. Het was een vrij eerlijke sprint op deze manier, als wij Marcel zo goed brengen denk ik dat hij vrijwel niet te kloppen is."