Vergeten sporters: Stella Jongmans

De sportwereld kent veel vergeten sporters. Sporters waarvan je niets meer hoort terwijl ze in het verleden goede prestaties hebben neergezet. Het kunnen ook sporters zijn die een korte periode wisten te pieken. Vorige keer ging het over de tennisser Paul Dogger. Ditmaal hebben we het over atlete Stella Jongmans.

Jongmans was in de jaren negentig van de vorige eeuw specialiste op de 800 meter. Menig man (en vrouw) zal haar echter ook nog wel herinneren van haar blootreportage in de Playboy.

Voordat ze de atletiek in ging, was Jongmans eerst handbalster. Nadat haar vader begon met hardlopen besloot zij dat ook te gaan doen. Tot haar vijftiende combineerde ze beide sporten, maar daarna besloot ze alleen nog maar te hardlopen. In 1989, ze was toen nog junior, behaalde ze haar eerste grote succes. Ze won brons op de 800 meter bij het EK voor junioren.

In 1992 verbeterde ze het Nederlands indoorrecord op de 800 meter en plaatste zich voor het EK van dat jaar in het Italiaanse Genua waar ze overigens geen potten kon breken. Op het NK indoor dat jaar had ze geen antwoord op de versnelling van de Surinaamse Letitia Vriesde, die in 2.01,82 finishte en hiermee de Nederlandse titel pakte. Ook al was Vriesde sneller dan het record eerder dat jaar, vanwege haar nationaliteit en de regels van de Nederlandse atletiekbond was het geen Nederlands record. Datzelfde jaar verbeterde Jongmans het Nederlands record op de 800 meter naar 1.58,61. Overigens zou ze daarna nooit meer sneller zijn.

Ook in 1992 werd ze Nederlandse kampioene op de 1.500 meter en eindigde ze in 2.02,39 als zevende bij Grand Prix-wedstrijden in het Franse Nice. Jongmans wist zich ook te plaatsen voor de Olympische Spelen in Barcelona. Maar op de 800 meter, die later verrassend wordt gewonnen door Ellen van Langen, sneuvelde ze al in de kwalificatieronde. Jongmans zei overigens na de Spelen dat ze toen nog niet klaar was voor een groot toernooi.

Drie jaar later, tijdens het WK indoor in Barcelona, werd Jongmans vijfde op de 800 meter. Dat jaar won ze ook de Universiade in het Japanse Fukuoka door op de 800 m de Oekraïense Svetlana Tverdokhleb (zilver) en de Britse Natalie Tait te verslaan. Bij de wereldkampioenschappen atletiek 1995 in Göteborg sneuvelde ze in de halve finale. In 1996, tijdens het EK indoor in Stockholm, pakte Jongmans zilver. De Nederlandse, die een tijd loopt van 2.01,88 moest alleen de Française Patricia Djaté voor zich dulden. Ook wist ze zich te plaatsen voor de Olympische Spelen dat jaar, in Atlanta. Daar sneuvelde ze echter in de halve finales.

Een jaar later wist Jongmans zich voor het eerst in haar loopbaan te plaatsen voor de finale van de 800 meter bij het WK in Athene. Daarin werd ze met 2.05,50 achtste en laatste. In 1998, bij het EK indoor in Valencia, kwam Jongmans slechts éénhonderdste van een seconde te kort om het brons te pakken. Na afloop zei ze : "Ik raakte helemaal uit mijn concentratie en tot overmaat van ramp verlies je dan ook nog de bronzen plak. Als iets fout gaat, gaat alles fout en dan komt er nog zo'n Varga tussendoor waar niemand ooit van heeft gehoord [...] Graf staat bekend als bulldog. Het is schandalig hoe zij hier loopt. Vandaag had ik Europees kampioen kunnen worden. Nu heb ik helemaal niks." De Graf die ze hier aanhaalde was Stephanie Graf , die het brons pakte en later bij de Spelen van 2000 en het WK in 2001 goed was voor zilver op de 800 meter.

Op 28 juni van dat jaar maakte Jongmans, samen met Angelique Banket, Nannet Karenbeld en Ester Goossens, deel uit van het nationale estafetteteam dat het Nederlandse record op de 4 x 400 m terugbracht tot 3.32,31. Net als dat op de 4 x 800 m (8.29,70), dat zij in 1992 vestigde samen met Grete Koens, Laura Bosman en Krista Aukema staat dat record tot de dag van vandaag.

In augustus 1998 werd het EK in Boedapest gehouden en Jongmans werd vooraf als een van de kandidaten voor een medaille op de 800 meter gezien. Ze verscheen echter niet aan de start: Nadat ze haar spikes aan had gedaan stond ze te snel op en door de warmte werd ze draaierig en viel flauw. "'Toen ik de ogen opendeed, stonden er allerlei mensen aan mijn armen en benen te trekken. Ik had verschrikkelijke hoofdpijn en dacht echt dat ik dood ging. Ik was bang voor een hersenbloeding en raakte totaal in paniek," aldus Jongmans toen die een dag later zei dat ze voorlopig geen wedstrijden meer zal lopen om eerst uit te vinden wat er aan de hand is.

In 1999 en 2000 kwam ze vanwege blessures weinig in actie. In 2001 werd ze bij de FBK-Games derde op de 800 meter. Ze mocht dat jaar niet starten bij het EK, ze had namelijk zes dagen te laat voldaan aan de limiet. Jongmans was teleurgesteld. "Op de dag dat de limiettermijn van de KNAU afliep kwam ik ten val tijdens een wedstrijd in Heusden. Mijn trainer stuurde daarop een e-mail naar de bond, met het verzoek me nog een kans te gunnen om me voor het EK te plaatsen. Gezien mijn ervaring en verdiensten voor de atletieksport geen vreemde actie. Technisch directeur Henk Kort van de KNAU stuurde een bericht terug: ik kon een nieuwe kans vergeten. Terwijl ik dit seizoen de limiettijd een paar keer bijna had gehaald."

De laatste jaren van haar loopbaan werd Jongmans veel geplaagd door blessureleed daarom besloot ze begin 2005 te stoppen.

Jongmans kreeg overigens grote bekendheid toen ze in 1992 enige tijd figureerde in een reclamespot van Mars. En vier jaar later stond ze in een blootreportage in de Playboy.

Submitter:  Bron: FOK!sport