De wedstrijddag van Silenus II
 | FOK!sport biedt users de mogelijkheid om hun beleving over een bepaalde wedstrijd of evenement op te sturen. Zo bezocht user Silenus het duel tussen HSV en Ajax. Hieronder vind je zijn ervaringen over deze wedstrijd. Wil jij hier ook aan meewerken, stuur dan een mailtje met je belevenis naar sport@fok.nl o.v.v. Sfeerverslag van een evenement. |
Ah, eindelijk weer een Europees uit-tripje! De derde voor mij, en na een 0-0 in Kopenhagen en een 0-0 in Praag zou ik het waarderen als er eindelijk eens gescoord gaat worden. Al weken geleden is alles geboekt, en de woensdag voor de wedstrijd vertrekken we.
Bier mee, VI mee en Hamburg here we come! Vanuit Amersfoort vertrokken we en de reis begon al goed: Onze trein had vertraging en we zouden de aansluiting in Osnabrück missen. Daar een uur gewacht en uiteindelijk kwamen we om 23.30 uur aan bij het A&O City Hauptbahnhof hostel. We waren niet de enige Ajacieden, maar wel zo’n beetje de enigen die nog redelijk nuchter waren, had ik het idee. Na drie kwartier getreuzel van de receptionist konden we eindelijk de kamer in. Ah, er lag al een chick in te slapen! Niet dat we daar iets aan hadden, want we moesten nodig de stad in, maar dan kun je in ieder geval positief antwoorden op de vraag van thuisblijvers of je nog vrouwen op je kamer hebt gehad.
Om één uur liepen we naar het grote plein, waar eigenlijk hoegenaamd NIETS te beleven was. Niets was open, geen mensen op straat, totale leegte en duisternis. Waarschijnlijk was het dan tóch allemaal op de Reeperbahn te doen. De Reeperbahn: Een plek waar seks, drugs, alcohol en geweldadigheid de boventoon voeren. Kortom, alle dingen die het leven zo mooi maken en voor we het wisten stonden we op deze place-to-be. En jawel, daar was toch íets meer te beleven! Verschillende groepen Ajacieden flaneerden al over de Hamburgse uitgaansstraat. Rond drie uur hoorden we dat er blijkbaar ergens een café was gesloopt, niks van meegekregen. Niet veel later gingen we behoorlijk in de olie naar het hostel, toch even die paar uur slaap nog pakken. Mooi om te zien dat je dan dezelfde gozer tegenkomt, die een paar dagen eerder in Alkmaar achter me nog kou stond te lijden. Of ja, tegenkomen, hij wilde horizontaal een trap oplopen en wist eigenlijk niet meer waar z'n kamer was. Zo liepen er overal plukjes dronken idioten rond, leuk om te zien.
Donderdag, Matchday! We moesten er al voor tien uur uit dus we werden om elf uur wakker gemaakt door één of andere dude van het hostel. Snel even douchen en op naar het stadion om ons kaartje om te wisselen. Even rond het (van buiten aartselijke) stadion gelopen, fanshop in (ze hebben zelfs HSV-broodroosters) en weer de stad in. Rond het centrale plein was op een kerstmarkt na eigenlijk niks spectaculairs te beleven. Nog even het stadion van St. Pauli bekijken, maar dat blijkt een bouwval te zijn, waarbij De Langeleegte nog een multifunctioneel stadion lijkt. Van veraf, want we wisten niet waar de ingang was.
Het was inmiddels al vier uur en we hadden nog geen bier op, een schande voor de beroepsgroep! We wisten niet waar de Reeperbahn precies was vanuit de plek waar we stonden, maar in Hamburg hebben ze dat heel pienter opgelost: Je volgt gewoon de politiesirenes en je komt automatisch aan op de plek waar alle Ajacieden zich bevinden. Bij het begin van de straat leek het alsof we een warzone betraden. Eigenlijk nog geen supporter te zien, maar ME-busjes scheurden met loeiende sirenes door de straten. De Polizei keek alsof elk moment de Russen konden komen. Iets verder bleek al waarom, maar we hadden waarschijnlijk net het 'vuurwerk' gemist. Wel veel Ajacieden op straat, maar dan toch nog een iets ander slag volkje dat je normaal in de buscombi tegenkomt. Ah well, de kroeg in, en daar was het supah toll. De hele kroeg was overgenomen door Ajacieden en helaas was de barvrouw zo onnozel om haar portemonnee open en bloot de hele tijd op de bar te laten liggen. Op een gegeven moment werd 'ie gejat en was dat wijf buiten zinnen. Pas dan op je spullen doos, je hebt toch geen scoutingclubje in je kroeg!
18.30 uur! Tweeënhalf uur voor de wedstrijd en omdat we een beetje op tijd wilden zijn gingen we de metro in naar het stadion. Althans, dat wilden we. Op het perron van U-station Reeperbahn stonden honderden dronken Ajacieden te zingen, en de Playmobiel-mannetjes van de Polizei kon hier bijzonder slecht mee omgaan. Alle Ajacieden werden op een klein gebied bij elkaar gehouden waardoor iedereen zich tegen elkaar aan moest drukken. Metro kwam, enkele forensen moesten uitstappen maar daar hadden ze níet echt kans toe. Iedereen wachtte netjes op hun beurt en liet elkaar voorgaan met instappen. Oh wacht, nee, ik vergis me, iedereen moest en zou binnen anderhalve seconde die metro ingaan en het ding knalde bijna uit z'n voegen. Lang niet iedereen zat erin, de volgende metro kwam. BAF, zelfde verhaal. 100 Ajacieden naar binnen, totdat de Polizei ineens voor de deuren gaan staan terwijl hij nog lang niet vol was. Op mijn opmerking "Hij is nog lang niet vol!" kreeg ik van zo'n SS-er een por met de woorden "Wann ich sage es ist full, ES IST FULL!". "Jawohl, Herr Obersturmbahnfuher".
Maargoed, uiteindelijk bleek waarom we er niet inmochten, de metro ging helemaal niet richting het stadion. Waar die 100 man die er toch inzaten uiteindelijk wel zijn beland mag Joost weten. Volgende metro, yes, we zaten erin. Ik stond helemaal ingeklemd door die thuis-niets-te-vertellen-hebbende losers van de ME. Aangezien iedereen stond te springen en de metro daar blijkbaar slecht tegen schijnt te kunnen werden de ME'ers pissig en vroegen "Oder wir nach Stadion willen können". Nee eppo, we gaan naar de bingo-avond, nou goed. Blijkbaar bedoelde hij dat we als de wiedeweerga op moesten houden met jolig gedrag. Je kunt er niet echt mee lachen, met die moffen.
Met de shuttlebus naar het stadion en jawel, die Duitsers kunnen ook echt helemaal niks. 3.000 man moesten zich door twee poortjes zien heen te wurmen. De instapprocedure voor Feyenoord-Ajax was hierbij vergeleken een lief schattig speeltuintje, dit was een strijd van leven op dood. Beuken, duwen, wringen, het schoot voor geen meter op. De sfeer dreigde aardig om te slaan, maar iedereen wist zichzelf in de hand te houden. Ook ik, rustig van aard, was PISnijdig. Man, wat een amateurisme. Door een stel sjampoepels werd je gefouilleerd en een ander stel stond er een beetje bij te lachen. Stelletje nazi's, ze zouden ze kapot moeten schieten. (Ho ho ho. Silenus toch. Maar dat denk je als je anderhalf uur doet over drie meter wachtrij) Maar toch, 20.30u, binnen! Het middelste vak, en de wedstrijd begint bijna. Ik blijk twee rijen onder ons aller medefokker kevin6188 te staan, wat een gezelligheid. Toch nog een FOK-meet. Mooi stadion van binnen, die HSV Nordbank AOL Arena Volksparkstadion of hoe het ook mag heten. Voor de wedstrijd werd er een grote Ajax-vaan ontrold over de hoofden van het uitverkochte uitvak.
De wedstrijd was niet spannend, omdat ik natuurlijk totaal niet verwachtte dat we hier met een resultaat naar huis zouden gaan. Als je zelfs door een huis-, tuin- en keukenelftal van Heerenveen al totaal naar de gallemiezen wordt gespeeld, zal het bij HSV niet veel beter zijn. Maar wis en warempel, we haalden de rust met 0-0 en kwamen nauwelijks in de problemen. Rust, pissen en op naar de tweede helft. Enoh moet eruit, die gekke Afrikaan kan niets goed doen bij scheidsrechter Alberto Kankahmalloti (Italiaan). Net als we denken dat een 0-0 toch echt tot de mogelijkheden gaat behoren onderschept Leo de bal van een speler van HSV. Ja, op het doel af, scoren LUL!! Zo mooi, een Ajacied alleen op de keeper af altijd. Ik begin van pure opwinding dan vaak al een beetje te hupsen, m'n positie kiezend om keihard te juichen. Ik hou mn maat vast, schiet hem erin! AH PAAL, NEE! IDIOOT! Hij krijgt de bal terug, wat doet 'ie daar in de verte, ros die bal erin!! Die 2 seconden dat 'ie daar staat lijken wel uren te duren, Leo, doe het, doe het voor ons! JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!! Verdomme, het onmogelijke is mogelijk geworden, we leiden, we leiden! 0-1, totale gekkenhuis in het uitvak. Ik pak m'n maat vast en gil in z'n gezicht "HIJ ZIT!! LEKKERRR!!!". (Dit voor het geval hij de goal had gemist en geen idee had waar al die commotie rondom hem mee te maken had)
Pas na die 0-1 werd ik écht nerveus, nu moesten we het vasthouden ook. Ajax kreeg kansen op meer, maar HSV drukte. Die sukkels konden er gelukkig helemaal geen flikker van, Auf wiedersehen, auf wiedersehen. Fluit af, homo in 't geel! *prieeett* JAAA! We hebben 'm, onverwacht, maar heerlijk!
Ze dachten dat ze ons wel effe op konden rollen, het lijken verdomme wel een stelletje Ajacieden. En dan ook nog allemaal vijf minuten voor tijd naar huis gaan, hebben ze dan helemáál geen originaliteit? Ajax-publiek! Na de wedstrijd moeten we nog even in het vak blijven, en in de verte zien we de cameralamp aanspringen en Marco geinterviewd worden. Marco, Marco, we worden kampioen! En, omdat die Rotterdamse sukkels niks beters te doen hebben dan de nabeschouwing van HSV-Ajax te kijken, nog even het "Helemaal niets in Rotterdam". Ook in verre landen denken we even aan jullie, lieve vrinden uit Rotterdam. Enkele Ajacieden kwamen nog even het publiek bedanken. Voor het eerst sinds het Beenhakkeriaanse tijdperk werd er weer gezongen "Leo, Leo, we worden kampioen!"
Dan met de shuttlebus naar huis, niet echt een prettig ritje want een Hamburger had zijn vlag ind de bus helemaal ondergekotst en er hing een zuur geurtje... Mag de pret niet drukken, weer de kroeg in! Om 3.30u waren we totally wasted en gingen naar het Hauptbahnhof. Tas uit de kluisjes halen, trein in richting Osnabruck. Omdat we een trein eerder hadden genomen moeste we nog een uur vol zien te maken in een klein luchroompje op het station. Toen we er om zes uur aankwamen was er nog niemand maar toen we een uur later ontwaakten, zat het al helemaal vol met Duitsers die ons aankeken alsof we een stel zwervers waren. Ok, toegegeven, al te fris zagen we er niet uit. Alcohollucht, baard, it's great to be an Ajacied! Terug naar Nederland, waar we een conducteur kregen die iets té goed geslapen had. "Welkom in Nederland! We naderen station Hengelo. En voor alle Ajaxsupporters in deze trein: Ajax is oké. Olé. Olé." Hij zei het ook echt met van die pauzetjes ertussen...
Als een stinkende aap lag ik tussen alle vrolijke forensjes die naar hun werk en opleiding gingen. M'n nadorst speelde me parten.
