Mario Lemieux houdt ermee op
 | Mario Lemieux, een van de grootste ijshockeyers die de NHL ooit gekend heeft, stopt. Tijdens een persconferentie heeft de eigenaar van de Pittsburgh Penguins zijn afscheid als speler aangekondigd. |
Het besluit komt na alweer een blessure, een vloek die op Lemieux' carrière lijkt te hebben gerust. Dit keer waren het hartritmestoornissen, die de geboren Montréalais al sinds half december aan de kant houden. In 1989 werd bij Super Mario een hernia geconstateerd, waarna een complicerende botinfectie optrad. Hierdoor was hij een jaar uit de roulatie en werd zelfs gevreesd voor zijn carrière. In 1992 werd lymfklierkanker ontdekt, en de radiotherapie kon Lemieux slechts twee maanden aan de kant houden. Het seizoen erop kreeg hij echter opnieuw rugklachten alsmede een terugslag in zijn herstel van de bestraling. Het kostte hem een groot gedeelte van een seizoen dat vanwege vastgelopen CAO-onderhandelingen al drastisch ingekort was. In 1997 kondigde hij zijn afscheid aan en werd de negende speler ooit die geen drie jaar hoefde te wachten alvorens hij een plaats in de Hall of Fame kreeg.
De terugkeer van Lemieux in de NHL was in de hoedanigheid van eigenaar. De Pittsburgh Penguins, het team waar Le Magnifique al zijn gehele carrière voor was uitgekomen, was failliet verklaard en dreigde naar Portland te verhuizen. Lemieux verzamelde een groep investeerders om zich heen en maakte gebruik van zo'n 25 miljoen dollar aan achterstallig salaris voor een doorstart van de Pens. Een jaar later maakte hij zijn comeback op het ijs, maar net als voor zijn drie jaar durende absentie moest hij vanwege heupproblemen elk seizoen een fors aantal wedstrijden missen. Over zijn gehele carrière, die zeventien seizoenen duurde, miste hij meer dan 400 van de ongeveer 1400 wedstrijden.
"De tijd is rijp omdat ik het spelletje niet meer kan spelen op het niveau dat ik gewend ben," aldus de 40-jarige Lemieux. "Ik denk dat de beste beslissing is om als speler te stoppen en de sport aan de jonge jongens over te laten. Het is een jongemannensport geworden." Jong talent hebben de Penguins voldoende, met aanvaller Sidney Crosby en goalie Marc-Andre Fleury momenteel als respectievelijk eerste- en tweedejaars supertalenten, en een verwacht debuut volgend seizoen van de Rus Evgeni Malkin. De vele dollars die geïnvesteerd werden om een goed team om Crosby heen te bouwen hebben zich voorlopig echter niet terugbetaald, en de Penguins zijn het op een na slechtste team in de NHL. Ook de toekomst van het team in Pittsburgh is een extra bron van zorgen, nu Lemieux heeft aangekondigd onderhandelingen met potentiële kopers niet uit de weg te zullen gaan. Het is geenszins zeker of een nieuwe eigenaar het team in Pittsburgh zal houden, ondanks een op handen zijnde beslissing over de bouw van een nieuwe arena.
Mede door de grote tegenslagen blijft het gissen hoe imposant de statistieken van The Magnificent geweest zouden zijn zonder zijn ziekte en blessures. Hij was de enige speler die Wayne Gretzky in zijn tijd bij de Oilers kon aftroeven voor de topscorerstrofee, en werd tweemaal achtereen uitgeroepen tot meest waardevolle speler in de playoffs, iets wat Gretzky niet wist te bereiken. Ook scoorde Lemieux tijdens zijn loopbaan gemiddeld meer punten per wedstrijd dan Gretzky. Ondanks alle obstakels is de prijzenkast in huize Lemieux echter goed gevuld: in 1985 won hij de award voor beste nieuwkomer in de NHL, zesmaal de topscorerstrofee, driemaal werd hij tot meest waardevolle speler in het reguliere seizoen verkozen, vier keer werd hij door de spelersvakbond tot speler van het jaar verkozen en eenmaal werd hem de Bill Masterton-trofee toegekend. Deze is voor de speler die zich het meest volhardend, sportief en toegewijd aan ijshockey toont. Dat hem deze eer te beurt viel na zijn succesvolle strijd tegen kanker was voor niemand een verrassing. In 2000 ontving hij als eigenaar ook de Lester Patrick-trofee voor zijn inzet voor de sport.
Met de Penguins won Lemieux zowel in 1991 als in 1992 de Stanley Cup, en als captain van het Canadese nationale team won hij in 2002 olympisch goud, en in 2004 het wereldkampioenschap. Zijn rugnummer 66 zal door de Penguins niet meer gebruikt worden, een beslissing die al na zijn eerste terugtreden genomen was maar bij zijn terugkeer tijdelijk werd teruggedraaid.
Mario Lemieux
