Gender absoluut niet neutraal

Genderneutraal is tegenwoordig een dingetje. Of geen dingetje, want dat is nogal lastig in te schatten bij genderneutraal.

De Hema haalde het nieuws met een melding dat zij haar kleding genderneutraal ging maken. Wacht. Mijn zin klopt niet. De Hema haalde het nieuws met een melding dat het hun kleding genderneutraal ging maken. Zo, ook weer sekseneutraal. Nu al vermoeiend dat geen onderscheid maken.

Afijn. We hadden al de roep om genderneutrale opvoeding, genderneutrale toiletten, genderneutraal voetbal en zelfs genderneutrale happymeals. Wat ik me daar dan weer bij moet voorstellen? Dat het niet bekend is of het vlees van de koe of de stier is? Of juist genderblender? Na diepgravend onderzoek bij de drive-in kwam ik erachter dat een medewerker moet vragen welke speeltje erbij moet. Een meisjes gelijkende speelgoedje of een jongensachtige speledingetje. Alles uiteraard keurig gemaakt door sekseneutrale kids in een derdewereldland. Die moet je ook happy houden.

Op zich kan ik er best wel een beetje inkomen dat je kinderen wat democratisch wilt opvoeden en niet meteen in een hokje wilt stoppen. Maar hoe je het ook went of keert, als je ze genderneutraal opvoedt, stop je ze toch ook weer in een hokje? Of we nu willen of niet, het hele leven bestaat uit hokjes. Al dan niet genderneutraal. Verder denk ik dat kinderen heel goed zelf kunnen bepalen of ze al dan niet als jongen, meisje, neutraal of vliegtuig behandeld willen worden.

Toen mijn neef nog een neefje was, wilde hij met alle geweld een opmaakpop als verjaardagscadeau. Zijn pa was in eerste instantie in alle staten. Zo’n make-up kop was immers voor meisjes. Mijn neefje stond erop. Geen voetbal of waterpistool, maar die pop. Pa draaide bij en hij kreeg een mooi, blond hoofd met bijbehorende make-up cadeau. Mijn neefje en zijn ouders waren genderneutraal bezig zonder dat ze dit doorhadden. Neefje blij, pa blij, iedereen blij. Dat mijn neefje vervolgens alle haren van de kop van de pop kop knipte en met mascara cowboys tekende, gaf wel opluchting bij pa, maar dit terzijde.

Onderscheid, geen onderscheid, wat maakt het uit? Hugh Hefner, recent overleden, gaf een podium aan de vrouw als sekssymbool. Onder andere door hem kwam er een soort seksuele revolutie van de vrouw. De vrouw mocht gezien en begeerd worden. Niks niet genderneutraal, gewoon ordinair in een hok van vrouw gestopt. Schaars gekleed en met veel succes. Tot op de dag van vandaag is de Playboy een naam van formaat en ik weet zeker dat iedereen wel een playmate kent. Of je nu genderneutraal bent of niet.

Hugh, de enige man die volgens mij met verdriet is gaan hemelen. De hemel had hij al op aarde. Nog redelijk geloofsneutraal ook met zijn bijna 72 maagden.

Er zullen een hoop vooroordelen op Hugh zijn, zowel voor als tegen. De een zal hem seksist noemen en de ander revolutionaire strijder voor de vrouw. Ik denk ook dat daar de kneep zit. Iedereen moet helemaal zelf weten hoe je je leven leidt. Ga je als jochie liever op ballet, doen! Wil je als meisje steigers bouwen? Doen! In legging? Schijt hebben en ga ervoor! Het probleem zit hem er niet in dat je als man of vrouw misschien iets wilt doen wat als mannelijk of vrouwelijk gezien wordt. Neen. Het probleem zit hem erin dat wij overal een probleem van maken! Schaf woorden als genderneutraal, metroseksueel en sekseneutraal af! Wees gewoon wie je bent en schaam je er niet voor.

Ik ben MichielZiet en ik kijk graag naar Heel Holland Bakt. Wie volgt?