Hoeren in crisistijd

ZZP'ers hebben het niet gemakkelijk sinds de crisis. Dat bleek maar weer eens toen ik onlangs Marieke ontmoette in een Haags kroegje. Ik kom wel vaker in de Haagse binnenstad, maar was al jaren niet meer in de buurt geweest van de plek waar we vroeger met de band oefenden: de Koningstraat. Daar stond een school waar we gratis mochten oefenen. Nu moest ik toevallig daar in de buurt zijn en ben maar weer eens gaan kijken of er veel was veranderd. Het viel me eigenlijk nog mee.

Ik had trek in een biertje en ging een kroegje binnen. Het was tegen vijf uur 's middags en er was niet veel klandizie. Ik ging aan de bar zitten en bestelde een vaasje. Een paar krukken verder zat een vrouw van middelbare leeftijd. Ze had duidelijk al het een en ander meegemaakt, want ze zag er nogal uitgewoond uit. Dat was niet gek, want ze was al jarenlang hoer. Hoe ik dat weet? Ik raadde het. Als ik vroeger na het oefenen naar huis ging, moest ik lopend naar station Holland Spoor. Dan kwam ik over het Oranjeplein en daar stonden altijd wel een paar hoertjes buiten die er net zo uitgewoond uitzagen als deze vrouw. Ik ben zelfs een keer aangesproken door zo'n hoertje.
'Kom je binnen, schat?' vroeg ze. 'Wat betaal je?' vroeg ik. Ik dacht maar eens een geintje te maken, maar ik moest ineens veel sneller gaan lopen, want ik werd achtervolgd door ziektes waar ik nog nooit van had gehoord.

Ze kwam naar me toe en vroeg een sigaret. Ik rook niet, dus ze had pech, maar ik kon haar wel een drankje aanbieden en dat was ook goed. Hoeren hebben altijd wel iets zinnigs te vertellen en ik had verder toch niets te doen.
Ze kwam naast me zitten, stelde zich voor als Marieke en we raakten in gesprek. Ik vroeg haar wat ze voor werk deed, want ik wilde natuurlijk weten of ik goed had geraden.
'Ik ben ZZP'er,' zei ze en lachte erbij.
'Waarom moet je lachen?' vroeg ik.
'Nou ja, eigenlijk ben ik gewoon sociaal werkster en seksuoloog tegelijk; als je begrijpt wat ik bedoel.' Ik had dus goed geraden.
'Maar ben je dan ZZP'er?' vroeg ik.
'Ik werk al meer dan veertig jaar zelfstandig en heb geen personeel, dus ben ik een ZZP'er.' Dat was duidelijk. 'Maar het is behoorlijk kut de laatste tijd,' vervolgde ze.
'Hoe dat zo?' vroeg ik. 'Er zijn toch altijd wel mannen die zin hebben in een lekkere beurt?'
'Dat wel, maar sinds de crisis gaan ze niet meer zo voor kwaliteit.' Ik bekeek haar eens goed, maar ik kon de kwaliteit niet echt ontdekken. Ze raadde mijn gedachten.
'Jij hebt toch ook liever een ervaren tegelzetter dan een jonge onervaren Rus die je badkamer betegelt?' Het klonk logisch, maar ik had er toch een ander idee bij. Ik heb eens een dansgroep met Russische vrouwen gezien in Bulgarije en ze gingen allemaal uit de kleren. Die mogen bij mij best de badkamer komen betegelen.
Ik nam maar snel een paar grote slokken van mijn vaasje. Er zat echter nog veel schuim op en dat ontlokte bij Marieke een luide lach. 'Pas maar op met die grote slokken. Het schuim staat je op de lippen,' grapte ze. Ik pakte haar meteen terug met: 'Dan moet het toch hoger komen dan bij jou.' Ze had in ieder geval gevoel voor humor.

'Dus als ik het goed begrijp gaan de zaken niet zo best momenteel?' vroeg ik. 'Als ik echter met de tram langs de Geleenstraat kom, zie ik nog altijd veel mannen lopen shoppen, hoor. Maar jij zit zeker hier ergens in de buurt?' Marieke knikte.
'Ja, en we hebben hier tegenwoordig Chinatown vlakbij. Daar kun je als man je haar laten knippen bij een aantal kapsalons en zelfs als het een totaal mislukt kapsel is, dan kunnen ze je toch nog een happy end bezorgen.' Marieke knipoogde bij die laatste woorden naar me, maar ik wist al wat ze bedoelde. 'En dan heb je hier ook nog overal die meisjes uit Oost-Europa. Iedere dag zie je weer nieuwe. De meesten spreken niet eens Nederlands.'
Ik was verbaasd. 'Moeten die dan niet naar een inburgeringcursus? Volgens mij moeten vrouwen uit Oost-Europa al in hun thuisland een inburgeringcursus volgen voordat ze naar Nederland komen.' Marieke moest hard lachen.
'Als ze met een Nederlandse man willen trouwen wel, ja. Maar dit is neukvee dat echt niet via de legale weg binnenkomt, hoor. En wat maakt het uit of ze Nederlands spreken? Je hebt toch wel geleerd dat het niet netjes is om met je mond vol te praten? Praatjes vullen bovendien geen gaatjes en die moeten juist wel gevuld. Inburgeringcursus. Praat normaal, man. Ze komen niet om in te burgeren, maar om de burgers erin te hebben.' Marieke schudde haar hoofd over zo veel onbenul van mijn kant.

'Dus het zijn eigenlijk illegale ZZP'ers.' Ik probeerde nog maar een grappige draai aan het gesprek te geven, maar dat hielp niet.
'ZZP'ers mijn reet. Meisjes van zestien en zeventien die hier het land worden binnengelokt met valse toekomstbeelden. Er wordt ze van alles wijsgemaakt. Dat ze genoeg verdienen om hun familie in het thuisland te kunnen onderhouden, maar als ze eenmaal hier zijn, worden ze uitgebuit. Ze verdienen weinig, moeten hard werken en worden geïntimideerd en mishandeld als ze daar tegenin gaan. Ik ken er een aantal en het is echt heel erg. Ik probeer er wel eens eentje uit dat circuit te halen, maar dat lukt maar zelden. Vaak worden ze afhankelijk gemaakt met drugs. Ze zijn goedkoper dan ik, maar ik heb echt medelijden met ze.' Marieke dronk haar glas leeg en bestelde een nieuwe vieux.
'Doet de gemeente er dan niets aan dan? Ik las dat ze in Utrecht en Amsterdam erg bezig zijn om de handel aan te pakken.'
Er kwam bijna stoom uit de oren van Marieke.
'De handel aanpakken? Ze pakken de ramen aan, ja. Dus worden ze ergens in een kamertje gestopt waar ze helemaal nooit meer worden gevonden, behalve door de klanten. Nee, de romantiek in ons vak is al jaren weg en nu is het ook nog eens crisis. Ik ken in Den Haag eigenlijk nog maar één hoer die het goed heeft. En die zit niet in de Geleenstraat, hoor.' Marieke zweeg even.
'Niet in de Geleenstraat? Waar zit die dan?' vroeg ik nieuwsgierig.
'Wat verderop in Den Haag. Op het Binnenhof in een torentje. Hij heeft een vaste partner, maar doet het met iedereen die maar wil.'