Dora
Mijn dochter was doodmoe en ik had zelf ook een inkakkertje. Hoog tijd om samen op de bank Dora te kijken. Even een rustmomentje.
Ik zie wel vaker flarden Dora en het valt me op dat het daar eigenlijk altijd zomer is. Daar wel. Tegelijkertijd is het nooit te warm. Ik zie Dora en haar apenvriendje Boots namelijk nooit smeren met zonnebrand, ze zweten niet en ze klagen ook niet. "Gadverdamme Boots, vies warm hier." Nooit gehoord. Of het zijn gewoon bikkels. Kan ook. Ze kunnen trouwens niet in de schaduw lopen, want schaduwen bestaan niet in Doraland. Luie tekenaar denk ik.
Het begon best relaxed, maar ik raakte al vrij snel geïrriteerd aan de schelle stem van Boots. De persoon die zijn stem inspreekt, schijnt dat trouwens maar twee afleveringen achter elkaar te kunnen. Daarna moet hij zijn stem zes weken totale rust geven. Lijkt me niet gezond, maar hij zal er wel goed voor betaald krijgen.
Mijn irritatie ging verder toen de tekenaar fout op fout bleef maken. Zo zijn er nooit andere mensen te zien. Nooit. Alleen een paar dierenvriendjes. Een hagedis en een blauwe stier bijvoorbeeld. En als die autorijden, kunnen Dora en Boots ze lopend inhalen. Een andere misser vind ik de wenkbrauwen bij de opgerolde kaart in Dora's rugzak. Prima om levenloze dingen menselijk te maken, maar dan had Dora ook wenkbrauwen moeten hebben. Of heeft ze daar niets aan als ze niet zweet? Ik kom daar niet uit.
Typisch Dora is dat je soms gevraagd wordt om mee te doen. Ik zou het alleen wel fijn vinden als Dora en Boots daar een beetje adequaat op reageren. Zo vroeg ze ons: "Als je Zwieber de vos ziet, roep je heel hard ZWIE-BER." Wij zijn de beroerdste niet, zien die vos en roepen dus: "ZWIE-BER!" Zegt Dora eerst: "Wat zeg je?" Dus wij nog een keer schreeuwen: "ZWIE-BER!" Reageert Dora weer met een wedervraag: "Zie je Zwieber?" En daarna pas omkijken hè. Ja, kom op zeg. Dan is die vos dus allang weer weg.
Nog erger werd het toen het echt interactief begon te worden. Ligt mijn dochter bijna weer te slapen in mijn armen, vraagt Dora ineens of we meedoen. "Kijk, een ijscowagen. Help jij om ijs te roepen. Heel hard. Kom staan, spring op en neer, zwaai met je armen en roep, zo hard je kan: 'wij eisen ijs, wij eisen ijs'." Dit is niet alleen vervelend als je samen lekker ligt, maar opvoedkundig ook niet handig. Hoezo 'wij eisen ijs'. Wat is dat godverdomme voor taal. Wat is er gebeurd met 'mag ik alsjeblieft een ijsje?'.
Kortom, Dora laat niet de waarheid zien, zorgt voor onrust, hyperactieve kinderen en geeft bovendien het verkeerde voorbeeld. Ik was na afloop kwaad, geïrriteerd, teleurgesteld en kapot.
Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.
Eindredactie FOK!columns
