Badr Hari meets Nout Wellink
Even met China gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Wellink in de buurt?”
De Chinese ambassadeur vroeg mij om een moment geduld. De heer Wellink was even een glas water drinken. Mond verbrand aan een te hete loempia. Ik had alle begrip en wachtte geduldig af. Na enige tijd kreeg ik de voormalige directeur van De Nederlandsche Bank en huidig toezichthouder van de Bank of China aan de lijn. Brommerig vroeg de heer Wellink waarom ik hem lastigviel. “Nout, ik krijg nog 3,7 miljard van je. Kan ik effe vangen?” Chagrijnig gaf de heer Wellink te kennen dat hij van zulke flauwigheid niet was gediend. Maar ik kende geen genade: “Jij vond het toch goed? Dat SNS-Reaal die door corruptie en diefstal totaal waardeloos geworden vastgoedportefeuille van Bouwfonds voor een enorm bedrag overnam?” Een klein stemmetje aan de andere kant van de lijn. Of ik nasi-klein of nasi-speciaal wilde. Daar trapte ik niet in: “Nee, Nout, geen spelletjes. Daar is het allemaal veel te erg voor. Jij was toezichthouder op de bankensector in ons land, en je hebt er geen pest van terechtgebracht. Het is verschrikkelijk dat onze economie te gronde is gericht door van die bankenjongens die de vrije hand hadden met dank aan het toezicht door brekebeentjes zoals jij.” De heer Wellink reageerde als door een wesp gestoken. Hij vond het zeer laag bij de gronds dat ik grapjes maakte omdat hij langdurig met een kruk heeft moeten lopen. Ik was niet onder de indruk: “Ach, die kruk vond ik best toepasselijk. Want dat ben jij. Een kruk. Leuk, een kruk met een kruk. Maar niet zeiken, want zelf ben je ook niet vies van het spotten met gezondheidsnarigheid. Wie kaatst, moet de bal verwachten, mafkees!” Nout Wellink snerpte dat hij zich van geen kwaad bewust was. Tijd om de beste man even te herinneren aan een vraaggesprek met Peter van Zadelhoff van RTL-Z.: “Je werd gisteren bevraagd door een journalist van RTL-Z. Toen hij even doorvroeg na een weigering van jouw kant, had je de gore moed, tegenover die journalist te suggereren dat er blijkbaar iets mis was met diens kortetermijngeheugen. Hoe haal je het in je hoofd, een journalist zo te beledigen! Als er iemand geestelijk en intellectueel zwaar gehandicapt is, dan is dat niet die RTL-journalist, maar dan ben je dat altijd nog zelf.” De heer Wellink gaf mij afgemeten te kennen dat hij blij is dat hij nu toezicht houdt op een Chinese staatsbank. Daar weten ze wel raad met brutale apen zoals ik. Gewoon levenslang achter de tralies en weggecensureerd. De schat. Persoonlijk vind ik het verschrikkelijk dat ons bankenstelsel jarenlang is gecontroleerd door een zelfingenomen drol met een paar ernstige karakterstoornissen. Hij had op internationale vluchten toch altijd twee stoelen, op kosten van De Nederlandsche Bank? Hij zegt altijd dat dat was wegens zijn manke poot. Fout. Die extra ruimte was nodig voor ’s mans grote ego.
Dit alles leidt er natuurlijk wel toe dat een fijn stukje wetenschappelijk onderzoek rechtstreeks de prullenbak in kan. Want uit een studie is gebleken dat de Neanderthalers vermoedelijk eerder zijn uitgestorven dan tot dusver werd aangenomen. Fout. Helemaal fout. Want de Neanderthaler ís nog helemaal niet uitgestorven. Ze lopen nog gewoon rond. Niet in het Neanderthal, maar gewoon in Holland. Rijkman Groenink. Dirk Scheringa. Sjoerd van Keulen. Nout Wellink. Badr Hari.
Zo leuk! Die Badr Hari gaat weer kickbokswedstrijden doen. Lijkt me erg lastig. Hij mag tussen 20 en 08 uur niet in horecagelegenheden komen, en hij mag ook niemand in mekaar slaan. Dat maakt de zaak wel buitengewoon ingewikkeld. Want overdag hebben de bezoekers van die kickboksgala’s het te druk met afpersing, intimidatie, bedreiging en drugshandel, dus dan komt er geen hond kijken. En juist die Badr Hari houdt van aandacht. Provocatie is zijn lust en zijn leven. Schattig wel. De een misdraagt zich met grof geweld, de ander met woorden. Badr Hari meets Nout Wellink.
Trouwens, over misdragen met woorden gesproken. Dominee Quist uit Stavenisse. Vlak die man ook niet uit. Tijdens de herdenking van de verschrikkelijke watersnoodramp van 1953 vond Quist het nodig, nog even te beweren dat die ramp een straf van God was. Kijk, dan ben je dus echt heel erg geschift. Daar is Nout Wellink nog een buitengewoon erudiet en fatsoenlijk licht bij. Mensen rouwen om hun dierbaren. Om ouders en andere familieleden die zij op wrede wijze verloren. En een Godsdienstwaanzinnige Kanselbeklimmer wauwelt wat over de straf van God, met een vlokje spuug in zijn mondhoek. Niet de Watersnoodramp, maar de verwekking van dominee Quist was een straf van God. De Heilige Heere In Den Hemel wordt reuze bedankt dat hij ons lastigvalt met Van Hem Gezonden Geschifte Herders Der Gereformeerde Godsdienstwaanzin. Maar goed, misschien dat God om Zijn tragische vergissing recht te zetten nog een héél klein herhalingswatersnoodrampje kan organiseren? Voor een flink nat pak voor dominee Quist en iedere inwoner van Stavenisse die niet direct afstand van diens schofterige uitspraken heeft genomen? Daar zullen ze behoorlijk van opknappen.
Maar toch was het heus niet alles kommer en kwel, deze week. Ik heb echt enorm kunnen lachen ook. Om de NS met zijn in-onze-uitpuilende-treinen-zijn-helemaal-geen-zitplaatsen-app. Over die nooddienstregeling wegens twee centimeter sneeuwval en natuurgeweld in de vorm van verraderlijke sneeuwduinen van maar liefst vijf centimeter hoog. Maar het hardst heb ik gelachen om de uitgever van dat tietenblaadje. De Aktueel. Die uitgever heeft het blad opgeheven wegens instortende verkoopcijfers. U raadt nooit wat meneer de uitgever als verklaring voor het afkalvende lezersbestand gaf. Er is in ons land ernstig sprake van ontlezing. U leest het goed. Ontlezing. Alsof er ook maar één bouwvakker, vrachtwagenchauffeur of pokdalige puber dat blaadje ooit heeft gekocht omdat er letters in stonden…
Bekijk hier het interview van RTL-Z met Wellink.
