Warmte
"We zijn duidelijk niet gemaakt voor warmte", postte iemand op Facebook. Het is maar al te waar: zodra het kwik boven een graad of dertig komt, komt de samenleving welhaast tot stilstand. Al het nieuws over Vladimir Pussy, Zuid-Afrika en Syrië geraakte op de achtergrond, ten faveure van twee dagen gefixeerd zijn op -en door- de hitte.
Zoals de meeste Nederlanders hebben mijn ouders geen airco in huis. Ik zit daarom al de hele zondag in de achtertuin, waar het onder de luifel iets beter toeven is dan in de huiskamer, al is die volgens goede WO2-traditie volledig geblindeerd.
Veel meer dan af en toe de temperatuurkaart op Buienradar checken en mijn voeten en polsen natspuiten met de tuinslang, kwam en kom ik niet. De insecten laten zich weinig zien vandaag, vogels hoor ik de hele dag al nauwelijks. Af en toe hoor ik een auto voorbijsuizen.
Zelfs het typen van dit stukje gaat moeizaam: de gedachten al even stroperig en loom, als iedereen al de hele dag functioneert in dit huis, alsmede driekwart van het land. De warme Saharawind zwiept af en toe de tuin door en verkoelt even goed als een föhn, de natgespoten grond is elke tien minuten weer kurkdroog.
Ik lurk aan mijn drinken en probeer me boos te maken over iets. In het AD staat het nieuws over Pussy Riot pas op pagina 15. De Telegraaf is zo mogelijk nog erger. De zaden liggen er, maar niets ontkiemt, ook niet met die honderden liters water.
Zoals een sneeuwbui dat doet als ze in één nacht een halve meter witte pret neerdondert, zo weet de temperatuur ons eveneens volledig lam te leggen. Dit weer is niet mijn weer. Behoudens dat er geen stormwinden staan en het zonnetje af en toe schijnt is twintig graden ruim voldoende.
Geef mij maar ijspret, onweer of voor mijn part regen: kan ik tenminste weer helder nadenken en vloeien er daadwerkelijk columns uit de pen. Wat dat betreft komt het weer van deze maandag één dag te laat: u had net zo goed een furieus stuk over de eerder beschreven nieuwsfeiten voorgeschoteld kunnen krijgen, maar helaas en soit.
Ik ben blij dat het klaar is met die "bijna-recordbrekende" hitte, als u dit leest. Gemiddeld twee tot vijf van die dagen per jaar in Nederland? Dat mag van mij twee tot vijf per decennium worden.
