Werkcoach
“Goedemorgen Robert. Ik wil je laten weten dat de workshops ‘marketing van het product u’ die zouden starten op 12 juli aanstaande niet doorgaan, wegens te weinig aanmeldingen. Jij was hiervoor aangemeld door Tjitske Achternaam. Vriendelijke groet, Marianne Achternaam-Achternaam, Werkplein Veendam, contactgegevens.” Deze mail kreeg ik afgelopen week in mijn inbox, uiteraard met andere tekst waar nu ‘Achternaam’ of ‘contactgegevens’ staat. Ik had geen flauw idee waar het over ging.
Gelukkig stonden er onderaan de mail nog wat kleine lettertjes waar ik wel wat mee kon. Daar stond namelijk dit: “Dit bericht kan informatie bevatten die niet voor u bedoeld is. Bent u niet de geadresseerde, of is dit bericht per ongeluk aan u verzonden? Meld dit dan aan de afzender en verwijder dit bericht.” U begrijpt dat ik het verwijderen niet heb gedaan, maar een nette reactie mailen waarin ik aangeef dat mevrouw Achternaam-Achternaam ‘verkeerd verbonden’ was leek me wel gepast.
Dat heb ik dan ook meteen gedaan: “Hallo. Sorry, maar u heeft het verkeerde e-mailadres. Ik ken geen Tjitske en weet niets van een workshop. Groet, Robert de Jonge.” Leek mij een prima reactie: mevrouw Achternaam-Achternaam weet dat ze de verkeerde Robert heeft gemaild en kan dus op zoek naar de juiste Robert. In principe vind ik dat ik altijd de juiste Robert ben, maar in dit geval bleek duidelijk anders. Goed, mailtje dus gestuurd, probleem opgelost. Althans, dat dacht ik.
Want ik kreeg enkele minuten een nieuwe mail van mevrouw Achternaam-Achternaam. En dat was niet het bedankje dat ik had verwacht. Integendeel: “Goedemorgen Robert. Tjitske Achternaam is jouw werkcoach. En zij had je wel degelijk aangemeld voor deze workshops. Hoe dan ook, ze gaan niet door. Vriendelijke groet, Marianne Achternaam-Achternaam, Werkplein Veendam, contactgegevens.” Pardon? Ik ben toch niet achterlijk? Ik ben toch wel de Robert die ik denk te zijn? Heb ik iets gemist? Nee, ik wist het zeker: de fout hier ligt niet bij mij.
Dan nog maar een mailtje erachteraan, want blijkbaar begreep mevrouw Achternaam-Achternaam het niet. “Goedemorgen. Doe niet zo eigenwijs. Als ik zeg dat ik niet de Robert ben die u zoekt, dan is dat zo. Alsof ik een werkcoach die ik zou hebben niet zou kennen. Groet, Robert de Jonge.” Hierop reageerde ze helaas niet meer, want ik begon er wel lol in te krijgen. Gelukkig zijn er meer mensen met een e-mailadres, dus ik vroeg een vriendin om mevrouw Achternaam-Achternaam een paar dagen later een mailtje te sturen.
“Goedemorgen Marianne. Ik wil je laten weten dat de workshops ‘mailen over workshops, naar de juiste persoon’ die zouden starten op 19 juli aanstaande niet doorgaan, wegens te weinig aanmeldingen. Jij was hiervoor aangemeld door je werkcoach…” Enzovoort, enzovoort. Ze kon er gelukkig om lachen.
Zo erg kan je je dus vervelen in je vakantie. Misschien moet ik maar gewoon aan het werk gaan. Kent iemand nog een goede werkcoach?
