Klapvee
Soms snap ik er echt geen klap van. Je gaat naar een concert, of theatervoorstelling waar liedjes in zitten, en zodra de eerste tonen van een nummer klinken hoor je de ramp om je heen beginnen: mensen klappen mee. Het begint altijd een beetje voorzichtig, maar zodra men merkt dat er een paar medestanders zijn gaat het helemaal los. En met een beetje pech ook nog eens bij ieder nummer.
Helaas zijn er ook veel artiesten die er zelf om vragen. Dan staan zij, of de gitarist of drummer, met de handen (of stokken) hoog boven het hoofd te klappen, duidelijk kijkend, wijzend of knikkend naar het publiek totdat het grootste deel van de aanwezigen meeklapt. Waarom? Het klinkt wellicht indrukwekkend, maar het gebeurt bij vrijwel elk concert. Laat gewoon de muziek horen zoals het bedoeld is en zoals het op het album gezet is. Of is de artiest live gewoon niet zo goed, en gaat hij voor ‘sfeer’ in plaats van kwalitatieve muziek?
Hetzelfde gevoel heb ik altijd bij meezingers. We komen daar toch met z’n allen om de betreffende artiest te zien en horen, niet om de buurman of buurvrouw van die avond zo veel mogelijk te horen? Vaak kennen ze de tekst dan ook net niet goed genoeg, wat het nog ergerlijker maakt. Of er is dat andere uiterste: ze kennen de albumversie zo goed uit hun hoofd, dat een kleine live-aanpassing van de artiest ervoor zorgt dat ze er alsnog naast zitten.
Natuurlijk is het een vorm van publieksparticipatie, maar daar zie ik het liefst zo min mogelijk van. Liever helemaal geen, maar als het toch moet: tussen de nummers door een beetje babbelen met het publiek voorin, of een “Hebben we er allemaal nog zin in?” of “Laat je horen!” voor de hele zaal. Dan weer door met de muziek of de show, zoals die bedoeld is.
Als er echt zo’n behoefte is bij een groot deel van het publiek om hun waardering en enthousiasme te laten blijken middels geklap, en een applaus na afloop is niet afdoende, laten we het dan reguleren. Zoals bij het nieuwjaarsconcert in Wenen gebeurt, waar het publiek alleen bij de afsluitende Radetzkymars mee mag klappen. Bij dezen dus een oproep: bent u bij een concert, klap of zing dan voortaan alleen nog mee bij het laatste nummer.
Dank u, er mag nu geklapt worden.
