FC Twente in therapie
Van de week las ik op Nu.nl dat FC Twente de hulp van een sportpsycholoog heeft ingeroepen om in de beslissende fase van het seizoen overeind te blijven. Ik snap zoiets wel. Dat voetbalt toch niet lekker met de hete adem van Ajax in je nek.
Ik zie het meteen voor me. De hele selectie van FC Twente in een kleedkamer. Ze hebben hun trainingstenue nog aan. Alleen Douglas heeft zijn kleren al uitgedaan. Die man schijnt echt dol te zijn op naaktheid. Verder luistert iedereen naar Michel Preud'homme. Ademloos. Alsof hij iets vertelt wat ze nog nooit in hun leven hebben gehoord. In zijn verhaal zegt hij dat hij een psycholoog heeft ingeschakeld. Een sportpsycholoog.
Dan neemt een onbekende man naast Preud'homme het over. Hij heeft een enorme bril op. Zo'n moderne. Dat moet een psycholoog zijn, kan niet anders. Hij maakt zijn lippen nat en begint met praten.
‘Michel vertelde mij dat bepaalde mensen het nodig vinden om zich niet meer aan de regels van het team te houden en dan kijk ik even naar Theo Janssen. Mag ik jou vragen waarom jij tegenwoordig in godsnaam een roze panterzwembroek aantrekt tijdens het douchen? Douchen met een zwembroek doe je gewoon niet, je bent niet in een zwembad'.
Theo geeft geen antwoord. Hij staart wezenloos voor zicht uit. Naakt douchen is een ongeschreven regel in de voetbalwereld. Het is een soort etiquette en brengt mannen dichter tot elkaar. Er is niets intiemer dan naakt douchen met twintig mannen om je heen.
‘Theo, als je jezelf een cijfer voor je penis zou mogen geven op een schaal van 1 tot 10 zou mogen geven, wat zou dat dan zijn?'
Theo kijkt naar beneden. Naar zijn kicksen. Hij heeft vrij kleine voeten voor een volwassen man. Maat 38. In het dagelijkse leven draagt hij vaak schoenen in maat 45 om zijn podotherapeutische problemen te camoufleren. Compensatiegedrag. Zijn vrienden noemen hem ook wel de gelaarsde kat van Enschede.
Dan staat Theo abrupt op en laat hij zonder opgaaf van redenen zijn broek zakken.
‘Kijk!' roept Theo met overslaande stem.
In een fractie van een seconde constateren alle omstanders een vrij ernstige vorm van scheeruitslag rondom de schaamstreek van Theo Janssen. De psycholoog maakt een afwerend gebaar, vol walging lijkt het wel. Theo blijft staan. Op zijn witte voetbalsokken met alleen zijn shirt aan. Een pijnlijk beeld.
Terwijl iedereen zijn hoofd af wendt kijk Preud'homme aandachtig naar Theo 's geslachtsdeel alsof het een diepere betekenis heeft dan een voortplantingsorgaan alleen. Meneer probeert hier een beetje de psycholoog na te doen. Zelf heeft hij er weleens over nagedacht om zichzelf scheren maar tot zover is het nog nooit gekomen. In de kleedkamer zag hij dat de jongens dit wel deden. Dan leek hun penis groter. Niet dat hij bewust zat te kijken, maar het is net zoiets als plassen in een urinoir. Je voelt toch de neiging om over die wand heen te kijken. Van Preud'homme mochten ze zich wel scheren, maar van dat kale moest hij zelf niets hebben. Hij zat niet meer op de lagere school.
Als Theo zijn broek weer aan doet en gaat zitten, gaat de psycholoog verder. Hij doet steeds alsof hij dingen niet begrijpt. Met een moeilijk woord noemen we dit ook wel psychologie.
‘Ik had ook begrepen dat sommige spelers problemen hebben met hun seksuele geaardheid. Ik noem geen namen, Bryan Ruiz'.
Bryan schrikt en trekt meteen een paniekhoofd. Hij was net bezig om zijn shirt aan trekken. Zo'n strakke. Eentje waarbij je een stukje van zijn reet kunt zien als hij bukt. Op dat moment haakt Preud'homme in.
‘Je mag het eigenlijk niet zeggen over je eigen spelers, maar ik moet eerlijk zijn: ik heb dat altijd al gedacht. Als coach zijnde voel je dat soort dingen gewoon. Dat kan je verder niet uitleggen. De ene keer zat hij met zijn benen over elkaar en de andere keer riep hij ons met zijn piemel achter het been gestopt om te vertellen dat hij een meisje was. Kijk, ik weet niet wat hij is, maar het maakt ons verder allemaal niet uit. Als Bryan maar gelukkig is, daar gaat het om.'
De spelers kijken Preud'homme aan alsof hij nog iets gaat zeggen, maar hij is uitgesproken. Als Mark Janko aan de psycholoog vraagt of ze kampioen zullen worden geeft hij geen antwoord. Hij schudt alleen zachtjes zijn hoofd, alsof hij wil aangeven dat Janko niet zoveel moet vragen.
