Jumpsuit met tijgerprint
De nieuwste H&M folder valt weer met een enthousiaste plof op de deurmat. Ik kan niet wachten om met mijn kopje thee op de bank te zitten en het magazine van voor naar achterdoor kan bladeren. De ezelsoortjes bij de te bestellen kleding mogen uiteraard niet ontbreken. Echter ontstaat er bij bladzijde nummer één een lichte teleurstelling bij het aanzicht van een flinterdunne jongedame poserend in een jumpsuit met tijgerprint.
Ik doe mijn best er zo hip mogelijk uit te zien. Toch vraag ik me af wie nu bepaalt wat hip is. De modeketens die een groot aandeel hebben in de kledingbranche? De 16-jarige meisjes die de kleding veelvuldig kopen en dragen? Of de individuen met een eigen smaak en identiteit?
Ik val zeker weten onder de laatste categorie. Deels vrijwillig en deels noodzakelijk. Nu kan ik je een geweldig mooi verhaal vertellen over mijn alternatieve jeugd, kleding dragen waar ik zin in heb en andere eigengereidheden, maar dat is voor jou als lezer uiterst oninteressant.
De noodzakelijke redenen van mijn afwijkend modebeeld zijn daarentegen een stuk boeiender.
Het ideaal van de modewereld blijkt al jarenlang maatje 32/34 te zijn. Met mijn maatje 36, waar ik zelf meestal toch zeer over te spreken ben, zou ik ruim keus moeten hebben. Kleiner is in de winkels nauwelijks te vinden. Het feit dat ik 1.60 meter kort ben en mijn benen zich van jongs af aan ontwikkeld hebben tot ‘atletisch', maakt het passen van menige skinny jeans voor mij tot een ware hijs-en springsessie.
Om terug te komen op de eerder genoemde jumpsuit; eenmaal in de winkel waar mijn gezonde verstand mij in de steek laat, duik ik toch de paskamer in met die jumpsuit (zonder tijgerprint). Dit loopt uit op een kleine tragedie en een zeer deprimerend moment in mijn leven.
Vanwege van mijn figuur is ook dat zijdeachtige high-fashion shorts zich om mijn lichaam transformeren tot een sportieve survivalbroek. Een onaangenaam beeld verschijnt direct op het netvlies. De ontwerper had hoogstwaarschijnlijk hele andere ideeën met deze outfit.
Is het jou niet opgevallen dat er op paspoppen vaak gebruik wordt gemaakt van spelden die een shirtje bij elkaar moeten houden voor een strak zittend effect? Geen model-agency die er ook maar met één haar aan denkt een kleine en atletisch gebouwde dame in te huren voor hun nieuwste campagne. Dit is nu het mode-ideaal!
Ondanks de plus-size-models en een speciaal seizoen van America's Next Top Model voor kleine vrouwen, zijn paspoppen en modemagazines nog altijd voorzien van maatje mini. Rolmodellen waardoor jij en ik gaan twijfelen over onszelf, over de afmetingen van ons lichaam, over wat anderen van je vinden. Twijfels die zover gaan dat ook ik, met een BMI van 21,5, dit wil zeggen dat ik precies op het gemiddelde van mijn ideale gewicht zit, eraan denk om een paar kilootjes af te gaan vallen...
De H&M folder ligt dezelfde avond nog op de stapel oud-papier en mag wat mij betreft ritueel verbrand worden.
