Waarom betaal ik voor het verleden?

De feestdagen zijn voorbij! Mijn broekriem heeft een extra gaatje nodig zodat ik mijn buik vol oliebollen, champagne en geroosterde stukken Flappie weer in mijn broek kan proppen. Met een vol(daan) gevoel sluit ik 2006 af. Qua eten en drinken dan.

Wat heeft 2006 mij eigenlijk gegeven op gamesgebied? Eens effe denken. Hmm, de Xbox 360 natuurlijk met wat leuke games en verder vooral een hoop software-updates voor mijn PSP. Het aantal games is voor beide gameconsoles wel gestegen, maar echt veel toppers zaten daar niet bij. Verder zag ik overal bagger-films op UMD-discjes voor een habbekrats weggaan.

Ik geef meteen toe dat er best wel een paar aardige films bij zitten, maar zelfs vijf euro vind ik voor films, die ik allang gezien heb, al te veel. UMD-movie is dead. Voorlopig dan, want wie weet komen er verzameldiscjes met een hoop anime series beschikbaar of zo. Who knows?

Gaf 2006 nog meer nieuws? Nou, je kunt meer van "ouds" spreken! Op de Xbox 360 heb ik een hele hoop Xbox Live Arcade titels gespeeld en op mijn kersverse Wii heb ik dit moment ook meer games van vroeger staan dan echte Wii-titels in de kast. En als je denkt dat dit het enige is heb je het goed mis!

Op een beetje gsm kun je tegenwoordig ook prima gamen, maar ook daar heb je te maken met simpele lauwe en vooral ouwe flauwe games van decennia terug. Op de PSP is het binnenkort mogelijk praktisch alle PlayStation1 titels te spelen. Ik ben er bijna zeker van dat je op de PS3 dadelijk ook alle games van vroeger kunt downloaden, of zou iedereen massaal High-Definition bioscoopfilms gaan kopen op fonkelnieuwe schijfjes? Je wilt er toch ook mee kunnen gamen! Maar welke games dan allemaal? Alleen maar games uit het verleden?

Die ouwe flauwe games doen het prima op die fonkelnieuwe apparaten. Tetrissen op je GSM gaat fantastich, je Xbox 360 kan probleemloos Bejeweled 2 aan en ook op de Wii Bomberman '93 spelen gaat zo simpel als het maar kan. Logisch! Het zijn simpele kutgames en die nieuwe hardware zou, als het moet, wel vijftig van dat soort games tegelijk kunnen spelen!

Maar waarom betaal ik er voor? Op Xbox Live koop ik Microsoft Points en bij Nintendo koop ik Wii points. Mijn beltegoed wordt ondertussen ontvoerd door Jamba of nog enger gespuis met lugubere viercijferige sms-nummers. Waarom betaal ik voor iets wat ik twintig jaar terug ook cool vond, maar toen ook al kocht? Waarom moet ik bij nieuwe hardware betalen voor de oude zooi?

Ik geloof dat ik beland ben in een impasse, want ik wil best wel die ouwe zooi spelen op mijn fonkelnieuwe consoles. Ik wil ook heel graag de nieuwe games spelen op mijn superieure consoles, maar er is nog wat te weinig goede nieuwe zooi. Dus trek ik, met een grimas, weer mijn creditcard om nog maar eens overal geaccepteerde Euro's te converteren in virtuele niet-overdraagbare punten. Een paar minuten later ben ik de trotse bezitter van klassiekers als Pacman en R-Type. Jeuh.

Kunnen gamedevelopers in 2007 een beetje voortmaken met het ontwikkelen van kwalitatief hoogwaardige innovatieve supergames? Ik word een beetje moe van die goedkope snacks. Als ze niet opschieten kan ik die geweldige games niet meer kopen. Dan zit al mijn geld in ouwe zooi, terwijl ik maar eindeloos wachtte op nieuwe games.