Tand des tijds

Ik kijk naar een leeg gat in mijn tv meubel waar mijn Xbox 360 hoort te staan, maar helaas die is voor een een paar weken naar Duitsland gegaan, kaput en hopelijk maken ze hem daar snel weer beter.

Maar ik en niet gamen, ik moet er niet aan denken, dus wat doet een bleke nerd op zo'n moment, hij gaat naar zolder en begint te graven, want ergens in al die dozen daar moeten nog de nodige gameconsoles verstopt zijn, voor zover ik weet een playstation 1, een NES, een SNES, een N64, en volgens mij ook nog een of andere console van Sega.

Als eerste komt er Playstation spul naar boven, helaas alleen de games, nu is het kijken naar oude hoesjes al leuk genoeg, maar ik wil meer, ik wil spelletjes spelen. Gelukkig komt er na enig speurwerk ook de Playstation naar boven, kort daarna gevolgd door de snoeren en de controlers.

Overal het stof vanaf geblazen en schoongemaakt (ik was vroeger niet zo heel zuinig op dat soort spul) en daarna aangesloten, ik keek naar de stapel games en besloot dat het tijd was om te proberen of hij het nog deed, snoertjes aangesloten, en hoera hij leeft nog. Snel een fijne racegame erin gegooid en gaan met die banaan. (voor de liefhebbers Collin McRae Rally).

En ik ben geschokt, zeker op een grote televisie zoals die in Huize Klonk staat kun je de pixels tellen, maar dan gebeurt er iets wonderbaarlijks, het spel voelt nog steeds goed en geeft mij nog steeds het gevoel dat ik vol gas over besneeuwde wegen of modderpaadjes raas. Ik duik weer in de stapel games en vis de eerste Grand Theft Auto er uit, mijn vingers weten 10 jaar na dato nog steeds de juiste knopjes te vinden en het duurt niet lang voordat ik met een vlammenwerper hele groepen joggers tegelijkertijd de dood in jaag.

Ik weet zeker dat ik een paar leuke weken ga beleven, zeker als ik de rest van de consoles ook gevonden heb, alleen heb ik het bange voorgevoel dat ik de Xbox 360 geen flikker meer aan vindt als hij weer terug is van zijn vakantie....