7: Teleurstellingen van 2011
In de serie De zeven... kiezen zeven FOK!games-redacteuren de game die volgens hen het best bij het onderwerp van deze week past. Deze week kijken we terug naar 2011. In de vorige special behandelden we de games waarvan we totaal niet hadden gedacht dat we er zo van zouden genieten. In deze special kijken we de andere kant op en staan de tegenvallers van 2011 centraal.
Pheno, Kn0x, Notorious_Roy, StefanW, KoosyNL, WesleyB en Wessiej geven hun mening over wat volgens hen de grootste teleurstellingen waren van 2011.
Game: X-men Destiny
Platform: Wii, PlayStation 3, Xbox 360 en Nintendo DS
Redacteur: Pheno
Op gamescom kreeg ik al een uitgebreide demo van de vechtmogelijkheden van de Marvel-personages in X-men Destiny. Street Fighter-like in een 3D-wereld, ik werd enthousiast en kon niet wachten tot de game uitkwam.
Hadden ze maar gewacht met het uitbrengen, want het spel stikt van de bugs. Natuurlijk, alles is te patchen, maar het laat zien dat het spel gehaast de studiodeur is uitgegooid. Vijanden die half door het asfalt rennen zijn nog te overleven, je schudt je hoofd eens dat dit allemaal kan in Nederland. Maar het spel bevroor in een tussenfilmpje dat je niet kunt overslaan voor de eindbaas. Hoe frustrerend dat is moet je mijn vrouw vragen. En de buren zullen me vast ook hebben horen vloeken.
Oplossing: het spel van de schijf verwijderen en opnieuw installeren. Oke, anders check je even of je installatie goed is gegaan in je software. Nee dus, maar goed, mijn mening over het spel was na deze bugs en frustratie al gevormd. Zoveel potentie, zoveel bugs. Jammer. Het hoofd van Quality Assurance van het bedrijf mag eens flink achter zijn oren krabben.
Game: Nuclear Dawn
Platform: Xbox 360, Windows, MAC OS X
Redacteur: Kn0x
Het combineren van genres heeft vaak briljante games opgeleverd. Er zijn zat voorbeelden te bedenken van RPG's die gecombineerd zijn met een FPS. Toen er een Nederlands bedrijf kwam met de melding dat zij een FPS gingen combineren met een RTS, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Twee heel losstaande genres zou je verwachten.
Helaas lukt het met Nuclear Dawn gewoon niet om een mooie afgerond game te maken. Ik heb de game mogen reviewen voor FOK!games maar het was met veel pijn en moeite dat ik het spel verder heb gespeeld. Het voelt totaal niet goed aan; ja, het RTS-gedeelte is best goed uitgewerkt, maar het FPS-gedeelte is waardeloos. Kogels die totaal geen schade toebrengen, standaard klasses die overpowered of underpowered zijn of het feit dat je een team kunt vastpinnen op hun eigen basis, maken deze game de tegenvaller van 2011.
Game: Dead Space 2
Platform: PlayStation 3, Xbox 360
Redacteur:Notorious_Roy
Dead Space is misschien wel mijn meest favoriete nieuwe franchise deze generatie. Het eerste deel was zo beangstigend goed dat ik blind de andere media kocht. Dead Space Extraction voor Wii, de twee animatiefilms op Blu-ray en natuurlijk het fantastische boek Dead Space Martyr. Toen Dead Space 2 in de winkels lag, hoefde ik dus ook niet na te denken en ik ging de game direct spelen.
Op papier is Dead Space 2 in alle opzichten ook beter, de graphics, het tempo, de afwisselende levels. Toch ontbreekt er iets in de game waardoor ik de hele tijd een beetje een matig gevoel had over de game. Is het een gebrek aan vernieuwing? Is het een gebrek aan écht enge momenten? Is het iets anders? Ik weet het niet. Ik mis gewoon de feeling die ik bij de rest wel had. De game is daarom voor mij een beetje de tegenvaller uit 2011.
Game: Mortal Kombat
Platform: Xbox 360, PlayStation 3
Redacteur: StefanW
Toe aan een kerstcadeau heb ik begin december besloten mijn consolecollectie uit te breiden met een PlayStation 3 en uiteraard moest daar een spel bij. Met een behoorlijke backlog aan Xbox-spellen besloot ik dat het een simpel spel moest worden zonder te veel storyline. Mijn oog viel op Mortal Kombat en ik dacht terug aan vroeger. Johnny Cage, Raiden, Scorpion, dit moest hem worden.
Misschien had ik een vertekend beeld van mijn gamejeugd gecreëerd, maar elk idee dat ik had om Mortal Kombat als simpel spel te bestempelen werd heel snel uit de weg geruimd. Al snel kwam ik tot de ontdekking dat je nog steeds een extra stel hersens moet laten implanteren om alle toetsencombinaties van de moves uit je hoofd te leren en dat je nog steeds vier duimen nodig hebt om een mogelijkheid te krijgen om de fatalities goed uit te voeren. Natuurlijk is het geweldig om personages als Johnny Cage en Sonya Blade in een schitterend stel graphics te zien, maar de gameplay kon mij niet grijpen.
Mortal Kombat is dan misschien de bloederigste fighter ooit, na de zoveelste mislukte fatality wordt het spel voor mij frustrerend en bij weer een mislukte combo begin ik te vloeken. Als je dan ook nog kijkt naar de ladder aan gevechten waar je nog doorheen moet, ben ik snel geneigd om het spel voor lange tijd in het doosje weg te stoppen. Voor mij is dan ook Mortal Kombat de tegenvaller van 2011.
Game: LittleBigPlanet 2
Platform: Playstation 3
Redacteur: KoosyNL
In 2008 verscheen het briljante LittleBigPlanet voor de PlayStation 3. De game was voor velen, en ook voor mij, de Game of the Year van 2008. De super schattige Sackboys met uitdagende platformlevels en zeer uitgebreide level-editor was een combinatie die helemaal klikte en waarmee ik me uren heb vermaakt. Ik kon dan ook niet wachten op deel twee die eerder dit jaar dan eindelijk verscheen.
LittleBigPlanet 2 was op vrijwel elk gebied verbeterd. Er waren nog meer mogelijkheden om je Sackboys te customizen, de levels waren nog origineler en de level-editor was een stuk uitgebreider maar ook toegankelijker. Naast de platformlevels was het nu ook mogelijk om heel andere games te maken zoals shooters, RTS'en en zelfs RPG's. Toch heb ik maar een fractie van de tijd die ik in het eerste deel heb gestoken aan het tweede deel besteed en de game komt bij vrijwel niemand in zijn lijstje van beste games van 2011 voor.
De reden hiervan is moeilijk te omschrijven. Een game die op alle aspecten is verbeterd ten opzichte van zijn voorganger wist me lang niet zo te boeien. De game wist niet dat magische gevoel van het eerste deel op te roepen. Waar bij deel één alles nog volledig nieuw en spannend was, mist deel twee dit volledig. Het jammere is dat dit dus niets met de kwaliteit van de game te maken heeft, maar volledig met de perceptie van de gamer, van mij, die het allemaal al een keer gezien heeft. Ik hoop stiekem dat Media Molecule de LittleBigPlanet-serie lekker laat liggen en aan de slag gaat met iets totaal nieuws waarbij ze hopelijk dat magische gevoel weer bij me kunnen oproepen.
Game: Dragon Age 2
Platform: Xbox 360, PlayStation 3, Windows
Redacteur: WesleyB
Ja, het staat enorm raar om Dragon Age 2 een solide acht mee te geven en de downloadable content, eigenlijk nog steeds hetzelfde spel, een twee. Ik wil dit kleine stukjes tekst gebruiken om daar wat opheldering over te geven. Want was Dragon Age 2 nou zo goed of zo slecht als iedereen beweerde? Ja en nee.
Dragon Age 2 is geen slechte game, integendeel. Had het veel beter gekund? Ja, ongetwijfeld. Op het moment dat ik de recensie uitwerkte was ik veel positiever, omdat ik goed op weg was in het spel. Ik nam dat repetetieve buttonbashing voor lief, omdat ik wilde dat het beter zou worden. Heel het spel lang. Ik hoopte ook dat het beter zou worden en dat de eindbaas mij uiteindelijk weg zou vagen. Niets bleek minder waar en ik zat vast in een soort suspension of disbelief (bedankt, Karel). Ik liet me leiden door wat ik wilde zien en niet wat het was. Pas toen de DLC uitkwam besefte ik eigenlijk wat ik aan het doen was. Nog steeds hetzelfde: hakken en betere uitrusting bijeen sprokkelen om nog meer te hakken, zodat ik een nog betere uitrusting zou krijgen. De game veranderde niet en zou dat ook nooit gaan doen. Die ijdele hoop staat voorgoed langs de zijlijn.
Game: LA Noire
Platform: PlayStation 3, Xbox 360
Redacteur: Wessiej
Als Rockstar met een game komt, of ze hem nou uitgeven of maken, is heel de gamewereld in rep en roer. Het begin van het jaar stond vooral in het teken van L.A. Noire, een detectivegame die zich, zoals de naam zegt, in L.A. afspeelt. De hype was groot en het schuim stond bij veel gamers op hun lippen toen de game uitkwam. Ook ik kon niet wachten en was vooral onder de indruk van de gezichtstechnologie waar de game gebruik van maakte. Helaas bleek dit ook het enige te zijn waarin de game excelleerde.
De game zat voor de rest vol met teleurstellingen. Hoe je het ook wendt of keert, de oplossing van de misdaden die je moet oplossen zal altijd hetzelfde zijn. Hierdoor voelt het zoeken naar oplossingen saai en nutteloos. Ook het interviewgedeelte werkte van geen kant. Soms was het zo erg dat je probeerde met de opties die je had om positief op te verdachte in te gaan, maar ging je ingame opeens een tirade houden tegen de beste man. Onnodig en het zorgde ervoor dat je nooit wist wat je moest doen.
Ook bleek ongeveer elke case hetzelfde te zijn, het was een saaie en lange game die maar bij een of twee cases een beetje schitterde. L.A. Noire is geen dramatisch slechte game, maar door alle potentie die de game liet liggen is het de meest teleurstellende game van 2011
