Nintendo 3DS event

Om kennis te maken met de 3DS was het eerst tijd om goed gebruik te maken van de twee camera’s achter op het apparaat. De augmented reality games zijn heel bijzonder te noemen. Je legt een kaartje op de tafel, je richt je 3DS erop en er gebeurt een slagveld op de tafel. Bij mijn kaartje kwam er een draak tevoorschijn, die je moest verslaan door de 3DS te bewegen en op de draak te schieten. Dit werkte goed en het was daadwerkelijk bijzonder om dit te zien. Uiteraard zijn dit kleine spelletjes om kennissen en vrienden te imponeren met wat de 3DS kan, maar ze komen ook gratis bij aanschaf van het apparaat.

Een behoorlijk vreemde game die al op de 3DS is geïnstalleerd is Faceraiders. De handheld maakt een foto van jou of iemand anders zijn gezicht, en dit worden dan vijanden. Je hoofd verschijnt op alle vijanden die het op jou hebben gemunt. Door de 3DS te bewegen moet je de vijanden dood maken. Het is bizar om je eigen gezicht kapot te schieten, en nog vreemder is het dat als je virtuele gezicht dichtbij komt, hij of zij alleen maar een kusje aan je geeft.

Daarna was het tijd om de ‘echte’ games een hands-on te geven. Er zullen genoeg ports uitkomen voor de 3DS, maar een bijzondere is Super Street Fighter IV 3D. Het spel ziet er fantastisch uit en de animaties lopen vloeiend. De achtergrond is statisch, maar voor de rest lijkt er weinig verschil tussen deze versie en de consoleversie te zitten. De gameplay werkt ook heerlijk, de combo’s zijn met de aanwezige knoppen nog prima uit te voeren en de touchscreen wordt gebruikt voor de Ultra en de Super Combo. Nieuw is een dynamische cameramode, waarin de camera een beetje schuin achter de speler zat.Dit lijkt niet echt lekker te werken, maar het is eigenlijk ook heiligschennis om Street Fighter niet in de normale cameramode te spelen. De 3D-functies die dit spel biedt zijn prachtig, tijdens een 2D-spel is dit natuurlijk alleen maar voor de sier, maar het spel wordt er nog mooier van en het geeft veel diepte tussen de achtergronden en het strijdveld. Super Street Fighter IV 3D zal hoogstwaarschijnlijk tegelijk met de 3DS uitkomen, en het lijkt er nu al op dat dit één van de betere games is die te spelen valt rond de launch.

Een ander vechtspel dat aanwezig was tijdens het event was Dead or Alive: Dimensions. Dit moet een soort van ‘Best of’ worden van de vorige vier delen uit de Dead or Alive-serie. De beste levels en characters komen samen op een nieuwe handheld. Als fan van de serie keek ik hier heel erg naar uit en ik werd niet teleurgesteld. Het ziet er waanzinnig uit en het speelt heerlijk. Voor de nieuwere spelers is er nu ook de mogelijkheid om op het touchscreen de combo’s aan te tikken, maar dit werkt nooit zo snel en nauwkeurig als de combo’s gewoon met de controls uitvoeren. De 3D-effecten in Dead or Alive: Dimension waren één van de mooiste van alle games, maar ze kwamen ook met een keerzijde. Tijdens het vechten in 3D verloor je behoorlijk veel frames per seconde, oftewel het spel liep een stuk trager, en in een vechtspel werkt dat gewoon niet. Het blijkt zo te zijn dat het vechten in 2D 60 frames per seconde op het beeld verschijnen en bij het vechten in 3D maar de helft.

Konami komt met hun beroemde serie Pro Evolution Soccer (PES) naar de 3DS, en doet dit iets anders dan wat we gewend zijn van de PES-serie. De camera zal nu achter de speler staan die aan de bal is, waardoor het nu, samen met de 3D-functie, moet lijken alsof je zelf op het voetbalveld staat. Twee dingen hieraan waren wel wat minder, namelijk dat de 3D-effecten ongeveer nutteloos waren en dat deze camerastand behoorlijk storend was. Mijn tegenstander (Real Madrid) kon een doelpunt maken zonder dat ik dat ook maar doorhad, aangezien de camera het voor mij verpestte omdat het beeld naar het doel van je tegenstander staat kon ik moeilijk zien wat er achter mij gebeurde. Voor de rest speelde dit spel een beetje zoals de oudere PES-games, en dat is een groot compliment. Ik hoop dat de camera ook op een normale stand kan worden gezet, want er zit behoorlijk veel potentie in dit voetbalspel.

Een terugkeer van een oude legende kwam in de vorm van Kid Icarus: Uprising. De game bestaat in principe uit twee delen. Een soort on-rail shooter en een action-game. Tijdens de gedeeltes waarin je aan het vliegen bent kun je je over het scherm bewegen met de analoge stick en met de linker trigger schiet je. Richten werkt door middel van het touchscreen, en dit zijn de standaard knoppen die je gebruikt. Het zijn er niet zo veel en ze werken goed, maar hierdoor had ik wel het gevoel alsof ik soms wat miste. Je kan in principe met Kid Icarus lopen en schieten, de vier aanwezige buttons kunnen niet worden gebruikt. Het spel zelf ziet er prachtig uit, de animaties zijn vloeiend en er gebeurt veel op het scherm zonder dat de framerate daar last van heeft. De 3D-beelden geven de game ook echt meer diepgang en dat is vooral tijdens de gedeeltes waarin je aan het  vliegen bent behoorlijk handig. Ondanks de gebrekkige controls lijkt dit ook één van de leukere 3DS-spellen te worden.