De onvergetelijke dribbelaar Moulijn
De passeerbeweging buitenom. Vooral daardoor werd Coen Moulijn legendarisch. Een echte linksbuiten. Ajax had Piet Keizer, Feyenoord Coen Moulijn. Erelid van de club, ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Coenraad Moulijn, op 15 februari 1937 geboren in de Bloklandstraat in Rotterdam, schopte als jochie na schooltijd steevast urenlang tegen een muur van een fabriekshal. Vele jaren later ging de fabriek tegen de grond, maar het muurtje bleef in het Oude Noorden staan. Vanaf 1990 stond het bekend als "het muurtje van Moulijn", was het officieel een monument. Een symbool van het straatvoetbal. Daar, op straat, leerde Coen echt voetballen. Zoals zovelen van zijn generatiegenoten.
Moulijn verhaalde over zijn jeugd, hoe hij per fiets een houten bruggetje diende te nemen om naar het noorden van de stad te rijden. Daar zag hij Faas Wilkes voor Xerxes spelen. "Wat een man was dat." Eer de Rotterdammer zijn grote voorbeeld daadwerkelijk live in actie kon zien, had hij al flink wat moeite moeten doen. Iedere zondag na de kerkgang liep de jongen alle ooms en tantes af om 30 cent te verzamelen. Daarvan kon de knaap uit een Rotterdamse volksbuurt een toegangsbewijs kopen.
Op zijn zeventiende debuteerde de vleugelspits voor Xerxes. Na een jaar kocht het grote Feyenoord hem weg, voor een in die tijd fors bedrag van 25.000 gulden. Het eerste jaarsalaris van de speler in de Kuip was 2200 gulden. Zijn debuut maakte Moulijn op 18 september 1955, thuis tegen MVV (1-3). Sindsdien speelde hij tot 9 juni 1972 720 keer in het eerste van Feyenoord. Hij viel twintig keer uit en slechtséén keer in. In de competitie speelde hij 487 keer in roodwit. Hij maakte 83 doelpunten. Voorts was hij actief in dertig Europacupduels en in 33 wedstrijden in de Intertoto. In veertien jaar speelde hij slechts 38 keer in Oranje.
Al na zes jaar Feyenoord informeerde Barcelona in Rotterdam of de raspingelaar te koop was. Nee dus. Feyenoord bood zijn razend populaire aanvaller direct een achtjarig contract aan. In die tijd was dat zeer ongebruikelijk. Een jaar later, in 1962, verbreedde Moulijn zijn blik en begon zijn eigen kledingzaak.In 1969 riep de internationale sportpers hem uit tot beste linksbuiten van Europa. Het grootste succes vierde hij een jaar later, toen Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europacup I en vervolgens de wereldbeker won.
Zijn afscheid bij Feyenoord beleefde Moulijn op 9 juni 1972, in een heuse afscheidswedstrijd tegen het nationale team van Uruguay. Voor 60.000 toeschouwers in de Kuip vertoonde hij voor het laatst zijn kunsten. In 1988 keerde hij terug bij de club, als elftalbegeleider. Een jaar later nam hij alweer afscheid, verbitterd. Vond dat de club hem bijna nergens in betrok en trok daaruit zijn conclusies.
De onvergetelijke dribbelaar Moulijn (Foto: ANP)
