The Crew
Twee jaar geleden was de game al voor het eerst te spelen op de E3. Nu, na wat uitstel en een flink aantal bèta’s, ligt The Crew dan eindelijk in de winkels; de autogame die als geen andere is. Het is geen racegame, het is een auto-mmo. Met je auto als jouw persoonlijke avatar moet The Crew een unieke ervaring brengen, maar weet het deze ook te brengen?
Bij een mmo hoort een goed verhaal, want progressie is het belangrijkste in dit type spel. In de game speel je als Alex, een briljant racer wiens broer wordt vermoord door de autobende 510. Alex wordt er tot overmaat van ramp ingeluisd voor de moord en belandt in de gevangenis, Hier krijgt hij van de FBI de mogelijkheid om vrij te komen. Hij moet hiervoor infiltreren in de 510 om een corrupte FBI-agent te pakken. Een kans die je als speler uiteraard met beide handen aangrijpt, omdat dit voor jou de kans is om je broers moord te wreken.
Door verschillende opdrachten voor de 510 te doen werk je je omhoog in de organisatie. Deze opdrachten variëren van auto’s afleveren tot bendeleiders vermoorden. Het grootste nadeel van het verhaal is echter dat dit niet alleen flinterdun is en barstensvol clichés zit, maar dat je er simpelweg niet aan ontkomt. In de grote open wereld die ons beloofd is, krijg je om de haverklap een stem tussendoor die je vertelt dat je ergens naartoe moet om een opdracht uit te voeren.
De wereld waar je in speelt, is dan weer wél alles wat Ubisoft ons heeft beloofd. Simpelweg: heel de Verenigde Staten. Het is weliswaar onderverdeeld in vijf delen in plaats van tientallen staten en het heeft aanzienlijk minder steden, maar het is gigantisch groot. Oom een beeld te geven: een toeristisch ritje van Los Angeles naar New York kost je al gauw anderhalf tot twee uur van je leven.
Voor de rpg- en mmo-spelers is dit ook zeker een heel tof iets. De wereld zit vol met herkenningspunten om op te zoeken. Van Mount Rushmore tot het Vrijheidsbeeld, alle bekende landmarks van Amerika zijn terug te vinden. Het is dan ook niet vreemd dat een van de trophies het bekijken van 242 bezienswaardigheden is.
Voor wie minder tijd wil spenderen aan zinloos rijden, is er ook een oplossing. Er zijn vliegvelden en treinstations waartussen je zonder heel veel laadtijd kunt reizen. Dit kost je wel wat virtueel geld, maar het scheelt een hoop tijd. Daarnaast worden alle specifieke plekken waar je al bent geweest automatisch snelreislokaties. Je kunt dus cruisen door het land tot je een ons weegt, maar gelukkig hoeft dit niet en kun je snel van plek naar plek.
In het land zijn vijf verschillende autodealers en vijf verschillende autotuners. Bij de dealers, met elk een unieke voorraad, kun je auto’s kopen en bij de tuners kun je deze pimpen, tunen en upgraden. Het upgraden kan in vijf verschillende soorten specs. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor streetautospecs die perfect zijn voor straatraces, terreinautospecs voor in het open veld of circuitautospecs voor - hoe kan het ook anders - op het circuit.
De hoeveelheid auto’s in de game is niet echt noemenswaardig, maar daar gaat het volgens Ubisoft dan ook niet om. Door te pimpen, te upgraden en te tunen maak je je auto zo bijzonder, dat het een verlengstuk van jezelf wordt. Een mooie belofte die helaas niet zo uit de verf komt. Hoe hard je je auto ook bewerkt, je krijgt nooit het gevoel dat je iets bijzonders hebt gecreëerd. Tenminste, ik niet.
Eenzelfde conclusie kan eigenlijk gemaakt worden over de content. Er werd een open wereld vol content beloofd en ik moet toegeven: er is meer dan genoeg te doen. Naast de verhaalmissies ligt de weg letterlijk bezaaid met uitdagingen. Wat misschien wel het knapst van de game is, is dat je slechts door een poortje hoeft te rijden en je kunt deze uitdagingen gelijk aangaan, zonder laadtijden. Door de uitdagingen goed te doorstaan win je onderdelen die je direct kunt installeren op je auto. Hoe meer en beter de onderdelen, hoe hoger het niveau van je auto.
Toch raak je op een gegeven moment uitgekeken op de uitdagingen. Het zijn een beperkt aantal verschillende types, alhoewel elke keer iets moeilijker. Daarnaast heb je voor de verhaalmissies een auto nodig van een bepaald niveau, waardoor je letterlijk moet grinden in de uitdagingen om verder te kunnen in het verhaal.
Net als bij de mislukte concurrent Driveclub, is het bij The Crew de bedoeling dat je een eigen club vormt, een crew. Je kunt met maximaal vier personen in je crew verschillende missies en uitdagingen spelen, waarbij vooral de takedownmissies erg tof en uitdagend zijn om te doen. Voor wie geen vrienden heeft die de game spelen, kun je de missies ook met willekeurige spelers doen, iets wat de game snelle co-op noemt. Wie dit voor het eerst aanklikt ziet echter al snel de ironie in de gekozen naam. Er zijn blijkbaar nog niet voldoende spelers in het spel die graag willen co-oppen met een onbekende want de wachttijden zijn erg lang.
Niet alleen de wachttijden van de snelle co-op zijn iets wat tegen gaat staan, ook de afhankelijkheid van de gameservers kan frustreren. The Crew is namelijk niet offline te spelen. Je zult altijd online moeten zijn, zelfs als je in je eentje door de verhaallijn heen rijdt. Het nadeel hiervan? Als er storing in de servers is, valt er niets te spelen. Nu komt dat nog niet heel vaak voor, maar die paar keer dat het mij overkwam, waren al genoeg om richting de irritatiegrens te gaan.
Dan is er tot slot nog iets wat elke mmo onvermijdelijk met zich meebrengt, maar wat simpel gezegd wel bloedirritant is: de spelwereld zit letterlijk overvol met debielen die geen enkel ander doel hebben dan andere spelers irriteren. Te vaak is het me gebeurd dat ik in een race of uitdaging zat om plotseling rond te spinnen nadat een andere speler voor de grap vol op mijn auto inbeukte. De toch al beperkte spelervaring wordt door dit soort volk behoorlijk omlaag gehaald. Het enige wat je kunt doen is wachten tot voor deze idioten de lol er van af is en ze verdwijnen uit het spel. Het is voor The Crew alleen de vraag of de echte racegamers dan nog aanwezig zijn.
Conclusie
The Crew heeft een hoop beloftes gemaakt en weet er aardig wat te vervullen. De wereld is gigantisch en biedt een hoop mogelijkheden. Het vrij rijden is heel tof en het zit vol met herkenningspunten zoals de Hollywood-letters en het Vrijheidsbeeld. Het is dan ook zonde dat de content niet op deze immense wereld inspeelt. Er is gigantisch veel te doen, maar de diversiteit is veel te klein. Het upgraden en tunen weet ook niet genoeg te boeien zodat je toch in de uitdagingen opgaat. Het is een spel met gigantisch potentiëel, maar weet dit niet te verzilveren. Er zal een hoop moeten worden gedaan met patches en dlc om gamers die nu spelen langere tijd bij zich te houden.
- Gigantisch grote wereld
- Vrij rijden is tof
- Feest der herkenning
- Te weinig diversiteit in uitdagingen
- Altijd online
- Te veel debielen in het spel