Kid Icarus: Uprising

Exclusief voor Nintendo 3DS

Na twintig jaar is Pit eindelijk terug met een eigen game. Kid Icarus Uprising is het derde deel in deze stokoude franchise en Nintendo heeft zo'n beetje alles veranderd, behalve de setting. We spelen nu in 3D, met touchscreen en er is online multiplayer. Een hoop veranderingen welke niet allemaal een verbetering zijn.

Op NES en GameBoy was Kid Icarus een 2D-platformer waarbij je als Pit door drie verschillende werelden reisde: hel, aarde en hemel. De hel en hemel werden gepresenteerd als verticale platformers en op aarde speelde je een 'normale' horizontale platformer. Je belangrijkste wapen was de pijl en boog en het verhaal vertelde over de godin Palutena die jouw hulp nodig had voor de strijd tegen de kwade Medusa.

Space Harrier anno 2012
In Uprising heb je weer eenzelfde verhaal en twee verschillende soorten gameplay maar deze keer zijn die essentieel anders. Het eerste deel van een hoofdstuk breng je vliegend door terwijl het tweede deel te voet is. De route die je vliegt bepaal je niet zelf, dit gebeurt door middel van het zogenaamde 'railshooter'-idee. Wat je wel kunt is de positie van Pit bepalen en schieten. De vlieglevels zijn erg hectisch en vergelijkbaar met arcade-shooters als Space Harrier. De grondlevels zijn vergelijkbaar met een lichte God of War, maar dan zonder al het geweld en bloed.

Wapens zijn dit keer wat gevarieerder, je hebt een soort magie, maar ook pijl en boog en verschillende melee-wapens. Welke je het fijnst vindt hangt af van je eigen voorkeur. Ga je voor een snel wapen dat weinig schade aanricht, of voor een groot en zwaar wapen dat traag maar krachtig is?

Grafisch is het allemaal niet zo heel bijzonder. Er wordt veel gebruikgemaakt van felle kleuren en lichteffecten maar buiten dat is het geen mooie game. Het lijkt alsof Nintendo alle aandacht heeft gelegd bij het uiterlijk van de personages en minder op de omgeving heeft gelet. Qua geluid zit het wel helemaal snor, vooral de conversaties tussen Palutena en Pit zijn geweldig om te horen tijdens het spelen.

In het 3DS-topic heb ik het al een paar keer gemeld, en nu komt het definitieve oordeel over de besturing van Kid Icarus Uprising: hij zuigt. In beide gameplayvarianten beweeg je met de analoge tepel en richt je met de stylus. Het daadwerkelijke gebruik van je wapen (schieten of slaan) gebeurt met een schouderknop. De manier waarop je hiervoor een 3DS moet vasthouden zorgt voor onwijs veel kramp in je hand en de meegeleverde houder is niet echt een oplossing. Als je dat ding gebruikt is het geen handheld meer en zit je als een verkapte pc-gamer aan een bureau of tafel. Kansloos dus.

Links zijn is een handicap
Voor linkshandigen is het helemaal een ramp. Wij hebben namelijk veel meer moeite met richten als de stylus met rechts vastgehouden wordt. Met een circle pad pro kun je dit omdraaien zodat je stylust met links en beweegt met de nieuwe circle pad, maar dat is geen doen. Al 25 jaar bewegen we immers met onze linkerduim, niet met rechts. Ook geen oplossing dus. Bovendien past een 3DS met circle pad niet op de houder... Neen, de normale besturingsopties blijken beter te werken dan de aangepaste.

Tot Nintendo een patch voor deze game uitbrengt blijft het een kwelling om te spelen, ondanks dat het in de basis gewoon tof is. Het koppig vasthouden aan stylusbesturing is een stom idee gebleken en de game vereist eigenlijk gewoon een dubbele analoge besturing.

Mocht je wel in staat zijn om fatsoenlijk te gamen met deze gekke besturing, dan kun je naast het verhaal ook een uitgebreide multiplayer spelen. Er zijn verschillende opties zoals free for all en team deathmatch. Voor elke variant is er genoeg uitdaging te vinden en binnen een paar tellen ben je verbonden met de wereld. Er is ook totaal geen lag geweest in de potjes die ik gespeeld heb. Na Mario Kart 7 is dit de volgende 3DS-game met online multiplayer die feilloos werkt!

Tot slot wil ik overigens nog iets zeggen over de zes augmented reality-kaarten die met de game meegeleverd worden. Het idee is leuk, maar je kunt er vrij weinig mee op dit moment. Het enige dat je doet is kaarten neerleggen en de AR-functies aanzetten. Nu gaan de afgebeelde personages een beetje met elkaar knokken. Nintendo is van plan om veel kaarten uit te geven die op verschillende manier te verkrijgen zijn, sommige exclusief bij events bijvoorbeeld. Gotta catch 'm all.

Conclusie
Kid Icarus Uprising heeft onwijs veel potentie maar de game wordt volledig verpest door de achterlijke besturing. Je krijgt te snel kramp in je handen wat ervoor zorgt dat je de game vrij vlug weer weglegt. Ook het richten op het touchscreen terwijl alle actie zich op het bovenste scherm afspeelt is gek. Het mooiste zou zijn als Nintendo een patch uitbrengt en daarmee de circle pad pro volledig gaat ondersteunen, maar ik vrees het ergste. Een duidelijk geval van een gemiste kans dus. Jammer.