Darkstar: The Interactive Movie

Gespeeld in Windows, ook beschikbaar voor Mac.

Na zo'n tien jaar ontwikkelen door één man is in 2010 eindelijk Darkstar: The Interactive Movie uitgekomen als digitale download. Nu is de game eind 2011 ook in de retail uitgekomen en is het aan mij de taak om te kijken of deze interactieve film ook een happy end krijgt.

In Darkstar word je wakker als kapitein John O'Neil van ruimteschip de Westwick. Je geheugen ben je kwijt na een stasis-slaap van zo'n driehonderd jaar. Waar ben je, wat doe je hier en wat is er gebeurd met de Aarde die je moest ontvluchten na een aanval van buitenaardse wezens. Dit is allemaal aan jou als kijker/speler om op te lossen. Naast je ligt een knappe dame nog diep te slapen, de ruimte daarnaast is leeg en in de laatste ruimte bevat een gemummificeerd lijk dat een hand mist. Met een dikke What The Fuck! begin ik aan het avontuur Darkstar.

Klikkerdeklik
Darkstar is een interactieve film en is moeilijk een spel te noemen. Je bekijkt de ruimtes vanuit het gezichtsperspectief en als er iets te bekijken of onderzoeken is verandert de cursor in een pijltje. Klik dan op wat je wilt onderzoeken en er start een filmpje van wat je personage gaat doen.

Het lastige is dat er geen keuzemogelijkheden zijn voordat je wat wilt gebruiken. Als je wilt weten wat iets kan doen moet je gewoon klikken. Je kunt niet eerst grondig onderzoeken of je iets wil of kan gebruiken. Zo klikte ik in het begin op een schilderstrap omdat dit mogelijk was. Er startte een filmpje en ik zie het hoofdpersonage de trap pakken en naar een ander segment lopen, de trap neerzetten en beginnen te rommelen in het plafond aan iets. Heel leuk maar weet ik veel dat er in dat segment iets zat waar ik een trapje voor nodig had.

Omdat dit toch meer gaat om een interactieve film is heel veel van het denkwerk weggelaten zodat je je meer kan richten op het verhaal van het spel. De puzzels die je tegenkomt zijn daarom ook met vijf vingers in je neus, zo makkelijk ja, op te lossen. Dit is jammer. Natuurlijk is het een interactieve film maar als je de kijker wil betrekken bij puzzels, maak het dan niet zo makkelijk dat het niet uitdagend is.

Geen gevoel
De gehele game is opgenomen met echte acteurs die je tegenkomt in de sciencefictionsetting van het spel. Helaas is het acteurwerk wel van een lage kwaliteit want ik miste echt de emoties van de personages en vooral het hoofdpersonage. Ik had het gevoel dat het hem echt geen ene fuck kon schelen wat hij op dat schip deed en daar gewoon een beetje hersenloos rondliep en hierdoor kon het hele verhaal, wat wel aanwezig is, me eigenlijk niet zo heel veel schelen.

Daarnaast is de kwaliteit van de filmpjes ook niet al te hoog. Natuurlijk zit hier geen groot bedrijf achter met gigantische teams aan mensen die dat wel even fixen. Maar de overgang van rondkijken naar een filmpje, gaat met een redelijke verandering aan kleur en hapering. Zo erg, dat na een half uur en meer dan dertig van dit soort overschakelingen, het behoorlijk irritant begint te worden.

Mocht je het spel gaan spelen, let dan wel op. In Windows 7 (en soms ook andere Windows-versies) wil de game nog wel regelmatig crashen. Dit kan al zo vaak als om de tien minuten gebeuren en vaak komt dit door QuickTime, dat blijkbaar nodig is voor het spel. Door bepaalde instellingen te veranderen of gewoon een oudere versie te gebruiken van QuickTime kun je redelijk wat problemen verhelpen maar kijk voor de zekerheid op de website van de ontwikkelaar voor tips en trucs.

Conclusie
Darkstar: The Interactive Movie is een interactieve film met lichte game-elementen. Helaas zijn de puzzels te makkelijk om ze boeiend te maken en doet het verhaal het ook niet erg veel beter. Begin jaren 90, toen de Cd-i uitkwam, kwamen ook enkele van dit soort interactieve films uit. Helaas zijn die enkele titels van betere kwaliteit dan dit. Darkstar: The Interactive Movie is voor mensen met geduld en een echte, maar dan ook echte voorliefde voor het genre.