MotorStorm: Apocalypse
Exclusief voor de PlayStation 3
MotorStorm is terug! Hoewel, niet echt. Hij is bijna overal uitgesteld door de ramp in Japan. Maar niet in Nederland! Laten we verder geen vergelijking met de echte ramp maken. MotorStorm Apocalypse, ditmaal vindt ‘The Festival’ plaats in een stad die midden in een natuurramp zit. Dit betekent dat de tracks waarop je racet letterlijk verwoest worden tijdens het racen. Verwacht weer ouderwets arcade-racen met extra chaos, voertuigen en explosies. Niet veel babes.
De originele MotorStorm vond plaats in de bergachtige Amerikaanse Outback. In het vervolg werd er op een tropisch eiland geracet. Deel drie heeft de rauwe en ruige onbewoonde omgevingen ingeruild voor een Amerikaanse west coast stad geïnspireerd door San Francisco. Met het racen in de stad is MotorStorm niet plotseling een on-road racegame geworden. De wegen kunnen namelijk op elk moment instorten en bovendien vervolgt de weg zich vaak genoeg off-road. Bruggen zullen door de aardbeving realistisch hevig wiebelen, gebouwen storten in, wegen vallen compleet weg of splijten in meerdere stukken. Dit betekent dat je tijdens het racen op je hoede moet zijn voor onverwachte veranderingen verderop.
Drie perspectieven
De singleplayer heeft een andere structuur aangenomen. In plaats van races die verdeeld zijn in verschillende categorieën waaruit je specifieke events kan kiezen is Apocalypse strikt lineair. Het spel kiest per race ook welke voertuig je moet gebruiken. Hierdoor is experimenteren met een aantal verschillende rijtuigen om een specifieke race te winnen niet meer mogelijk. Het geheel is dus gestroomlijnd en toegankelijk gemaakt. Om het pakket aantrekkelijk te maken is er een overkoepelende narratief toegevoegd. Jawel, een verhaal in een racegame.
Niet zomaar een verhaal ook, het wordt namelijk verteld vanuit drie verschillende perspectieven: de veelbelovende nieuweling, de ervaren knakker en de geslepen veteraan. Ze representeren elk een moeilijkheidsgraad, respectievelijk van makkelijk naar moeilijk. Je speelt twee volle dagen in de uit elkaar vallende stad en de personages bevinden zich dus op een andere plaats tijdens de aardbeving. Dit vertaalt zich naar unieke races per personage. De races zijn verder ook chronologisch, waardoor het bijvoorbeeld op een gegeven moment nacht wordt, en hoe verder je bent, hoe heviger de aardbevingen worden. Na elke race is er een verhaalfilmpje, dat in stripstijl zijn getekend. Het verhaal is heel licht en een beetje kinderachtig. Het neemt zichzelf, gelukkig, zeker niet serieus en valt onder de categorie ‘geinig’. Het is een prestatie op zich, want het verhaal had makkelijk irritant kunnen zijn.
Komen we meteen bij misschien wel het sterkste punt van Apocalypse in vergelijking met zijn voorgangers: het heeft veel meer tracks en dus veel meer variatie. Al die tracks hebben ook meerdere configuraties waardoor ze elke keer anders aanvoelen en spelen. De singleplayer bevat enkel unieke races, dit is een verademing na alle herhaling in Pacific Rift.
Dat de tracks nu allemaal meerdere indelingen hebben heeft tegelijk wel een nadeel. De soms gigantische open omgevingen van de vorige delen met meerdere compleet andere routes zijn er dus niet meer. Van elke aparte route binnen een track is nu een aparte race gemaakt. Short-cuts zijn er wel nog steeds, maar deze zullen je vaker en sneller naar hetzelfde punt leiden. Een bijkomend probleem van de gekrompen ruimte zijn de bottlenecks die ontstaan als tegenstanders verderop botsen bottleneck ontstaat, deze zijn vaak niet te ontwijken. Omdat de natuurramp ook al obstakels in je weg gooit zorgt dit soms voor (te) veel chaos op de weg.
Chaos en boosten
De chaos wordt verder opgevoerd door vijandige bendes. In het verhaal wordt uitgelegd dat het leger een oorlog voert met rebellen die de stad hebben overgenomen. Je racet midden door het oorlogsgebied, wat soms spectaculaire beelden oplevert van bijvoorbeeld helikopters die raketten afvuren. Het nadeel hiervan is dat beide fracties vijandig tegenover je staan en zodra je in hun zicht bent op je zullen vuren. Als je wordt geraakt loopt je boostmeter omhoog en kun je exploderen. Je hoeft je hier pas bij de hoogste moeilijkheidsgraad zorgen over te maken, zelfs dan zul je het amper merken.
Boost werkt overigens net zoals in voorgaande versies: tijdens gebruik warmt een meter op die op gegeven moment vol zit. Als je niet op tijd los laat zal je vehikel ontploffen. De meter koelt vanzelf af door het niet te gebruiken, daarnaast kun je strategisch gebruik maken van water om het sneller af te laten koelen door bijvoorbeeld over gesprongen leidingen en plassen heen te rijden. Daarbij is er een nieuwe mechaniek toegevoegd om je boost af te koelen. Door in de lucht gas los te laten loopt de meter terug, dit moedigt dus aan om zoveel mogelijk sprongen te maken. Het voegt toe aan de strategische overwegingen die je moet maken.
Hoewel Apocalypse erg chaotisch kan zijn en daardoor oppervlakkig lijkt, zit er genoeg diepte in voor degene die dat wil ontdekken. Je zult de beste route voor je voertuig uit moeten vogelen, goed in de bochten moeten driften om er snel uit te kunnen boosten en waterbronnen strategisch moeten gebruiken om zo lang mogelijk aan een stuk door te kunnen boosten. Voor moeilijke races zul he net als in de voorgaande MotorStorms met een koel hoofd methodologisch moeten rijden en uitermate precies al je handelingen moeten uitvoeren. Het spel kan dus vrij hardcore zijn, al lijkt het op het eerste gezicht een funracer.
Esthetiek en voertuigen
Hoewel MotorStorm nog altijd een traktatie is voor het oog lijkt Apocalypse een stapje achteruit te zijn. Spektakel zoals een levensechte tornado en voor je ogen instortende bergen is natuurlijk fantastisch, maar de omgevingen waarin al die special effects gebeuren zijn licht generiek. De stad omgevingen zijn minder uniek en aantrekkelijk. Waarschijnlijk een kwestie van smaak, maar ik vond de felle kleuren van en jungle-omgevingen Pacific Rift mooier.
Er is wederom enorme variatie in het aantal voertuigenklassen. Trucks, (rally)motors, ATV’s, mudpluggers, vrachtwagens en monstertrucks. Apocalypse heeft er een aantal nieuwe aan toegevoegd, zoals superbikes, supercars, muscle cars, hot hatches en choppers. Binnen de voertuigklassen zijn er drie verschillende types voertuigen die in een aantal kleine nuances verschillen, zoals snelheid en grip. Zoveel verschil kon ik tussen de types en zelfs gehele klassen niet ontdekken. Het is leuk dat het er nu zoveel zijn, maar het voegt niet veel nieuws toe aan de al bestaande aanbod.