Fable 3

Weef je web
De gevechten zijn een tikkie uitdagender geworden. Je hebt geen gezondheidsbalk, en je moet met wat hints gokken of je bijna dood bent. De vijanden blokkeren je aanvallen vaker en verwonden je sneller. Flourishes zitten weer in de game, waarbij je je aanvallen kan ‘opladen’ om een krachtige mep uit te voeren. Ook zitten er executies in, waarbij je in één klap een vijand uitschakelt - maar daar heb je geen controle over. Nieuw zijn de gauntlets, handschoenen die je Will (magie) beter kunnen omzetten in aanvallen. Als je bijvoorbeeld je vuurbal wil veranderen in een wervelwind, dan moet je in Sanctuary van handschoen wisselen. Later in de game kun je twee handschoenen dragen, wat Spellweaving mogelijk maakt. Zo krijg je combinaties van magische aanvallen, zoals een vuurstorm als je vuurbal en wervelwind combineert. Een leuke en vooral bruikbare nieuwe toevoeging. De combat laat echter nog steeds te wensen over. Te vaak sla je dwars door vijanden heen, en het ‘doodgaan’ stelt eveneens niks voor; je staat gewoon weer op en je moet maar één Guild Seal inleveren.

Opvallend is dat je in deze Fable sneller zal afwisselen met aanvallen. Als je word aangevallen door een groep, roep je een vuurstorm op om ze in de lucht te gooien. Vijanden op afstand schiet je neer en dichtbij mep je ze met je hamer of zwaard. Wapens zijn nog steeds te koop, maar niet op de manier van Fable 2 en ze zijn allemaal uniek. Je kunt ze verbeteren door wapen-specifieke uitdagingen te voltooien zoals het ombrengen van 50 edellieden, of het opgraven van 30 schatten. Voor het eerst zullen wapens ook esthetisch veranderen afhankelijk van je gedrag. Vermoord je veel onschuldige burgers, dan zal er bloed vanaf druipen. Ben je gul en barmhartig, dan krijgt het gouden ornamenten.

Steamhat, keeps your head warm!
Die voorafgenoemde prioriteiten hebben ze gelukkig goed uitgediept en verzorgd. Het geluid en de cast is namelijk van hoge kwaliteit. Je wordt ondergedompeld in de sprookjeswereld van Fable 3 door de geweldige sfeermuziek. Bernhard Hill (ook bekend als King Theoden in The Lord of The Rings), Stephen Fry en John Cleese spelen (of spreken) met overtuiging hun stemmetjes, wat een genot is om naar te luisteren. Ze brengen de karakters tot leven - hoewel je soms moet wennen aan het feit dat John Cleese als butler net iets minder grappig is dan je gewend bent van de acteur.

Over humor gesproken; de meeste quests zijn hilarisch, zoals kippenraces en het meedoen aan een klassieke role-playing-game van drie enthousiaste (ja, in-game) nerds. Of de grappige laadschermen, met posters die je in-game ook tegenkomt als ‘The Autopick - picks noses, ears, teeth and spots!’. Je butler doet daarnaast een poging je net aangetrokken kippenpak mooi te vinden en op straat hoor je de meest hilarische opmerkingen. ‘Nobody reads item descriptions’, hoor je op gegeven moment in een quest. In Fable 3 zie je inderdaad geen ‘itemcards’ meer met hilarische omschrijvingen van een item. Ik las juist die objectomschrijvingen vooral vanwege de humor, en ik vond het jammer dat het in Fable 3 vervangen is. Gelukkig wordt dit op andere gebieden goed opgevangen. Denk hierbij aan de irritante tuinkabouters die je net als de gargoyles van Fable 2 kapot moet schieten, of het openen van Demon Doors.

De humor heeft echter ook een tegenhanger. Fable 3 is erg serieus geworden. Je wordt constant voor het blok gezet en opgezadeld met moeilijke keuzes en beloftes. Deze lopen enorm uiteen, wat gevolgen heeft voor de rest van Albion. Dit serieuze verhaal staat zijn mannetje, maar je hebt meer dan eens het gevoel dat Fable 3 teveel moeite doet om dramatisch over te komen. Met als gevolg dat het verhaal te vaak onlogisch is en de motivaties van de hoofdpersonen slecht te verklaren zijn. Zodra je koning bent begint de uitdaging pas echt, en wat dat precies zal betekenen moet je zelf maar uitvinden- maar verwacht geen hoogstandje dat het had kunnen zijn.

Ten tijde van de review was de multiplayer niet beschikbaar. Het zou veel meer diepgang hebben dan Fable 2, maar na het doorspelen van de volledige game valt het te betwijfelen of je, naast het hebben van kinderen en elkaar rare kleren aantrekken, samen genoeg te doen hebt.

Conclusie
Fable 3 vervangt en verandert zoveel aan het concept van Fable 2, dat je denkt dat een ander team het gemaakt zou kunnen hebben. Dit is niet per definitie een goed punt. Menunavigatie lost Fable 3 bijvoorbeeld creatief op door het een unieke draai te geven. Het is veel leuker als je je verdiende goud kan zien zoals het daadwerkelijk is: in een grote glimmende stapel die je kan beklimmen. Maar de graphics zijn gewoonweg slecht en de engine loopt op momenten niet soepel meer. Het verhaal en zijn keuzes, samen met een gezonde dosis Britse (en vaak droge) humor met uitstekende voice-acting, houden Fable 3 gelukkig overeind. Het geheel is een degelijke RPG-adventure die je gauw opnieuw zal spelen, maar de magie lijkt een beetje weg. Lionhead laat steken vallen en sommige onderdelen van Fable 2 mis je. Als men een Fable 4 wil maken, moet in ieder geval een nieuwe engine gebouwd worden en wat meer tijd besteed worden aan de game. Anders kun je net zo goed een sprookjesboek erbij pakken.