7DA Mutation

Zo\'n anderhalf jaar geleden kreeg ik de PC-game Alien Shooter: Vengeance in handen. Deze game kende eigenlijk als enige doel het naar de andere wereld helpen van schier oneindige hoeveelheden vijanden. Het klinkt saai en eentonig maar was verrassend vermakelijk Stiekem leek 7DA Mutation me dan ook wel een aardige game voor de iPhone, in je eentje het opnemen tegen legers van zombies zo groot dat zelfs Chris Redfield in zijn broek zou schijten van angst. Helaas klinkt het allemaal mooier dan het in werkelijkheid is.

Het verhaal achter 7DA Mutation is vrij standaard. Er is een virus in de wereld dat zorgt dat de doden de aarde bewandelen, het heet zelfs het S-Virus, en het is jouw taak om te helpen bij het ontwikkelen van een tegengif. In de eerste paar levels betekent dat een afgelegen boerderij beschermen terwijl een dokter binnen probeert een tegengif te ontwikkelen en later zul je een onderzoekscentrum bezoeken om de eerdere mislukte pogingen alsnog te redden. Het verhaal doet er totaal niet toe, want hoewel je wel doelstellingen krijgt komen deze elke keer neer op het de ldoodmaken van zoveel mogelijk zombies.

Je kunt de game vanuit twee perspectieven spelen, birdeye en shouldercam. Hoewel de game aardig om te aanschouwen is in echt 3D, speelt bird-eye toch wat fijner. Je hebt het overzicht absoluut nodig, want zombies en andere rare ondoden springen overal uit de grond en het is niet fijn dat ze continu achter je opduiken. Er is geen schietknop die je moet indrukken in de game, je hoeft alleen te lopen en te richten, zodra je dat laatste doet schiet je ook automatisch. Je hebt in principe oneindige ammunitie, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Later krijg je ook sterkere wapens zoals een kettingzaag, shotgun of raygun die wel beperkte ammo hebben, maar dan ook stukken krachtiger zijn.

Op zich biedt dat allemaal perspectief voor een goede game, maar het komt er eigenlijk nooit uit. De eerste zeven levels van de game spelen zich allemaal af in dezelfde kleine omgeving, waar steeds iets meer en sterkere vijanden verschijnen. Het enige dat je hoeft te doen is rondjes lopen terwijl je non-stop schiet, er is niet echt een ander doel en de game wordt dan ook snel super eentonig. Als het zevende level eindelijk voorbij is komt er eindelijk wat afwisseling en dat is maar goed ook. De missies daarna bestaan weliswaar uit dezelfde gameplay, maar je voelt alsof je een doel hebt. Red de wetenschapper, vind het onderzoeksmateriaal, dat soort dingen. Het is nog steeds zombies schieten in kleine omgevingen, maar het is in ieder geval iets beter.

Dat is eigenlijk ook het enige over de game dat verder nog positief is. Grafisch is het allemaal niet bijzonder, rondlopen ziet er absurd uit vanuit het birdeye-perspectief en de gameplay biedt absoluut geen uitdagingen die het allemaal bijzonder maken. Je kunt natuurlijk de moeilijkheidsgraad omhoog gooien, maar er is eigenlijk geen reden om het te doen. Het maakt de game vooral saaier en frustrerender. Er is dan ook geen enkele reden om 7DA Mutation aan te schaffen, ondanks de lage prijs van €0,99, want nog steeds laat de prijs-kwaliteitsverhouding stevig te wensen over. Lekker laten voor wat hij is kortom.