Drawn To Life

Jaap (dikkedorus)
De kracht van het spel zit hem niet in het tekenen an sich. Aangezien je tekeningen behalve het uiterlijk van het spel absoluut niets beïnvloeden, is de impact op de gameplay minimaal. Het zit hem in de enorme hoeveelheid content die de gebruiker zelf mag creëren. Steeds als er een nieuw gameplay-element naar voren komt zal de speler deze elementen eerst zelf moeten tekenen. Denk hierbij aan trampolines, ladders en platformpjes in alle soorten en maten. Ook buiten de levels zal de speler in het Raposa-dorp steeds aan het creëren moeten slaan om het dorp er bovenop te helpen. Zo moet de speler de zon en de maan tekenen om een dag- en nachtcyclus te creëren, en moeten er nieuwe gewassen en nieuwe huizen worden gecreëerd. Hiervoor moet de speler eerst de nodige levels voltooien om de juiste bladzijden te vinden. En uiteraard moet er getekend worden.

Leuk en aardig, maar na tientallen scheppingen wordt je het tekenen wel een beetje zat, vooral omdat je eigen tekeningen enorm lelijk zijn in vergelijking met de graphics van de game zelf, die er werkelijk geweldig uitzien. Gelukkig heeft het spel nogal wat verrassingen in petto.



Bevrijd Raposa\\\'s en teken je eigen wapentuig
<\/center>

Ik haalde eigenlijk het meeste plezier uit het gevoel van progressie die in het spel zit verwoven. Gelijk aan SNES-klassiekers uit de Soul Blazer-serie kan je het dorp namelijk uitbreiden door inwoners te \\\"verzamelen\\\" uit de levels. In elk level zijn drie Raposa\\\'s gevangen, en zodra deze vrij zijn gaan ze met je mee naar het dorp. Daar kan je vervolgens met ze praten, worden er nieuwe verhaallijnen gestart en speel je gaandeweg steeds nieuwe gebieden van het dorp vrij door de zwarte mist terug te drijven. Het ogenschijnlijk kleine gehucht waar je begint groeit uiteindelijk uit tot een groot en welvarend dorp met een strand, een paar dozijn inwoners en uiteraard overal getekende creaties. In de dorpswinkel kan de speler vrijgespeelde tekenspullen zoals stempels, patroontjes en kleuren kopen, maar ook special moves voor je held, en zelfs een verborgen deel van de stad kan worden gekocht als je weet waar je moet zoeken.



Jammer dat je tekenkunsten soms wat korrelig op het scherm verschijnen
<\/center>
Zoals gezegd speelt de actie zich af in klassieke platformer-stijl in ongeveer twintig levels. Het is duidelijk dat de ontwikkelaars veel hebben gekeken naar de klassieke platformers van onder andere Nintendo en Rare. Het spel kent naast coins ook veel collectables. In elk level kan je nieuwe items voor het winkeltje unlocken. Daarnaast moet de speler per level ook nog eens drie dorpsbewoners bevrijden, en vier perkamentstukken vinden om een nieuwe pagina te herstellen. De levels zitten ook vol verschillende voertuigen zoals een slee, duikboot, raket, welke uiteraard getekend moeten worden.
De levels zitten vol met verschillende vijanden; naast schattige goomba-achtige \\\"Kapos\\\" lopen er ook schaduwwezens rond. Deze moeten allemaal vernietigd worden, en de zwarte smurrie die ze achterlaten moet worden weggepoetst met de stylus. Een schoon level levert de speler weer de nodige contanten op. Gelukkig krijg je hulp, want met de juiste pagina\\\'s kan de speler geweren, vleugels en duikuitrusting voor de held creëren, die worden ingezet in bepaalde levels.
Hoewel twintig levels niet veel is, zijn ze groot, redelijk pittig, en zal je levels meerdere malen moeten spelen om genoeg geld te verdienen om alles vrij te spelen. Ook de eindbazen zijn goed verzorgd en aardig pittig. Ik heb een uurtje of twee moeten \\\"grinden\\\" om genoeg munten te verzamelen voor de items die ik wilde.