Company of Heroes
Company of Heroes? Tweede Wereldoorlog? RTS-game? Hoe lang gaan ze dat tijdperk nog uitmelken! Ik hoop nog heel lang want wie Company of Heroes enkele minuten heeft gespeeld is verkocht. Eindelijk weer eens een snoeiharde RTS-game die zich wél weet te onderscheiden van de meuk.
WW2, maar dan anders?
Het spel begint met de landing op Omaha Beach. Na een prachtige intro loopt het filmpje over naar de ingame engine en mag je spelen.
De missies variëren nogal van elkaar, maar je krijgt toch doelen voorgeschoteld die je al vijf miljoen keer in games als Medal of Honor of de gemiddelde RTS-game met WW2-thema hebt voltooid. In de eerste missie is dat het strand oversteken en de bunkers opblazen, in latere missies is het het opblazen van AA-guns en zo kunnen we even doorgaan. De game wordt pas interessant als je wat verder in het spel bent waarbij de strategische en tevens veroverbare punten op de maps een grote rol gaan spelen.
Op elke map kun je namelijk punten veroveren. Deze punten zien eruit als een vlaggenstok en geven je resources zoals munitie en brandstof. Hoe meer punten, hoe meer resources. Je kunt een punt echter ook versterken, waardoor je bonusresources binnensleept. Deze zijn noodzakelijk om te verkrijgen, omdat je er al je upgrades en eenheden van moet betalen. Het leuke van de strategische punten is dat ze ook daadwerkelijk op strategische plekken op de map staan. De makers hebben niks uit hun mouw geschud, maar goed nagedacht over de plaatsing. Zodoende zal er op den duur een tactisch steekspel ontstaan om de punten in handen te krijgen en juist dat is één van de sterke punten van Company of Heroes.
Back to basic
Zoals in bijna elke RTS-game zul je een basis moeten bouwen. Dit doe je met behulp van engineers. Deze jongens zijn de manussen van alles, omdat ze ook nog eens verdedigingswerken voor je aanleggen, zoals tank traps, prikkeldraad en noem maar op, maar ook zijn zij de mannen die strategische punten kunnen veroveren (later in de game kunnen andere eenheden dat ook). Gelukkig hebben de makers niet al te veel de nadruk gelegd op het bouwen van een basis. Na een stuk of vijf, misschien zes gebouwen ben je uitgebouwd en hoef je bijna niet meer naar je basis om te kijken; enkel voor het trainen van eenheden.
Deze eenheden komen in allerlei soorten en maten. Zo heb je soldaten met een machinegeweer. Deze jongens zijn reuzehandig in het dekken van een straat. Zet ze in een gebouw en er komt niets meer doorheen; althans niet iets dat niet bepantserd is. Of train een sluipschutter en ga op de sneaky manier te werk. Ook een sluipschutter kan uitstekend een straat of stuk gebied verdedigen. Verder heb je ook jongens met mortieren of een standaard rifle squad. Naast soldaatjes heb je ook anti-tank geschut, Shermans, Panzers en ga zo maar door.
Een pluspunt van de eenheden is dat deze te upgraden zijn. Een rifle squad kan met een investering ook handgranaten gooien of sticky bombs op tanks plakken. Ook gebouwen zijn te upgraden. Je kunt een gebouw bijvoorbeeld omzetten in een barak, waardoor je een soort forward command post hebt en je niet telkens hoeft te wachten tot je eenheden van je basis weer op punt B zijn.
De balans van de game is ook prima in orde. Mensen die verslaafd zijn aan aanvalsrushes kunnen nu stuiten op de stugste verdedigingswerken sinds de muren van Troje. Om de mollen, ofwel campers die zich ingraven van de kaart te vegen kun je extra steun zoals artillerie gebruiken; echter kan de ingegraafde mol deze ook gebruiken om de aanvalsmacht te decimeren. Wat volgt zijn heerlijke potjes actie.
Graphics en geluid
Ik zal toegeven dat mijn PC zuigt, maar al met al draait Company of Heroes als een trein. Goed, alle details staan op low, maar zelfs dan ziet het er nog erg goed uit. De graphics van de game versterken de sfeer enorm. Afgaande op de screenshots is de game werkelijk ziekelijk mooi en kun je inzoomen tot je spreekwoordelijke mierenholen ziet.
Wie beweert dat mooiere graphics niet bijdragen tot een betere game heeft ongelijk. In dit spel zijn de graphics zo gruwelijk mooi, even in het achterhoofd houdend dat het een RTS-game betreft en geen FPS, dat de sfeer met een factor tien wordt verhoogd. Van de animaties van je soldaten en tanks tot de grootste artillerieaanvallen die tot je beschikking staan; de wow-factor kluistert je aan je beeldscherm.
Wat daar ook aan bijdraagt is het geluid. Het geluid van ratelende machinegeweren gaat eigenlijk nooit vervelen. Het wordt pas echt mooi als je een vesting bouwt, omringd met bunkers, machineguns, tanks, mijnen en ga zo maar door. Als de vijand dan in beeld komt is het genieten geblazen.