Donkey Konga

Roy
Als je Donkey Konga zo bekijkt is het dus allemaal niet echt bijzonder, want er zitten weinig opties en extra\\\'s in de game. Toch kan je Donkey Konga een geslaagd spel noemen omdat het belangrijkste onderdeel gewoon erg leuk is om te doen. Het trommelen op de maat van de muziek is enorm cool, en na even oefenen sla je combo na combo en ga je helemaal op in de muziek. Deze muziek bestaat uit zo\\\'n 30 nummers die variëren van de Zelda theme tot Lady Marmelade. De songkeuze is goed te noemen. Er zitten oudere nummers in, maar ook nieuwere. Bovendien is elke muzieksoort wel vertegenwoordigd. Nadeel bij deze muziektracks is wel dat het niet de echte artiesten zijn die je hoort.

<\/center>

Grafisch is het een beetje triest met Donkey Konga gesteld, want de achtergronden en de characters zijn van SNES/N64 niveau. Nu is het uiterlijk niet echt van belang bij een muziekgame, maar hier had best wat meer aandacht aan besteed mogen worden. Er zitten overigens wel een paar grappige effecten in de game, zo komen er bijvoorbeeld heel veel ballonnen als je een lange combo maakt en gaan de gouden bananenvogels (bekend uit Donkey Kong Country 3) dansen op de maat van de muziek.

Het trommelen met de bongo\\\'s gaat erg goed en ze registreren prima de slagen en het klappen in je handen. Naast klappen in je handen kan je ook slaan op de zijkant van de trommels of gillen. Het is echter natuurlijk de bedoeling dat je gewoon klapt. Persoonlijk vind ik het spel het makkelijkst te spelen als je staat met de bongo\\\'s voor je, want zittend is het nogal lastig om de trommels goed vast te houden op je schoot. Ze glijden er erg snel vanaf.

<\/center>

In de multiplayer komt Donkey Konga het meest tot zijn recht. Met twee of meer mensen tegelijk trommelen is echt één van de leukste game-ervaringen op de Cube tot nu toe. Zeker als iedereen ongeveer even goed is. Je kan tegen elkaar, maar ook met elkaar trommelen (dus allebei hetzelfde, of elkaar aanvullen). Wat jammer is was dat er de eerste week nog nergens losse bongo\\\'s verkrijgbaar waren, en ook hoorde ik veel verhalen over te weinig exemplaren en lange levertijden. Of dit aan Nintendo ligt (te weinig verstuurd) of aan de winkels (onverwachts populair) weet ik niet, maar het is toch altijd jammer als de eerste lading kopers teleurgesteld moeten worden.