CD: Moody Blues Collected
Iedereen kent het nummer Nights in White Satin van de Moody Blues. Veel van de andere Moody Blues-nummers worden door het grote publiek pas herkend als ze gedraaid worden. En dan niet met songtitel en de band erbij, maar wellicht volgt er slechts een "Hey, da's een bekend deuntje." Waarschijnlijk kennen veel mensen nu niet eens meer de naam 'Moody Blues' en dat is toch wel zonde. Rond 1964 zagen de Moodies het levenslicht als band. Twee van de startende bandleden werden al gauw vervangen door Justin Hayward (zang, gitaar) en John Lodge ((bas)gitaar, zang). Met sound van symfonische rock brachten ze in de jaren '64-'72 zo'n beetje elk jaar een album uit. Na het album 'Seventh Sojourn' in 1972 was de band dermate uitgeput van het intensieve tourschema dat ze een uitgebreide pauze aankondigden. In die pauze, die tot 1978 zou duren, brachten verschillende bandleden solo-albums uit, met wisselend succes. Het reünie-album in 1978 droeg de naam 'Octave' en was het laatste album waar Mike Pinder (piano, zang en zijn mellotron) nog aan meewerkte. Hij wilde meer tijd aan zijn familie besteden en verliet de band. In de jaren na zijn vertrek zijn er nog diverse albums verschenen, maar het geluid van de Moody Blues was met het vertrek van Pinder dermate anders dat ze niet meer de kwaliteit van oudsher konden behalen. Patrick Moraz, de vervanger van Pinder, verliet in 1990 de band weer.
Moodies toen
In 2003 hield ook Ray Thomas (fluit, zang) op met de Moody Blues. De drie laatste Moodies, Hayward, Lodge en Graeme Edge (drums), touren nog altijd en brachten in 2003 het tot nu toe laatste Moody Blues-album uit, een kerstalbum met de titel 'December'. De laatste drie Moodies zijn tussen de 60 en 65 jaar, dus toch zo’n beetje op pensioengerechtigde leeftijd. Op de officiële website van de Moody Blues is te zien dat ze behoorlijk volgeboekt staan met optredens, dus ze weten nog niet van ophouden.
Moodies nu
Inmiddels zijn er ongeveer evenveel compilatiecd's als reguliere cd’s. Deze set van drie cd's, met daarop 54 nummers, is niet heel bijzonder in dat rijtje. Ze openen met hun bekendste nummer, het al genoemde Nights in white satin. Decennia aan nummers volgt, sterk wisselend van stijl. Dat is verklaarbaar vanwege de verschillende wisselingen in samenstelling van de band en de periode die ze met deze compilate-cd vangen. Tussen het oudste nummer (1967) en het meest recente (2003) zit dus 36 jaar. Hier en daar een verandering in stijl is dan wel geoorloofd. Eigenlijk is het ook wel amusant om die ontwikkeling te horen.
De kwaliteit van het cd's vind ik niet geweldig. Het lijkt alsof ze er niet veel werk aan hebben gehad om de songs te verzamelen en op drie cd'tjes te branden. De uitvoering is leuk gedaan, de cd-set zal leuk staan in een muziekkast. Een paars kartonnen uitklapsysteempje, een beetje sober wellicht, met een bijbehorend boekje, waar enkel een korte geschiedenis van de Moody Blues in staat en de technische informatie van alle songs. Het is wel een leuk en niet al te duur verzamelwerk van deze band (de adviesprijs is rond de 20 euro). Wellicht voor de fan niet noodzakelijk, want die zal al voldoende kwalitatief materiaal hebben. Voor ieder ander een goed middel om 54 Moody Blues-nummers in huis te halen. Want de Moody Blues niet kennen is not-done! Daarnaast voorziet de cd je van een flinke hoeveelheid relaxte, tijdloze muziek.
Label: Universal Music Releasedatum: 2 februari 2007
Waardering:
Must See/Buy/Do AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
