Film: Pretpark Nederland

Het stempel 'documentaire' is voor menig bioscoopbezoeker aanleiding om een film aan zich voorbij te laten gaan. Documentaires zijn immers belerend, langzaam en saai. Althans, zo denkt het gros van de mensen erover. Totaal onterecht natuurlijk, maar er is hoop. Op de recentste editie van het Nederlands Filmfestival ging de nieuwe film van Michiel van Erp, Pretpark Nederland, in première. Geen diepe symboliek of een droge voice-over, gewoon anderhalf uur lachen om je landgenoten.





Pretpark Nederland schetst een prachtig beeld van Nederlanders in hun vrije tijd en de vermaakindustrie. Van een simpel dagje naar het strand, tot de hectiek om een plaatsje te bemachtigen bij het Prinsengrachtconcert. Als rode draad volgen we een groep Chinese toeristen, die door middel van een busreis ons land ontdekken. Volgens de reisleider wachten alle Nederlanders met smart op de terugkeer van De Vliegende Hollander. Één van de toeristen zet een gek Oranje hoedje op. Maf volk toch, die Chinezen.

Van Erp houdt ons echter met deze film een spiegel voor, waardoor die Chinezen niet eens al te vreemd lijken. Duizenden mensen die verkleed gaan als trollen en heksen tijdens de Elf Fantasy Fair, horden huisvrouwen die maar al te graag gratis toiletpapier in ontvangst nemen bij de Libelleweek. We nemen dan niet van elk historisch gebouw of bloemenveld tientallen foto's, maar ook wij hebben als volk zo onze eigenaardigheden, vooral als het op vrijetijdsbesteding aankomt. Al die 'gekke Hollanders' zorgen voor een constante glimlach, maar echt hilarisch wordt het wanneer de film dieper ingaat op de marketingstrategieën van Zutphen en winkelcentrum Bataviastad. De naïeve pr-man Wilco de Jong spant de kroon met zijn slogan 'zoom in op Zutphen', die uiteindelijk totaal onleesbaar op het welkomstbord van de gemeente komt te staan.




Het is vaak moeilijk te geloven dat niet alles gescript en geënsceneerd is. De manager van Bataviastad die zich druk maakt over de kleur van de te verloten auto laat typetjes van Jiskefet en Van Kooten en De Bie met verve achter zich. De camera observeert vooral. Hele groepen worden belachelijk gemaakt, maar zonder dat Van Erp de kijker manipuleert. De beelden spreken voor zich. Toch spreekt er ook liefde uit, om de haast schattige naïviteit. Een prachtig humoristisch tijdsbeeld, waar zelfs de grootste documentairehater veel plezier aan zal beleven.


Label: A-film Releasedatum: 19 oktober 2006 Kijkwijzer:
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!